Greece

Als je op reis bent, raak je de dagen kwijt. Ik moet echt op mijn telefoon kijken om te weten welke dag het is. Ook heb ik geen idee hoelang we nu in Griekenland zijn, ik schat een kleine week.

We namen vanuit Brindisi de veerboot naar de overkant, een tocht die 7,5 uur zou duren. We vertrokken om 21.00 uur en zouden om 5.30 uur aankomen ( in Griekenland is het een uur later). Onze Ross stond op het dek. We hadden aan 1 van de medewerkers van de boot gevraagd of we tijdens de overtocht in onze wagen mochten blijven. Ja, geen probleem. Ik had me daarom al snel lekker onder de wol genesteld, en Ton lag op de bank wat te lezen, toen er aan de deur geklopt werd; we moesten uit onze wagen, ten strengste verboden ivm veiligheid risico! Dat was balen. We moesten toen een plekje zien te vinden in een zaal vol stoelen die naar zweetvoeten stonk en natuurlijk al bom vol zat, of liever gezegd lag. Want de meeste plekken waren door languit liggende mensen bezet. Ik vond samen met Lotte een plek op een kapotte stoel en Ton is in een gang gaan liggen op de grond. Je begrijpt het, het werd een slapeloze nacht. Om 7 uur konden we van boord. De vertraging had wel als voordeel dat we niet in het donker hoefden te rijden. Op de park4night app hadden we een leuke plek gezien zo’n 40 kilometers zuidwaarts. En dit was inderdaad een pracht plek. We hebben ons gesetteld aan het strandje en zijn er een dag of 5 gebleven. Elke dag rees de vraag; “nog een dagje langer?” Een plek om te blijven plakken. Maar ja, we hadden pas 40 km door Griekenland gereden en de nieuwsgierigheid naar meer overwon.

We zijn dus weer onderweg. Omdat we de tolwegen mijden, rijden we provinciale wegen en tussendoor weggetjes, als we het niet eens zijn met de navigatie systemen. En dan kom je op prachtige bergweggetjes, waar landbouw wordt gedreven en, tot Lotte’s plezier, veel schapen rond lopen. Door levendige stadjes met mooie Grieks Orthodoxe kerken en heel veel terrasjes. Het is hier een stuk schoner als Italië. En natuurlijk is Griekenland arm, ook hier is de crisis zichtbaar (bijvoorbeeld een onafgemaakte weg), maar een stuk minder troosteloos als in Italië.

We trekken langzaam richting het zuid-oosten. De temperaturen zijn nog steeds 25+, wat best warm is om lang te rijden. Inmiddels zijn we aan de noordkant van de Peloponnesos, richting Athene, waar we voor we de stad naderen naar beneden zullen afbuigen. We hopen daar Duitse vrienden te treffen die ook in hun camper rond trekken.

Overvaren naar de Peloponnesos

Ook hebben we al verschillende “workaway” adressen aangeschreven om te gaan werken de komende maand. Helaas nog steeds zonder resultaat. Ze hebben of niemand nodig (of willen ons niet), of ze antwoorden gewoon niet. Wordt dus nog lastig om wat te vinden. De olijfoogst begint in november en aangezien er heel veel olijfbomen zijn, zal er toch vast wel iemand hulp nodig hebben tegen die tijd. We houden de moed erin!!

Ondertussen genieten we volop van de zomerse temperaturen, het zwemmen in de kraak heldere zee, de vriendelijke mensen (wat een verschil met de Italianen!), de heerlijke vleestomaten en zalige Griekse yoghurt en de mooiste plekjes langs de kust.

4 gedachten over “Greece”

  1. Zucht…..grijze wolken, morgen weer flinke wind, regelmatig een bui….
    Ik hoop het komende half jaar nog veel zonnige foto’s en verslagen te zien 🙂

  2. Stinkend jaloers. Hier in de Elzas ..koud en vaak nat….maar Spanje beloofd weer veel.alleen duurt dat nog een hele poos. Schone plaatjes. Wat jammer ,geen camping aan dek !!!heel veel plezier met dat mooie weer… Luifel UIT…machtig.X X

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *