Herfst

En dan opeens is het zover; herfst. De temperatuur keldert naar beneden, sokken worden weer uit de kast gehaald, teenslippers opgeruimd, pantoffels stand-by gezet, hemdjes worden omgeruild voor t-shirts met lange mouwen, de zon is verdwenen en de regen komt met bakken uit de lucht!!! De lange hete zomer is voorbij!!

Voorkant huis nog geen watergoot, dan maar in emmers het water opvangen!

Wat kan een mens blij zijn met zoveel regen!! Het is ook zo hard nodig na de droge winter van vorig jaar en de hele hete en lange zomer. Dus regen, en daarom tijd om weer een blog te schrijven ipv buiten te maaien en ander werk te doen ter voorbereiding van de olijfoogst, want die zit er weer aan te komen!

Ja, de olijfoogst begint eind deze maand (mits het droog is!). De oogst zal laag zijn dit jaar. We hebben veel bomen waar weinig tot niets in zit en de moeite niet zijn om te plukken. Gelukkig ook nog een aantal volle bomen. En naast de bomen op ons eigen land staan er natuurlijk ook nog bomen op onze andere 2 grondstukken. In Lourical zijn ook een aantal goede bomen. We hebben het nog niet gehad over het bestellen van de olie. Dit komt natuurlijk omdat we nog maar een paar maanden geleden in Nederland zijn geweest om de olie van vorig jaar te brengen, maar ook omdat we dit jaar wederom niet in december naar Nederland komen en vermoedelijk ook niet in de zomer. Hoe leuk we het ook vonden om velen van jullie weer te zien, het was voor ons een hele onderneming. We zijn er nog niet over uit hoe we de olie willen leveren. We zijn nieuwe manieren aan het onderzoeken. Hier over later meer. Jullie kunnen natuurlijk al wel laten weten of je weer olie wilt bestellen.

In Lourical hebben Eric en Dini hun intrek genomen. Zij huren het huisje voor de komende periode en doen er allerlei klusjes waar wij nog niet aan toegekomen zijn! Win/win situatie! Zij blij en wij blij. Vandaag wordt daar ook de solar installatie geïnstalleerd, zodat ze ook licht hebben en de koelkast aan kunnen sluiten. Voordat zij kwamen hebben wij er ook heel wat uren doorgebracht om de keuken op te knappen, kasten leeg te ruimen en heel veel spullen weg te doen. Beetje bij beetje wordt het een heerlijk huisje op een geweldige plek!

En wat hebben we verder zoal gedaan. We hebben gewerkt aan onze caves!! Ton heeft zijn man-cave ingericht en kan daar nu lekker hobbyen. En in mijn woman cave is de betonvloer gestort; een zwaar klusje! In deze regen periode zullen we daar de boel isoleren en vloertegels gaan leggen. Verder is de winter moestuin aangelegd; diverse soorten kool, sla, andijvie, koriander, spinazie ,bieten. Zowel in de kas als in de bakken buiten. Ook zijn we begonnen met grint te storten bij het huis, eerst op de parkeerplaats, de bedoeling is dat het ook voor het huis komt te liggen.

We gaan ook weer naar Portugese les, want na 4 jaar is het nog steeds niet best gesteld met ons Portugees. Hopelijk gaat ons niveau nu wat omhoog. In vele dorpen wordt nu les gegeven. Komt vast door de enorme toestroom van buitenlanders, waar de Portugezen nog steeds blij mee zijn. De lessen zijn in de meeste plaatsen nog altijd gratis.

Afgelopen zaterdag hebben we een workshop olijvenoogst gegeven aan een aantal nieuwkomers uit de regio. Een praktisch inzicht gegeven over de materialen die je nodig hebt en hoe het oogsten in zijn werk gaat en waar je zoal rekening mee moet houden. Altijd handig als het oogsten nieuw voor je is. Was een geslaagde middag.

