Precies 2 jaar

Ja, vandaag 24 april is het exact 2 jaar geleden dat we uit Frankrijk vertrokken met onze Magirus, op pad, open minded over waarheen en voor hoe lang. We konden destijds uiteraard niet bevroeden dat we uiteindelijk in Portugal zouden landen. 2 geweldige jaren waren het, verre van saai. Van noord Noorwegen tot zuid Griekenland en alles daartussen, en passant onze trouwerij, de geboorte van 2 heerlijke kleindochters, ruige fjorden, witte stranden, drukke hoofdsteden met musea, restaurants, kathedralen en muziek , een bonte regenboog van indrukken en ervaringen. En nu dus hier, in “ons” paradijsje in zuid Europa, waar al deze ervaringen hierboven samensmelten tot een.

En zo sta ik iedere ochtend op met zo’n intens gevoel van dankbaarheid, de ogen open en zo’n “joepie een nieuwe dag-gevoel”. Wij zijn pas augustus 2018 hier gekomen, dus voor ons het eerste voorjaar hier. Wat onwaarschijnlijk groen is het en de olijfplantage een bonte bloemenzee. Verwondering over zoveel moois is mijn deel. Wij doen de olijventeelt-lekker eigenwijs- volledig anders dan de traditionele olijvenbossen in de regio. Doorgaans worden de boomgaarden hier een aantal keer per jaar geploegd en gefreesd, geen onderbegroeiing, kale dode droogstoffage grond, de snoei is rigoureus, haast verminkend (dan slechts om het jaar oogsten) en er wordt flink gespoten tegen de olijfvlieg met insecticiden en het toch nog opkomende onkruid met glyfosaat….. Wij laten de bodem bedekt, maaien het dit seizoen 2x , met een fijne mulchlaag tegen verdamping tot gevolg. We snoeien minimaal en spuiten geen gif. Beter voor alles; meer opbrengst en fijner voor mens, insect en de plant. win-win lijkt me.

Ondertussen zijn de voorbereidingen voor het nieuwe seizoen in volle gang. De voorgezaaide planten in de kas (babykamer maar ook mancave) staan klaar om buiten uitgeplant te worden, vele fruitbomen zijn voorzien van nieuwe enten (een boom zelfs geënt met takken van mijn lievelingsappelboom uit de tuin van mijn ouders), het gerepareerde waterreservoir met 20.000 liter water is gevuld (met-halleluja- stroom voor de waterpomp van onze zonnepanelen op de Magirus in plaats van stroom van de benzinegenerator), de kippen hebben hun draai gevonden en de eerste eieren gelegd, de tipi is opgezet voor gasten en vrijwilligers (met geweldige hulp van Ron en IniAna, wat was het gezellig!), de laatste fruit en notenbomen geplant. Zomer, kom maar op!

Het eerstvolgende project is de te bouwen buitenkeuken. Zin an. Annemieke maakt alvast de tekeningen.

Ondertussen was ik kort in Nederland met het nieuwe busje. Mijn broer uit Moskou plande ook een bezoek daar, en zo konden we even met zijn allen (inclusief de zussen) bij Pa zijn, in het ouderlijk huis nota bene. Was fijn. En uiteraard dochters Sanne en Maria bezocht en eindelijk weer even die prachtige kleindochters Ragna en Ronja in de armen kunnen sluiten. Wel een hele rit, aller retour 4500 km, zoeffffffff

De eerste vlierbloesem bloeit, binnenkort is het tijd voor het maken van vlierbloesemsiroop voor de Kerstpakketten. Kerstpakketten?? Info volgt nog, idee nog “under construction”.

O ja, sinds eergisteren dan eindelijk mijn “sociale nummer” ontvangen, wat zoveel betekent dat ik nu in het ziekenfonds zit alhier. Wat een zegen is die Europese Unie toch. (meen ik serieus). Dat kan dus gewoon zonder poeha. Naar een ander Europees land verhuizen, je aanmelden, een baan hebben of officieel zelfstandig zijn en vanaf dat moment alle rechten en plichten hebben die in dat land gelden. Geweldig vind ik dat. Oprecht dankbaar.

So far so good, no complaints

Kus, Ton.h(en deze deel ik nog maar een keer, omdat ie zo mooi is)


Toch nog winter!

