Rondje Nederland

Het zit erop, ons rondje Nederland. Het was een hele puzzel om er ook daadwerkelijk een rondje van te maken. Op veel plaatsten moesten we reserveren, en was het ook zoeken naar een plekje. Maar het is uiteindelijk gelukt; alle olie, zeep, honing en lavendelspray is afgeleverd en opgehaald.

We begonnen in Venray, waar we een nacht bij Bauke en Hanke in de tuin konden staan, vervolgens via Den Bosch naar Ommen. Daar vierden we Maria (Ton zijn dochter) haar verjaardag. Om 2 dagen later Misja af te zetten bij zijn nieuwe onderkomen. Hij doet vrijwilligerswerk in voormalig klooster Sion. Volgens de eerste berichten heeft hij het er naar zijn zin.

Redmar, Ragna en Misja

In Deventer hebben we op de camping gestaan om na een paar dagen olie af te leveren op een camping in Lelystad. Via Alkmaar, Haastrecht uiteindelijk in Noordwijk aangekomen, waar we ook velen hebben ontmoet. De grafsteen op het graf van mijn ouders geplaatst, zodat ze niet langer anoniem zijn. Ben blij met hun mooie plekje.

Via noord Holland en de afsluitdijk olie in Friesland afgeleverd en op het terrein van de suikerunie in de stad Groningen gestaan naast de pipo wagen van Guydo en Mayra (olijfplukkers van 2 jaar terug!) Mooie plek daar, we waren gewoon blij dat de stads camping al vol zat! De laatste etappe was de camping in Nieuweschans, op de grens met Duitsland. De camping daar was zo vol, dat we besloten op de camperplek ervoor te gaan staan, wat eigenlijk veel relaxter was.

Laten ze mij alleen achter,,,,,,

Het was fijn om velen van jullie weer te zien en spreken, al was het soms maar voor even. En dan denk je alle tijd te hebben…. zijn er toch nog mensen bij in geschoten. Tja, volgende x beter. Dit deel van onze trip was onze “werkvakantie”. Ons werk is klaar! Nu in Duitsland om verder vakantie te vieren. Nog een week of 5! Heerlijk. We staan veel op campings, en dat is best leuk. Altijd genieten om te kijken naar mensen die hun tent opzetten, alhoewel het met pop-up tentjes het leuker is om te kijken als ze hem weer in elkaar willen vouwen! Onze camper doet het goed. Onderweg zijn er nog wat kleine reparaties uitgevoerd en ook krijgt hij steeds meer kleur. We krijgen heel wat duimpjes en lachende gezichten te zien onderweg. Altijd fijn om een glimlach op iemands gezicht te toveren.

Het was ook fijn om weer eens in de zomer in Nederland te zijn en te genieten van de mooie plekjes. Al het groen, de mooie bloemen in de tuinen en parken. Tijdens de hittegolf van 1 dag (normale temperatuur voor ons in de zomer) heerlijk tot ’s avonds laat op het strand zitten kletsen met Mayon en de zon in de zee zien zakken. Maar ohhh wat was het ook druk in de steden, dat zijn we toch echt niet meer gewend. Het was echt goed uitkijken op de fiets, want 80% vliegt je voorbij op een elektrische fiets! Verbazing wekkend ook het aantel (elektrische) fietskoeriers die eten rond brengen. We zaten op een terras in Groningen te eten en ik denk dat 1 op de 5 fietsers een koerier was! Kookt men nog wel eens zelf?? Ja ons rondje Nederland zit erop….Ton zal er nog wat meer over schrijven…..

Ja, Ton hier, da’s lang geleden, zo’n digitale krabbel. Allereerst sorry voor alle “niet bezoekjes”, you know who you are. Het zat er gewoon niet in echt iedereen te zien, ondanks dat we voor het eerst in jaren eens in Nederland waren zonder haast. Maar ook 3 weken blijkt te kort, de dagen waren stamp-en stampvol. En ja, Nederland. Al 16 jaar ben ik er weg, en altijd is er die rare haat-liefde verhouding gebleven. Vanaf de zijlijn (buitenland) altijd met fronsende wenkbrauwen en verbazing het nieuws volgend. Een hopeloos streng en niet werkend asielbeleid, klimaatmaatregelen (not…), biodiversiteitsverlies, corona jojobeleid, alternatieven voor fossiele brandstoffen, gezondheidszorg, kwaliteit onderwijs, de verharding, boeren die dom door willen gaan en de slappe overheidsreactie (zachte heelmeesters maken…), de vrouwonvriendelijke studentencorpsleiding (wat mij betreft levenslang straatverbod voor die walgelijke knullen, castreren mag ook) ; in alles bungelt Nederland werkelijk helemaal onderaan. Dat is denk ik iets makkelijker te zien als je er niet zelf middenin zit en kan vergelijken hoe een en ander in andere landen (in ons geval Portugal nu) verloopt. De enige oorzaak van die ik kan verzinnen van dit alles is geld. Economische groei als toverwoord, nog steeds anno 2022. En dat is denk ik de reden waarom Nederland op alle fronten in de loop der jaren links en rechts is ingehaald door het gros van vrijwel alle andere EU landen. De rekening daarvan begint nu langzaam te dagen. Hoe dan ook, de liefde is er ook zeker. Helemaal nu we voor het eerst -zoals Annemieke al schreef- eens in de zomer in Nederland waren. Enorm genoten van hoe groen het er was, van oost Nederland met zijn pittoreske boerderijtjes en mooie natuur (dank Rolf, voor de mini excursie), van wandelingen door de Krimpenerwaard, de stranden langs de kust, de bossen op de veluwe, de polders in Groningen.