En in de vorige blogs vergeten te vermelden; Met Lotte gaat het weer heel goed!! We hebben onze oude Lotte weer terug; alert, vrolijk, kwebbelend en vooral veel spelen met Gipsy!! We zijn erg blij voor haar dat de kuur tegen de leismaniose goed is aangeslagen. Tijdens onze reis waren we bang haar kwijt te raken, daar ziet het nu helemaal niet meer naar uit!

Haha, geen foto van Lotte!

Al met al zijn we weer lekker bezig! We wensen iedereen een fijne herfst toe.

Home sweet home

We zijn alweer bijna 2 weken thuis. En het voelt al haast alsof we niet weggeweest zijn! Gekheid natuurlijk, we kijken terug op een prachtige tijd!

De laatste blog waren we in de Pyreneeën. We stonden op een camperplek bij het mooie dorpje Arreau.

De volgende dag reden we over en door de bergen naar Spanje. In de 2de versnelling kropen we omhoog, lekker langzaam, zodat we optimaal van het prachtige uitzicht konden genieten. Waanzinnige mooie route. We reden die dag door naar Huesca, waar we op de stadscamping stonden en gebruik konden maken van het openbare zwembad wat ernaast lag. Dat was heerlijk, want het was heet deze dagen!

De dag erna wilden we naar Soria rijden. Wederom een mooie route langs prachtige dorpen en door de Navarra woestijn, het nationale park Bardenas Reales. We waren verrast over dit mooie stukje Spanje.

Ongeveer 14 km voor Soria hoorden we opeens weer een pang. We twijfelden nog even, omdat we harde muziek op hadden staan, maar het bleek al snel dat we achter wederom een klapband hadden. Wagen aan de kant gezet en Ton kon de in Duitsland gekochte kruis sleutel uitproberen. Helaas brak deze al vrij snel in 2 stukken. Tja, daar sta je dan. 14km voor de stad, waar ook de dichtstbijzijnde benzine pomp was. Besloten om daar dan toch maar voorzichtig heen te rijden. Al snel zagen we achter ons een wagen met oranje zwaailicht rijden. Toen we halverwege even langs de kant stopten om te zien nog alles nog goed was met de banden, stopte de man ook, en zei dat hij tot de pomp achter ons zou blijven rijden omdat dat veiliger was. Helemaal super natuurlijk, want het was best eng met de voorbij razende vrachtwagens. Goed aangekomen bij de pomp, waar het meisje prima Engels sprak. Een nieuwe kruissleutel hadden ze niet, maar ze zou wel proberen iemand te bellen die kon komen helpen. Ook een klant die aan het tanken was, haalde haar auto leeg om te zien of ze een kruissleutel had. echt allemaal heel behulpzaam. Na 10 minuten kwam een vriend van het meisje wat bij de pomp werkte en samen met Ton is de band verwisseld. Hij wilde er niets voor hebben, maar we lieten hem natuurlijk niet met lege handen weggaan.

Soria is best een grote stad, We zijn meteen op zoek gegaan naar een zaak om een nieuw reserve wiel te kopen. De eerste 2 die we aandeden hadden onze maat banden niet, maar bij de derde was het raak, al moesten ze wel besteld worden. De volgende middag zouden ze er zijn en konden ze gemonteerd worden. We hebben meteen maar 4 nieuwe banden er achter op laten zetten en we bleven dus een nachtje langer op de camping net buiten de stad. Waar we overigens ontzettend lekker gegeten hebben in het restaurant bij de camping.

2 dagen later dus richting huis gaan rijden. We twijfelden nog of we tot Salamanca zouden rijden of toch naar huis. Tja, als je dan ter hoogte van Salamanca Portugal op de borden ziet staan, dan wil je nog maar 1 ding en dat is naar huis rijden. Eind van de middag kwamen we aan na ruim 500 km gereden te hebben. Home sweet home. ’s Avonds nog gezellig met Michel en Mirande gegeten. (Al maakten zij het klaar, want wij werden toch wel door vermoeidheid overvallen). Een fijn welkom! En dank aan hen voor de goede zorg voor ons land en huis!!

