Categorie: Geen categorie

Langzaam doorkruisen we het Noorse land. Al een week vertoeven we in dit prachtige land, wat eigenlijk steeds mooier wordt naarmate we verder rijden. Het is bijna verbazingwekkend dat we nog geen trol zijn tegen gekomen, het is soms zo sprookjesachtig!

We hebben een kort bezoek aan Oslo gebracht, maar helaas regende het er veel, dus zijn we niet verder de stad in gegaan.

Vervolgens een bezoek gebracht aan mijn ex vriend Rolf, die ik hier in Noorwegen op de volkshogeschool had leren kennen. We hadden veel om bij te kletsen, en het was een leuk weerzien, ook mijn school in Seljord bezocht.

2 dagen bij het dorpje Kviteseid gestaan, prachtige baai en prachtig weer. Een middagje zitten knutselen bij de bus. Ton probeerde weer munten ringen te maken en ik ben bezig met het vliegengordijn van kurken.

Vervolgens door naar het noordwesten. We klommen langzaam de bergen op en even langzaam de dalen in. Vaak met slierten auto’s achter ons, die noodgedwongen ook moesten onthaasten. En omhoog gingen we, langs prachtige gekleurde huisjes, de groene weiden met hier en daar schapen. De prachtige bloemen in de bermen. Hoe hoger we kwamen, hoe kaler en ruiger het werd en voor we het wisten zaten we tussen de restanten sneeuw, kale rotsen en prachtige meren waarop soms nog ijs dreef. Adembenemend mooi !!

Op 600 meter hoogte ergens bij een vervallen pand op een parkeerplaats overnacht met uitzicht op de sneeuw en naast een oorverdovende waterstroom. Het zonnetje kwam er zelfs nog even door, dus buiten de bbq aangestoken.

Vandaag doorgereden naar Voss. De wegen niet altijd even best en ook vaak net iets te smal, dus billen knijpen en passen en meten bij het passeren van de voorbijgangers. Vele bochten, klimmen en dalen, maakt dat het rijden hard werken is. Ook door kilometers donkere tunnels gereden, waar soms de middenlijn ontbrak….brrr.

We staan langs een weg aan een meer. Genoeg gereden en billen geknepen voor vandaag.En hier hebben we ook kennis gemaakt met the adventure nomads on wheels. De Amerikaanse schoolbus van Belgen die als rijdend hostel fungeert.

Morgen verder naar de stad Bergen, daar waar het altijd regent…..

“ Onderweg ben je nomade, soepel plooiend vrij van geest”

Toch wel het mooiste zinnetje uit het prachtige lied “ Onderweg” van Willem Vermandere. (luister verderop maar eens).

Want keuze is er nauwelijks, soepel plooiend en vrij van geest word je vanzelf naarmate de reis vordert, er is geen ontkomen aan gelukkig. De veilige thuishaven verlaten, dagelijks een nieuwe omgeving, vluchtige warme nieuwe contacten, soms vertwijfeld maar nieuwsgierig nieuwe talen ontrafelend, en -niet te vergeten- het bijschaven van vastgeroeste ideeen en meningen waarvan je altijd overtuigd was. Huid op huid is het, nieuwe inzichten, want vrij van geest. Wat is er nou mooier?

 

Onderweg is wel een dagtaak, een volle, de dagen vullen zich -weliswaar zonder druk of last- gestaag met “daily to do things” . Water halen, voor de 200 liter tanks, maar ook in ons 10tal oude petflessen. Vaak een zoektocht, soms ver lopen, altijd succesvol en eigenlijk best leuk om met zoiets essentieels bezig te zijn. Boodschappen, niet teveel, want de ruimte is beperkt. “Hebben we nou al Noorse Kronen, of zijn dit nog Zweedse of Deense”?(heerlijk dat getut met vreemde biljetten). Waar slapen we vanavond? Kun je hier veilig staan? Staat de boel een beetje recht?

