Maand: december 2024

Het jaar loopt alweer op zijn einde. En och wat vliegen die weken voorbij, het lijkt wel of het jaar haast heeft om zo snel mogelijk in 2025 aan te komen. November was om voor we het wisten ( vandaar ook geen blog die maand, maar wel 2 in december).

De eerste 10 dagen van november was het nog uitzonderlijk warm, maar dat sloeg in 1x om naar winters weer. Het was echt van teenslippers naar winterjas. Dat laatste hebben we alle twee ook aangeschaft, een lekkere warme jas, en dat is heerlijk. Zo komen we de winter wel door. De temperaturen zijn nu veelal onder de 10 graden, soms rond het vriespunt, maar als de zon schijnt is het vaak nog heerlijk buiten. We nemen het maar zoals het komt. Paar weken geleden werd er een flink pak sneeuw voorspeld, helaas veranderde die voorspelling in regen, en was er alleen een heel klein beetje sneeuw hier, maar 10 minuten zuidelijker, lag er wel een dik pak!
Ook het winterse landschap is prachtig. De bomen zonder blad, zo mooi, met onze grote eik met stip op nummer 1 ! En de vergezichten, geweldig, en helemaal als er aangevroren mist op de bomen zit, een heus kerstkaarten landschap.

We zijn nog altijd wel van plan om naar het zuiden af te reizen met de camper, maar hebben geen haast, kan ook zomaar pas februari worden. Gewoon, omdat we het hier naar ons zin hebben. Gewoon heerlijk dat niets moet, en we kunnen doen waar we zin in hebben…..wat een luxe!
De camper staat buiten op ons te wachten, achter het huis bleek het te nat om hem in de schuur te kunnen parkeren. We hebben ook een e-bike aangeschaft, zowel voor op reis, als natuurlijk hier te gebruiken.

Toen we hier ruim 10 maanden geleden aankwamen was het natuurlijk ook winter. We verbleven de hele tijd in de keuken, omdat we alleen die schoorsteen hadden geveegd. Toch miste ik een woonkamer. Dus we verhuisden de bank naar het bakkers huisje en richtten die ruimte in als knusse woonkamer, inclusief een mooi oud houtkacheltje. Al snel bleek dat die kamer wel erg koud was. Staat op een koude hoek en is niet geïsoleerd. Aan dat laatste wordt inmiddels gewerkt. Het kacheltje bleek ook te klein. Om een avondje op de bank te hangen moest je om 2 uur ‘s middags al gaan stoken. Al met al niet een ideale woonkamer in de winter.

Toch wilden we af en toe wel lekker op een bank hangen. Dus heeft Ton van een 1 persoons bed, wat boven stond, een bank gemaakt, deze staat nu in de keuken. En we hebben zelfs een kleine tv gekocht voor in de keuken, zodat we al bankhangend naar onze favoriete programma’s kunnen kijken. De honden zijn ook reuze blij met de bank…..meestal moeten we ‘knokken’ om een plekje te bemachtigen.

Mijn werk kamer had een ingebouwde kachel. Ook deze kachel functioneerde niet echt lekker. Duurde ook hier erg lang voor het een beetje warm werd. Dus de inbouw kachel eruit gesloopt en online een nieuwe houtkachel besteld, die het hopelijk sneller warm gaat stoken, zodat ik weer fijn in mijn kamer nieuwe spullen kan creëren. We hopen dat hij deze week geleverd wordt.

We hebben afgelopen weekend de laatste kerstmarkt gehad. Alle marktdagen waren niet echt een succes. Veel publiek, maar vooral kijkers en geen kopers. Voelt nu echt als vakantie! Hoef niets meer te maken voor de kerstmarkten, tijd om nieuwe dingen te creëren!
En zo vermaken we ons beiden, Ton in zijn werkplaats met zijn kacheltjes (zie vorige blog) en ik in de mijne met mijn wol.

Afgelopen maanden hebben we ook nog bezoek gehad. Zo heeft Sanne (nee niet Ton zijn dochter) met haar hond Guusje hier een weekje vakantie gevierd. Was erg gezellig. En afgelopen week kwamen Gerrit en Mirjam hier overnachten op weg van Nederland naar hun huis in Portugal.