De eerste dagen zijn we lekker in en rond het huis bezig geweest, en natuurlijk de hymer leeggeruimd en schoongemaakt. Ik heb de ramen gelapt, Ton heeft de kapschuur opgeruimd en we hebben vele kruiwagens met gedroogd hout in de 2 schuren gereden, want er werd regen voorspeld!!

Een week na aankomst thuis was ik jarig. Dit zaterdagmiddag gevierd met zo’n 12 vrienden wat ontzettend gezellig was. Het weekend van mijn verjaardag waren de laatste dagen met 30+ graden. Dus op zondag naar de wekelijkse sup sunday geweest om onze sup uit te proberen op het meer. En het is mij dan ook eindelijk gelukt om staande te peddelen!! Super leuk!

Deze week met de ambulance naar de keuring, had eigenlijk voor onze reis al gemoeten, maar toen kwam het er niet van. Helaas, men wilde hem niet keuren omdat hij op het kenteken nog als ambulance geregistreerd staat……Dit moeten we laten veranderen. Er moeten allerlei papieren ingevuld worden en dan maar hopen dat het omgezet wordt. Omdat we dan dus maar 1 bruikbare auto hebben, besloten om er een kleine boodschappen auto bij te kopen. Het is gewoon niet fijn om maar 1 bruikbare auto te hebben. Zeker nu we ook regelmatig naar het huis in Lourical gaan. Dus vandaag in de stromende regen, op zoek gegaan naar een 2de auto en deze gevonden. Volgende week kunnen we hem ophalen. Hij is gedoopt tot ons ‘koekblikje’, een Suzuki wagenR diesel. Ton heeft er niets mee, maar ik ben er blij mee.

En ja, de voorspelde regen kwam, eerst heel zachtjes, maar de afgelopen 2 dagen is er behoorlijk wat gevallen. Morgen nog een beetje en daarna is het weer even droog. De herfst met zijn aangename temperaturen is begonnen!! En als het regent is het tijd om boompjes te planten, dus we zijn begonnen met de verkoop van onze boompjes; Weinberg Bloedperzik, (dank je Marlies voor de pitten destijds!), Szechuan pepper, Moerbei, Passievrucht en Catalpa. Na 1 advertentie geplaatst te hebben, loopt het meteen storm! En eerlijk is eerlijk, daar zijn we best trots op!

Catalpa

Nog 950 km te gaan

Het einde van onze reis komt in zicht. We hebben inmiddels 7300 km afgelegd, dus dat laatste stukje is een peulenschilletje. We zitten nu in de Pyreneeën. Maar ik zal even teruggaan naar waar ik was gebleven.

Tsjechië was echt prachtig. We zijn blij dat we dit land ook een stukje gezien hebben. Opvallend waren vele soorten fruitbomen overal langs de weg; appels, peren, pruimen. Uit eten gaan was er ook goedkoop.

Na Tsjechië ging de reis verder naar Thuringen in Duitsland waar we het “woodstock for ever” festival bezochten. De weersvoorspellingen waren alle dagen regen. Wat gelukkig uiteindelijk mee viel; 1 ochtendje nattigheid en de laatste middag een heuse onweersbui. Verder was het prima weer, maar het waaide wel flink op de heuvel waar we stonden. Onze luifel had het zwaar te verduren, zo zwaar, dat tijdens het wat vaster draaien de hele boel afbrak; einde luifel!

Heel veel bands hebben we niet gezien, want we konden moeilijk de honden steeds alleen laten. Ton heeft eindelijk 1 van zijn favoriete bands, “My Baby ” kunnen bewonderen. Voor mij kwam dat te laat om middernacht, ik lig dan echt al in dromenland. Al met al waren het fijne dagen en een heerlijk sfeer. Is echt een aanrader voor iedereen dit festival.