Een traan heb ik ook gelaten. Er was veel, maar er was ook veel niet (meer). De ooit heldere polderkanalen vol vis zijn verworden tot een groene algenbrij, dood water. Ook, ondanks goed speuren, de kieviten, de wulpen en grutto’s gemist. Echt waar, niet 1 gezien!! En natuurlijk het bekende autovoorruit-verhaal; 4000 km gereden, niet 1 x voorruit hoeven wassen ivm insecten. Ik geef toe , dat is niet zozeer een Nederlands probleem, dat speelt wereldwijd. Dubbel dus, dat weerzien met mijn vaderland. Ik troost mezelf met de gedachte dat de boosheid en het verdriet dat Nederland soms bij me oproept voortkomt uit juist die ongrijpbare liefde voor dat mooie land. Maar wonen zou ik er niet meer kunnen, daarvoor ben ik teveel ontheemd, heb teveel mooiere en prettiger landen gezien. Gelukkig heeft een mens geen wortels als een boom en kan vrij gaan en staan waar ie maar wil. Dat is fijn en mij wel toevertrouwd. Kannonnuh, wat word ik toch een ouwe mopperkont, niet te serieus nemen hoor, in het echt ben ik best aardig.

Nu inmiddels in Duitsland, waar we nog Maria en Rolf en de kleinkinderen ontmoeten morgen, die op de terugreis van Noorwegen zijn. Daarna oude vrienden bij Hamburg opzoeken en dan langzaam zuidwaarts afzakken richting ons eigen paradijsje, met een fijn festival (woodstock forever, aanrader) tussendoor. De vakantie is begonnen!!


Op de valreep

Er gebeurde nog veel op de valreep, voor ons vertrek. Inmiddels al 2,5 week onderweg, en overmorgen zullen we in Nederland aankomen. Maar goed voor vertrek gebeurde er ook nog het 1 en ander.

Zo konden we op 9 juni tekenen voor ons huis en stukje grond in Lourical do Campo. Raar zo vlak voor vertrek, maar het is een mooie plek om in de toekomst te verhuren, en wie weet te gaan wonen als onze 7 hectares voor ons te groot worden. Je kan maar vast voorbereid zijn op de toekomst! Een week daarvoor hadden we er nog een heerlijke lunch gekregen van de verkoopster, samen met Misja en Michel en Mirande, want die mochten ook mee.

En ohhh, een paar dagen voor vertrek, valt de elektra uit…..vonken uit de omvormer! Gelukkig bestaat het bedrijf Enat, waar we de installatie door hebben laten plaatsen, in tegenstelling tot eerdere berichten, nog altijd! Er zit 5 jaar garantie op de omvormer. Deze zal terug gestuurd worden naar de fabriek, om uit te zoeken wat er mee aan de hand is. Doordat er wat feestdagen in Portugal waren, werd de dag voor vertrek een vervangende omvormer geplaatst. Tot die tijd hebben we ons gered met de generator die uit het huis in Lourical kwam. Onze eigen generator kregen we niet aan de praat. (fijn zo’n aankoop waar alles in achter blijft!) Gelukkig hebben Michel en Mirande weer gewoon stroom, stromend water en een warme douche!!

En dan is het eindelijk zover; we gaan op vakantie!! De hele ruimte onder het bed is volgepakt met olijfolie, honing, zeepjes en lavendel water!! Er kon echt geen liter meer bij! Gelukkig hebben we een kist achterop de Hymer, waar de stoeltjes ed in passen. We vertrekken naar de kust, waar het een stuk koeler is; heerlijk!! We zullen veelal op campings staan, zodat Misja een tentje op kan zetten en we zo allemaal onze privacy hebben.

We hebben op een camping gestaan ten zuiden van Alveiro, en de volgende dag het stadje met zijn gondels bezocht, en prachtige blikjes sardines gekocht (stond geen prijs bij…….$$$$!!!)