En nu staat het nieuwe jaar voor de deur. Weer een onbeschreven blad. In het nieuwe jaar hopen we ons vierde kleinkind te begroeten. Sanne is namelijk in blijde verwachting van haar 2de kindje.
Verder hopen we gewoon dat we net zo’n fijn jaar als het afgelopen jaar zullen krijgen. Een jaar met een volle moestuin, een gite die we veel kunnen verhuren in de zomer maanden, bezoek mogen ontvangen van vrienden en familie en nog meer nieuwe mensen leren kennen in deze mooie omgeving. En de mooie omgeving zelf ook verder te gaan ontdekken.

Maar eerst de kerstdagen en oud en nieuw.
Bij deze willen we iedereen fijne dagen toewensen en een mooi, liefdevol en gezond 2025.

Ton klimt maar weer eens in de digitale pen, ’t is tenslotte december. (met sneeuw op komst, vanaf zondag 3 dagen met -volgens sommige berichten- tot wel 50 centimeter sneeuw. Joepie).

We duiken even in het verleden, zo’n 45 jaar geleden, pakweg 1979. Ik woonde in Hamburg en ging regelmatig met vriend Günther “Sperrmüll laufen”, vrij vertaald “grofvuil afstruinen”. Hamburg is enorm dus wekelijks was het wel ergens grofvuildag in een van de stadsdelen, waarbij spullen aan de straat konden worden gezet die niet tot het huisvuil behoorden. Schatzoeken was het voor ons! Antieke meubels, oude buizenradio’s, muziekinstrumenten. Je kon het zo gek niet bedenken of je vond het wel. Wat we echter opvallend veel tegenkwamen waren houtkachels. Loodzwaar en een bestemming hadden we er niet voor dus lieten we ze altijd staan. Twee jaar later- ik woonde inmiddels weer in Nederland- lieten die kachels me niet los. In Nederland was er vraag naar gebruikte houtkachels en in Duitsland was net de grote omschakeling van kolen/hout stook naar aardgasverwarming aan de gang. Veel later dan in Nederland. Ik kwam nog regelmatig in Hamburg en het eerste zelfstandige bedrijfsidee was geboren; houtkachelhandel Ton & Co. Er werden contacten gelegd met verwarmingsinstallateurs die geen idee hadden wat te doen met die oude houtkachels, na het plaatsen van gaskachels of cv. Ze werden voor mij apart gezet en eens in de zoveel tijd toog ik naar Hamburg in mijn oude Citroën HY bus om weer een lading kachels op te halen voor een prikkie. Soms ook via “Kleinanzeigen” , prachtige oude tegelkachels, die doorgaans nauwelijks te tillen waren en uiteraard òf op zolder stonden òf in de kelder…..Rugklachten doe je op die leeftijd niet aan dus het kwam altijd goed. Hoe dan ook was het goede handel en ik bewaar er goede herinneringen aan. Eigenlijk is daar het zaadje geplant voor het zelfstandig ondernemen, voor een baas werken is sindsdien nooit meer een optie geweest. Kachelboer dus. En daarna fietsenmaker, geitenboer, houten speelgoed verkoper, wietteler, biologisch tuinder, Citroën DS specialist, campinghouder en olijf boer. En waarom dit verhaal? Omdat ik bizar genoeg opeens weer met die vermaledijde houtkachels bezig ben hier in Frankrijk. Niet dat ik me verveel of omdat ik dringend om de centen verlegen zit maar vooral door de schoonheid van dit stukje Frans erfgoed. En dan voornamelijk de Franse Art-Deco kacheltjes uit de periode 1920 tot 1940. Prachtig vind ik ze, stijlvolle kunstzinnige tijdsiconen om verliefd op te worden. En met een beetje zoeken zijn ze hier nog wel te vinden, verstoft in een oude schuur of- net als in Hamburg destijds- op zolder of in de kelder. Die rug is inmiddels 43 jaar ouder en wat sleets, dus da’s nog wel een aandachtspuntje. Lol heb ik er in ieder geval wel in, het speuren, het vinden, het opknappen, het verkopen, maar vooral toch het praatje aan de keukentafel met zo’n stokoude eigenaar/ eigenaresse die zo’n kacheltje van de hand doen en verhalen vertellen over weleer. Kachelboer dus, de circel is rond.