Fietsen naar centrum Kopenhagen of Oslo. Daar gaat een ritueel aan vooraf. Fietsen van de truck af zien te krijgen (staan tussen cabine en bak), pedalen weer monteren, sturen rechtzetten (staan 90 graden gedraaid op de auto). Hondenkar die achterop bij de motorfiets staat afladen, uitklappen, wielen monteren, aankoppelen, pffff, okay fietsen maar.

Soms wat klein onderhoud aan de truck, vooralsnog alles probleemloos, de eerste 4000 km zit erop. Het dieselverbruik wat hoog, maar al wel iets verminderd door de hoge kist met reserveonderdelen van het dak te halen.

Het af en toe schoonmaken van de zonnepalen (die overigens perfect werken, altijd enorme overcapaciteit aan stroom).

Het ontdekken van de wondere wereld der camcorders en drones (oeps).

Het onder de knie krijgen van het maken van ringen van oude munten.

Een fikse boswandeling , of mooie locatie bezoeken , all-in de game.

En -net als thuis J – koken, afwassen, douchen, opruimen, de was doen, film kijken, wat surfen op het net enz enz, de tijd neemt ook onderweg soms een loopje met je.

De (enorme) kaart van Scandinavie bestuderen, day by day een route uitstippelen. Wat schrijven, nieuws lezen, of gewoon wat mijmeren. En het rijden zelf natuurlijk, onszelf verplaatsen in deze 40 jaar oude truck gaat niet snel. Daarnaast hebben we een hekel aan lang rijden , 3 uur op een dag is wel genoeg, liefst minder, alles onder het mom “nooit meer haast”. Gestaag vullen die dagen zich dus, zonder last op de schouders, met prettige zorg voor alledag. “Soepel plooiend, vrij van geest, geef je over aan de genade, je wordt vrij en onbevreesd”

 

ONDERWEG

Onderweg ben ik zigeuner, onderweg ben ik een kind

Van de rusteloze wegen op vier wielen wel gezind

Op vier wielen wil ik vluchten, weg uit ’t nauwe vaderland

Naar het bergland en de rotsen, met een bos aan de waterkant

 

Onderweg daar zit je veilig, onder je blikken autodak

Je mag jodelen en zingen in je rammelende rammelbak

Onderweg leer je vergeten, gisteren ligt ver achter u

En voor morgen nog geen zorgen, onderweg is ’t altijd nu

 

Je passeert langs kathedralen

En je duizelt keer op keer

Van die stoutmoedige dromen, van die bouwers van weleer

En zo leer je blind vertrouwen, vorderen ondanks brute pech

Wuif veel liever dan te vloeken, naar de kinders langs de weg

 

En je loopt door de paleizen, met je hoofd vol romantiek

maar uit krotten en ruines klinkt er klaaglijke muziek

Deelt je brood met lotgenoten, zoveel zwervers grauw van vel

Langs de gloeiend hete wegen, steden vol kommer en kwel

 

Onderweg op markten en pleinen, vind je volk mild en gastvrij

Dat schenkt je met handen en voeten, zoete vruchten allerlei

En zo vind je ook je geliefde, met nog jaren voor de boeg

Van je teder zacht beminde, daarvan krijg je nooit genoeg

 

Onderweg ben je nomade, soepel plooiend, speels van geest

Geeft je over aan de genade, je wordt vrij en onbevreesd

Want je botst met tegenstrevers, elken ding zegt zijne zeg

Leert geduldig incasseren, van tegenliggers onderweg

 

Los van vastgeroeste ideeen, onderweg pluk je den dag

Pelgrim ben je heel je leven, vorderen doe je liefst zigzag

Haast je , haast je , uiterst langzaam. Want het einddoel is bekend

Daar valt weinig van te zeggen, niet bepaald een happy end

 

Ooit als kind ben ik vertrokken, zonder route , kaart of plan

Onderweg al heel mijn leven, wat is daar de zin toch van

Onderweg stel je geen vragen, voor hoelang nog en waarom?