Na een prachtige lente maand, is gisteren de winter begonnen!! De temperaturen zijn gedaald naar een graad of 10. Het regent, onweert, hagelt en op de bergen valt sneeuw, ja zelfs op “onze” berg, degene waar we op uitkijken! De langverwachte regen is natuurlijk welkom, maar aan de kou moeten we wel erg wennen. Gelukkig kan het nu alleen maar beter worden….over een weekje! Tot zover het weer…..

Vorige week was een echte regel week. Ton is samen met Willie, die begin van de week arriveerde, op zoek gegaan naar een nieuw busje. En na lang zoeken deze ook gevonden. Een prachtige rode Renault Master is onze nieuwe bedrijfsauto geworden. Pas 6 jaar oud, dus van alle gemakken voorzien! En ja, een heuse bedrijfsauto, want sinds vorige week zijn we officieel boer en boerin op quinta Arrancada. Ook hebben we ons aangemeld bij het ziekenfonds. Stapels papieren ingevuld, die na inlevering allen werden gestempeld en ondertekend, dus het zal wel goed komen.

Ons nieuwe busje.

Natuurlijk werd er ook op het land gewerkt. Ton en Willie hebben een kippenhok gebouwd, en de afgelopen week hebben de nieuwe bewoonsters hun intrek genomen. 7 kippen, 4 bruine en 3 zwarte dames. De haan ontbreekt nog, we hebben nog geen geschikt exemplaar gevonden. Nu maar wachten op de eerste eieren.

kippenhok; the making off
Klaar voor de nieuwe bewoners.

Ook is er verder gewerkt aan de plek waar de tipi moet komen. De plek is vrij gemaakt en de palen zijn uit het bos gehaald en geprepareerd. Omdat het begon met regenen, hebben we hem nog niet op kunnen zetten. Dit laat nog even op zich wachten.

Afgelopen week wat foto’s gemaakt van alles wat bloeit op ons land. Zoveel kleuren en verschillende bloementjes. De appelbomen staan nu in de bloesem en de kers verliest zijn bloementjes. Overal staat gele en vooral witte brem in bloei. De lavendel bloeit en begint heerlijk te ruiken. De druiven gaan ook uitlopen en ja, ook de olijfbomen beginnen bloempjes te vormen.

Vorige week ben ik op zaterdagavond wezen dansen in Castelo Branco. Estatic dance; dansen op je blote voeten, op heerlijke muziek. Helemaal mijn ding. In Nederland deed ik niets liever. Dansen zonder alcohol en drugs, lekker opgaan in de muziek! Het was de eerste keer dat het georganiseerd werd in Castelo Branco. De bedoeling is dat het elke maand wordt georganiseerd. Google navigatie stuurde me echter de compleet verkeerde kant op. De locatie was al geruime tijd geleden veranderd, maar nog niet door Google aangepast. Hier kwam ik achter door de weg te vragen aan een stel mensen die langs liepen, Zij spraken echter alleen Portugees, dus werd aan een andere voorbijgangster gevraagd of zijn Engels sprak, wat het geval was. Zij wist waar het was en stapte bij mij in de auto om mijn persoonlijke navigator te zijn!! Typisch Portugees, deze mensen hebben echt als hobby; mensen helpen!! Aangekomen bij de juiste locatie, bleek het niet erg druk te zijn; welgeteld 4 dames en 1 dj. Ik was deelneemster nummer 5. Jammer dat de opkomst zo slecht was. Het begon al om 19.00 uur. 2 uur later was ik nog de enige deelneemster!! Tja, toen ben ik ook maar vertrokken, na toch 2 uur heerlijk gedanst te hebben. Volgende keer ga ik zeker weer!!

Volgende week gaat Ton voor een bliksem bezoek naar Nederland. Zijn vaders is sinds een paar weken opgenomen in een verpleeghuis. Hij is behoorlijk achteruit gegaan, dus tijd voor een bezoekje. Ton zijn broer uit Moskou is er ook volgende week, dus het is fijn om samen naar pa te gaan.

Willie is vanmorgen vertrokken naar de Algarve, om de kou en regen te ontvluchten. Ik kan hem geen ongelijk geven. Nu even geen bezoek en/of vrijwilligers. Dat is maar goed ook, want met dit weer is er weinig te doen!Behalve lekker bij de kachel zitten met een boek of breiwerkje….’t is net winter!!

En met onze viervoeters gaat het prima!