Eindelijk is het dan zover, we leven weer even als nomaden in onze 30 jaar oude Hymer.
Lange tijd hadden we helemaal geen zin om op pad te gaan, we hadden zoveel te doen in huis, en ook daar leven we als of we op vakantie zijn. Maar toen het de week na kerst heerlijk warm zonnig weer werd, begon het toch te kriebelen……o ja, zo voelt dat, uhhh toch wel heel lekker, het vlammetje was aangewakkerd…..we wilden naar de zon!
Begin januari kwamen Mirjam en Gerrit een nacht logeren op doorreis van NL naar Portugal. Ruben en zijn dochter kwamen eveneens en ook Gert Jan kwam een paar nachten, deze laatsten op doorreis de andere kant op. Waren gezellige bezoekjes.
Daarna, zijn we ons gaan voorbereiden op ons vertrek. Geen afspraken meer gemaakt voor de 2de week van het jaar en lopende zaken afgehandeld. Buren gedag gezegd en precies 2 weken geleden zijn we vertrokken.
We vertrokken met stralend weer, wat wel tot gevolg had, dat het ‘s nachts behoorlijk hard vroor. De eerste nacht was het dan ook ontzettend koud. ‘s Morgens was het -4 graden in de camper. Het water in de honden drink bak was bevroren! Ook kwam er geen water uit de kraan. De tweede dag dus rap doorgereden naar Spanje, weg van de kou. We sliepen net over de grens. Er was nog lichte vorst, maar niets vergeleken met de dag ervoor. Een mooie plek op een parkeerplaats, bij een mooi bos, waar ik heerlijk met de honden heb gelopen. De derde dag reden we maar een klein stukje richting de kust. We stonden op een kleine parkeerplaats bij een skatebaan net buiten het dorp Begur. Een rustige plek met mooi uitzicht.
Na de eerste 3 dagen hadden we alle twee behoefte aan een lekkere douche, dus besloten we op zoek te gaan naar een camping aan de kust. Een stuk zuidwaarts gereden en op een camping vol met caravans met tuintjes en wat al niet meer, die tegen elkaar aangeplakt stonden. Nu heel rustig op een doordeweekse winterdag, maar wat moet dat een drukte zijn in de zomermaanden. Maar goed, de camping was open en ze hadden ook wat plekken voor campers. Binnen een paar minuten liepen we op een smal strand. Heerlijk voor de honden om even lekker te rennen, na een dag rijden.
Fris gedoucht de volgende dag verder zuidwaarts. Eerst op zoek naar een supermarkt om nieuw proviand in te slaan. We reden door dicht bevolkt gebied wat gepaard ging met héél veel rotondes en drempels, en het schoot voor geen meter op! Uiteindelijk de Ebro delta in gereden om daar op een camper plek te gaan staan. Het was die dag bewolkt en ‘s avonds regende het zelfs.
Voordat we de delta verlieten zijn we eerst de flamingo’s gaan spotten en veel meer vogels die een goed leven hebben in de waterrijke delta.
Het bleef deze dag ook bewolkt met af en toe wat regen. We reden naar een vrije camper plek aan de kust. De zee was woest en het waaide hard. Gelukkig was het de volgende dag weer zonnig en was de wind een stuk minder. Een fijne plek waar we een paar dagen zijn blijven staan. Ton heeft boodschapjes op de fiets gedaan en ik heb met de honden gewandeld. Zij konden hier heerlijk vrij rondlopen.
Na een paar dagen zijn we weer naar een camping gegaan, een stukje landinwaarts. We hadden problemen met de accu’s, deze liepen een soort van leeg, zodra de zon verdween. Dus op de camping de boel weer goed opgeladen, zelf weer lekker gedoucht, camper gevuld met vers water en het afval water geloosd. Ja, het is altijd een hele organisatie!
Maar fijn, na een week leven in de camper hebben we de smaak weer goed te pakken. Langzaam maar zeker worden de dagen ook warmer en is het al langer licht. Na een week hoefden we zelfs de kachel niet meer te stoken! Ook gingen de sokken uit en liep ik weer op mijn teenslippers. De dikke winterjassen verdwenen onder het bed, want die lagen alleen nog maar in de weg!
We vervolgden onze weg verder zuidwaarts, even weg van de kust naar de plaats Elx. Daar bevond zich de oudste waterkracht centrale van Europa. Er waren vele grote parkeerplaatsen op een soort van terrassen in een eigenlijk nogal desolaat gebied. Maar na een half uurtje wandelen kwamen we bij de Dam aan waar het water overheen bulderde. Mooie plek. Nog even naar boven geklommen om het meer te bekijken. We sliepen hier 1 nacht.
Terug naar de kust, waar we een heerlijke plek aan zee wisten te bemachtigen. Tjonge wat zijn er veel campers vandaag de dag. Maar gelukkig weten we altijd een plek te vinden die ons bevalt.
Ton kon heerlijk met zijn metaaldetector op zoek naar schatten, en ik heb heerlijk lui van de zon genoten en begonnen met wat sokken te breien. De honden genoten ook volop van het strand.
Na een paar heerlijke dagen aan de kust, werd het weer tijd voor een camping. Gelukkig had een camping een tiental kilometers voor Aguilas een plek voor ons. De was gedraaid, bed verschoont, water weer bijgevuld en schoon gedoucht konden we de volgende dag weer verder. Bij de Aldi, waar heel veel camperaars waren, weer nieuw proviand ingeslagen zodat we de volgende dag weer op zoek konden naar een nieuwe plek. Bij Aguilas vonden we het enorm druk met campers, dus besloten we door te rijden naar Palomares. Daar staan we nu, wederom aan de kust, weliswaar niet direct aan zee, maar een prima plek. Maar het is niet te geloven zoveel campers er rond rijden!
We hebben nog altijd geen vast plan. Willen nog graag naar Granada, maar daar vriest het op het moment ‘s nachts! Daar zitten we niet op te wachten. Dus blijven we in elk geval hier een paar dagen, en dan kijken we verder welke kant we op gaan.
We genieten in elk geval weer volop van ons nomaden leventje! Voorlopig nog niet naar huis!
Wordt vervolgt ……..