Onderweg ben je zigeuner, je reist voort en ziet niet om

 

C:/ Willem Vermandere

 

La joie n’est pas dans les choses , elle est en nous

Ton

 

Gisteren zijn we grens tussen Zweden en Noorwegen gepasseerd. Al weken maakte ik me zorgen over onze drank voorraad, we hadden teveel bij ons. Ton vond dat maar overdreven, hij is een volleert smokkelaar. Maar plichtsgetrouw als ik ben heb ik uitgezocht wat er wel en niet mee mag. Er zijn verschillende mogelijkheden voor het meenemen van drank. Het gaat over de percentages alcohol, zo mag je veel bier meenemen als je minder wijn meeneemt, minder wijn en bier als je sterke drank meeneemt, en als je ook sigarettenwaar meeneemt, dan mag je weer minder alcohol meenemen. Alles wat aangebroken is telt niet mee. Dus de fles Richard, Cognac, Whisky,

jenever, Likeur en rosé mochten zonder problemen mee. In Nederland hadden we al de nodige flessen achter gelaten bij vrienden, zodat we niet van alles weg hoefden te gooien.

Nu hadden we nog 3 3 liter pakken rode wijn, 2 flessen champagne (vergeten te drinken op onze trouwdag), een fles rosé en ongeveer 2 liter bier. Het aangebroken pak met wijn in de vuilnisbak gedaan, en een nieuwe open gemaakt. Op die manier zaten we ongeveer op dat wat we mee mochten nemen. Maar ja, Ton wilde ook nog peperdure shag kopen in Zweden, omdat het in Noorwegen nog duurder is. Tja, met dat erbij, zaten we dus weer over onze tax heen. Dat moest dus goed verstopt worden. Ohh, ook nog veel te veel vloeitjes, daar mogen er ook maar een beperkt aantal van mee….ook verstoppen dus! Ik liet dat maar aan Ton over, maar vond het toch allemaal maar eng. Weet dat die Noren behoorlijk kunnen controleren aan de grens.

Oef, en dan hadden we ook nog aardappels, nee die mochten ook niet mee het land in. De halve zak piepers dus gekookt, want gekookt zou het toch wel mogen? Lekker om de volgende dag te bakken en om een aardappelsalade van te maken.

 Ook voor Lotte gelden regels om Noorwegen in te komen. Ze moet voor ze het land in gaat een pil bij de dierenarts krijgen tegen wormen. Dit moet dan door de dierenarts afgetekend worden in haar paspoort. Dit dus geregeld in Karlskoga. Daar kreeg ze haar pil. Je moest nu binnen 5 dagen de grens passeren, maar niet eerder als 24 uur. Het ding moest eerst inwerken. Dus moesten we 24 uur wachten voor we de grens over mochten. Ton vond dat maar onzin, maar ik nam toch liever het zekere voor het onzekere. Stel nou dat ze ons zouden laten wachten, dan zouden ze ook mooi de tijd hebben om de hele inhoud van onze Magirus te onderzoeken. Dus bij de laatste plaats in Zweden overnacht, om precies 24 uur later de grens over te steken.

En wat bleek; GEEN CONTROLE !!!  Zelfs niemand gezien bij de grensovergang!! Pfffff ……

Hoe gaat het met Lotte, vindt zij het leuk op reis? We kunnen volmondig JA zeggen op die vraag. Het is een geweldige hond, leert snel en vindt dat ook leuk! Ze hoeft vrijwel nergens aan de riem, blijft altijd in de buurt. Ze heeft inmiddels geleerd wat het huis is en de auto (de cabine). Als we aan het inpakken zijn, wil ze de cabine in, ze weet dan dat we weer op pad gaan. Ook heeft ze geleerd om te blijven zitten als je naar de wc bent ergens onderweg bijvoorbeeld. Ze is dan ook helemaal trots als je er van af komt en ze zit er nog. Superblij met beloningen!