Doorgereden langs de kust noordwaarts. Deze regio kenden we nog niet, en we waren onder de indruk van zijn schoonheid. We slaan de noordwest hoek van Spanje over en gaan bij nationaal park Peneda Geres, de grens over om door een prachtig natuur gebied te rijden en te overnachten. Aan de overzijde van het meer waar we aan staan, zijn heet water bronnen. De volgende dag gaan we hier een warm bad nemen, alvorens verder noordwaarts naar de kust te rijden.

Aan de kust is het bewolkt en er staat een flinke wind. We overnachten op een camping vlak aan het strand. Er wordt veel regen voorspelt, maar gelukkig valt het nog mee en kunnen we bij de mooie kustlijn lunchen en met de honden over het strand lopen. Bij de volgende camping die we uitgezocht hadden, waren honden niet welkom, dus we kiezen voor een camperplek langs de kust. We staan tegenover een prachtige begraafplaats! En gelukkig stopte het ook met regenen, zodat we nog een mooie wandeling langs de kliffen kunnen maken, en Misja bezoek een oude Romeinse brug en kasteel.

De volgende dag rijden we Frankrijk binnen en vinden een hele goedkope camping langs de kust, ten noorden van Bayonne. Ook hier was regen voorspelt, maar bleef het droog…..tot die nacht! Knetterend onweer brak er los, met enorm harde windstoten! Voor we het wisten hingen we samen aan de luifel om te voorkomen dat deze de lucht in zou vliegen! In no time waren we helemaal doorweekt, het kwam met bakken uit de lucht! Toen het ergste over was, doorweekt ons bed weer in gedoken, om de volgende morgen de schade te bekijken. Overal lagen afgebroken takken, en er was zelfs een boom doormidden gebroken en op een camper beland!! Wij hadden nog geluk gehad! Die ochtend toen we weer verder reden zagen we overal omgewaaide bomen, ja het was echt noodweer geweest. Maar gelukkig scheen de zon weer, alsof er niets gebeurt was.

We hadden die dag met vriendin Wil, die uit Nederland zuidwaarts was gereden, afgesproken op een camper plek bij een meer. Hier een nacht gestaan en ’s avonds gezellig uit eten geweest. De dag erna naar een camping aan de kust gereden, die aan de voet van Dune du Pilat lag ( het hoogste duin van Europa). En natuurlijk hebben we het duin beklommen……pffff dat viel echt niet mee, maar was de moeite waard.

Het plan om verder langs de kust noordwaarts te gaan, laten we varen, we rijden richting de Dordogne om uiteindelijk in de door ons zo bekende regio de Lot terecht te komen. We staan op verschillende plekken langs de rivier. En rijden langs vele voor ons bekende plekjes. Het blijft toch echt 1 van de mooiste regio’s van Frankrijk!! We leveren onze eerste olie af bij Gudi en Henry en genieten daar van een heerlijke lunch. Daarna gaan we noordwaarts, omdat het regent rijden we flink door.

Na 2 dagen rijden komen we aan in België, net over de Franse grens. Daar gaan we een paar dagen staan op de camping waar Sanne (onze trouwe vrijwilligster!) werkt. We staan gezellig naast haar en onze honden zijn verrast Sepp daar weer te zien. Gipsy heeft weer een speel maatje! En voor het eerst deze vakantie staan we een aantal dagen op 1 plek; heerlijk!! Maar ook daar vertrekken we weer en staan nu op de laatste plek, alvorens we overmorgen naar Nederland gaan. Dit is camping Arkeo, net onder Luik, van Arthur en Tycha. Zij hebben afgelopen seizoen bij ons geholpen met de olijf oogst.

Overmorgen dus naar Nederland met onze nog steeds volgeladen camper. We zullen via Limburg en Brabant (waar we bestellingen afleveren), naar Ommen gaan, daar waar Ton zijn dochter woont en jarig is. Vervolgens brengen we Misja naar zijn woon/werk plek in de buurt van Deventer en gaan we zelf daar een aantal dagen op de camping staan. waar mensen in de buurt hun bestellingen op kunnen komen halen. (zij zijn ingelicht!)

En verder……verder hebben we nog geen planning. Het festival de Hongerige wolf, waar we eigenlijk heen wilden, laten we schieten. Vermoedelijk zullen we vanuit Deventer richting het westen gaan. We sturen een ieder bericht als we bij jullie in de buurt komen. maar data kan ik nu nog niet geven. Lukt het niet om zelf je olie op te komen halen, dan kunnen we het allicht meegeven aan iemand die bij je in de buurt woont, waar je het dan op een gepaster tijdstip op kunt halen. Betalen met tikkie gaat helaas niet, omdat ik geen Nederlands telefoonnummer heb. Dus in mail/messenger of app stuur ik bankgegevens door, en contant betalen kan ook.