In Nederland, net voor we vertrokken naar Duitsland, werd ze gebeten door een hommel. Ze vloog het “huis” uit en wilde ook niet meer naar binnen! Bang als ze was. Haar kunnen overtuigen dat het beest echt weg was, en wat argwanend ging ze weer naar binnen. Haar veilige plek was opeens niet meer zo veilig! Toen ze later op die dag even alleen moest achterblijven in huis, ging dat ook niet van harte. Nu had Ton ook net zijn elektrische tandenborstel gekregen, en ohhh, die klonk toch echt als een hommel!! Ze vond het doodeng en wilde zich meteen in bed verstoppen! Na 2 dagen angst voor de borstel, heeft Ton laten zien dat ze er echt niet bang voor hoeft te zijn. Het probleem is nu opgelost. Maar voor echte zoemers, zoals wespen, hoornaars en hommels is ze nog steeds bang. Wat op zich niet erg is, want voorheen had ze nog wel eens de neiging om er naar te happen. Dat laat ze nu wel !

En dan is er de fietskar. Speciaal gekocht, zodat ze niet altijd mee hoeft te rennen, wat op langere afstanden ook mishandeling zou zijn. Alhoewel ze het prima doet, het lopen naast de fiets. Ook zo’n ding wat ze in 10 minuten had geleerd. Maar goed, de fietskar is toch wel eng. Ze heeft nog nooit opgesloten gezeten, dus dat is al heel raar voor haar. De eerste paar keer moesten we haar er echt in duwen. Tijdens het fietsen liet ze regelmatig klaagzangen horen, en helemaal als degene die mee fietste uit het zicht verdween. Nu geven we haar elke keer een beloning (wat lekkers) als ze in de kar gaat, waar ze nu tot onze verbazing, zelf in gaat. Ze gaat nu ook al regelmatig wat ontspannen liggen, maar ze vindt het nog steeds geen feestje, en een klaagzang is dan ook nog regelmatig te horen.

Onze Lot doet het goed, is een echte schat!!

We hebben Denemarken verlaten en zijn aangekomen in Zweden. We hebben ontdekt dat kleine stukken rijden ons het best bevalt, dus we gaan langzaam noordwaarts.

In Denemarken hebben we een paar dagen doorgebracht op het noordelijkste puntje van het eiland Fugen, een prachtig natuurgebied, met heel veel vogels, stranden met stenen, mooie baaien en vergezichten. (foto’s zie op bladzijde foto’s)

De tweede dag begon het flink te stormen, we hadden weinig zin om met die wind de Grote Belt (via brug) over te steken. De Magirus is nogal wind gevoelig. Later op de middag toch besloten om te gaan en eind van de dag arriveerden we in Kopenhagen. Dwz, aan de rand van de stad, bij een jachthaven. Ivm de milieuzone konden we niet echt dicht bij het centrum komen met onze oude stink diesel, dus de volgende dag moesten we een half uurtje fietsen voor we in het centrum en de vrijstaat Cristiania waren. Stond best nog veel wind, dus het was een flinke trap.

Na ons bezoek aan het centrum zijn we later op de middag verder naar Zweden gegaan. Wederom over een gigantische brug.

We zijn beland bij een meertje tussen Høør en Hørby. Heerlijk rustig, even een paar dagen op de plaatst rust. Tja en wat doe je zoal….de was: 150 meter lopen naar de kraan met een 10 liter jerrycan, vullen en terug sjouwen. Een ketel water opzetten, en later nog 1. Dit alles in een grote bak doen, met wat wasgoed en wasmiddel, vervolgens met de wasklok de boel wassen. Na een tijdje bij de kraan, 150 meter verderop, de boel uitspoelen, alles goed uitwringen en ophangen. Dit 3x herhalen, want er was nogal wat was. Een ochtend vullend programma.

s’Middags op de fiets naar de dichtstbijzijnde supermarkt geweest. Ik ga nog slank worden met al die heuvels op en af te fietsen en het heen en weer sjouwen met water !! Goed om de conditie weer eens wat op pijl te brengen.

Tot nu toe hebben we steeds op plekken in Denemarken en Zweden gestaan waar toiletten op loopafstand waren en ook vaak water. Ongekende luxe! Zelfs het wc papier wordt regelmatig aangevuld! Ja, allemaal goed geregeld hier en dat voor nop, gewoon lekker in de natuur!

De eerste maand zit erop! Maar pas sinds een paar dagen hebben we het gevoel echt op pad te zijn. De komende maanden geen afspraken meer, dus alle vrijheid om te gaan en staan waar we willen. Wat een heerlijkheid.

De afgelopen week hebben we in noord oost Groningen gestaan bij Clara en Rene, bij hun mini camping Kostverloren. Aanrader voor wie van rust ruimte en vogels houdt!! We hebben er wat gefietst, laatste boodschappen ingeslagen en een fijne tijd met onze vrienden doorgebracht. Ton is naar de tandarts geweest voor een second opinion; zijn tand zit weer vast en met een peperdure elektrische tandenborstel, mondwater en een antibiotica kuur, heeft de tandarts hoop dat hij zijn eigen tanden nog een tijd kan behouden.  Toen vrijdagmiddag de bestelde tandenborstel arriveerde, konden we vertrekken. Eindelijk echt op weg dus !!

We hebben Bremen en Hamburg gemeden, en zijn via de kustroute richting Denemarken gereden. Met de pont over de Elbe gevaren. Was erg druk ivm Hemelvaart weekend, maar een mooie route. Het stuk voor de Elbe was echt rododendronland. Ze stonden overal in prachtige bloei! Zelfs tuincentra die alleen rododendrons verkochten en een heus park. Deze route naar Denemarken schijnt ook een kleine 100km korter te zijn als via Hamburg op de snelweg.

Na 2 overnachtingen in Duitsland, waarvan de 2de aan de oevers van de Eider, dan nu in Denemarken aangekomen.

En ook hier staan we aan het water: De kleine Belt, het water tussen het Kattengat en de Oostzee, onder de brug die het vaste land met het eiland Fugen verbind.

We zullen de komende week naar Kopenhagen gaan, om de stad te bezoeken en we hebben ook besloten om wat langer in Zuid Zweden te blijven, voordat we naar Noorwegen gaan. Maar natuurlijk kunnen onze plannen nog veranderen !

Vorige week zondag aangekomen in Nederland, nadat we de nacht in België langs het kanaal hadden doorgebracht, tussen Brugge en Oostende.

In Bunnik het nieuwe huis van Rolf en Maria bewonderd, heerlijk gegeten met de dochters en hun vrienden en een prachtige avondwandeling gemaakt door Amelisweerd. Wat een schitterend gebied is dat. Je kunt je toch niet voorstellen dat de overheid er weer een stuk wil afsnoepen voor het verbreden van de A27. Doodzonde, zo een oeroud stukje bos, met prachtige bomen!

De volgende dag vertrokken naar Amsterdam, waar we op de camperplek in Noord hebben gestaan. Overgevaren met het pontje naar het centrum, waar het vreselijk druk was, wat een toeristen!! Een flinke beproeving voor ons boerderij hondje Lotte, die zich goed hield tussen de mensenmassa en het enge pontje. ’s Avonds heerlijk gegeten met vrienden bij Noorderlicht.

Dinsdag naar Noordwijkerhout vertrokken, naar mijn ouders. Daar een paar dagen gebleven. Dagje shoppen in Haarlem, Ton naar de tandarts geweest. Het ziet er naar uit dat we in het najaar wat langer in Nederland zullen zijn ivm met Ton zijn gebitsrenovatie. Er zal het nodige moeten gebeuren in etappes. Als iemand nog een goede tip heeft waar we dan kunnen gaan staan, mag je het ons laten weten !!

Gisteren aangekomen in Tiel. Onze fietsen, die we in Haarlem hebben gekocht, uitgeprobeerd in deze prachtige omgeving. Lotte voor het eerst naast de fiets meegelopen. Dat ging al snel erg goed. Het blijft ons verbazen hoe snel ze dingen leert. Ton is nu op de fiets op zoek naar een autospeciaalzaak, want gisteren verloren we een ruitenwisser. Hopelijk verdwaald hij niet. Vanmiddag gaan we bij een edelsmid zelf onze ringen maken voor ons huwelijk.

Morgen verder naar Deventer om ons verder voor te bereiden op onze trouwdag. Hopelijk hebben de weergoden het goed met ons voor. De weerberichten wisselen nogal, warm wordt het, maar het is de vraag of we het droog zullen houden. We zullen zien !!