My Baby

Na het festival besloten we om zo snel mogelijk naar Frankrijk te rijden. Zo snel ging dat echter niet, want we kregen op de snelweg een klapband. Gelukkig achter, waar we dubbel lucht hebben, zodat we over de vluchtstrook langzaam naar een in aanbouw zijnde parkeerplek konden doorrijden. Daar bleek dat we de juiste sleutel niet bij ons hadden. (strafpuntje voor Ton) Omdat het verkeer langzaam over de snelweg reed ivm file, besloot Ton een bordje te maken met de vraag naar de kruissleutel. Dit had echter geen resultaat, dus uiteindelijk de ADAC (Duitse wegenwacht) maar gebeld. Na een uurtje kwamen die ons helpen en konden we weer verder. Besloten om bij de dichtstbijzijnde camping te gaan staan en de volgende morgen op zoek te gaan naar een nieuwe reserve band, die snel gevonden was.

Door naar Frankrijk dus. En eerlijk is eerlijk, het is en blijft toch het mooiste land van Europa. Zo afwisselend, mooie gebouwen, lieflijke dorpjes, mooie rivieren en stroompjes, kastelen, heuvels en bergen en goedkope gemeente campings (camping municipal). De goedkoopste was nog geen 10-tje.

We wilden nog op bezoek gaan bij Nigel en Bee, goede vrienden van Ton uit zijn camping periode. Helaas hadden 1,5 week voor ons bezoek te horen gekregen dat Bee onverwachts was overleden. Erg triest. Maar het was fijn om een dag bij Nigel te zijn.

Vanaf daar, Cajarc, in 2 dagen naar de Pyreneeën gereden, waar we nu dus zijn. Morgen door naar de Spaanse kant van het gebergte. Om dan via kleine wegen huiswaarts te keren.

Wat ons het meest opgevallen is de afgelopen weken, is de extreme droogte. Ja, heel Europa lijdt daar onder. Ik heb op vele weilanden met de honden gelopen waar hele scheuren in de grond zaten. We hebben zowel in Polen, Tsjechië, Duitsland als Frankrijk verdroogde maisvelden gezien en zonnebloemen, zo klein en verdroogd. Ook verloren heel veel bomen al hun blad. In Frankrijk zagen alle bladeren van de eikenbomen al donker bruin. En in Thuringen waren complete naaldbossen dood. We kunnen ervan uit gaan dat de komende periode nog veel meer producten duurder gaan worden als gevolg hiervan. Natuurlijk hebben wij deze 2,5 maand heerlijk weer gehad en waren de dagen met regen bijna op 1 hand te tellen. Maar de gevolgen hiervan zijn erg duidelijk zichtbaar.

We willen nog een iedereen die olijfolie en andere producten bij ons heeft besteld, hartelijk danken voor het vertrouwen. En fijn dat jullie het op de diverse plekken in het land zijn komen ophalen. Hoe we het na de komende oogst gaan doen weten we nog niet precies. Wel weten we dat we niet in December weer naar Nederland gaan, dat is ons iets te snel……wordt vervolgt!!

Duitsland, Polen en Tsjechië

Na ons rondje Nederland ging de reis verder naar Noord-Duitsland. We stonden langs de waddenzee, aten veel te vette vis. We ontmoetten Rolf, Maria en de kinderen op een mooie natuurcamping tussen Bremen en Hamburg. Zij op de terugweg vanuit Noorwegen, wij onderweg naar Willi en Corinne, die ten oosten van Hamburg wonen.

Opa Ton
Leerzame boeken

We hebben een paar dagen bij Willi en Corinne gestaan. Ton heeft deze dagen met Corinne de stad Lubeck bezocht. Daarna zijn we samen met hun naar de Oostzee gegaan, en vervolgens verder getoerd in de richting van Berlijn, waar we nog een oude vriend van Ton, van 40 jaar geleden, bezochten. Het waren gezellige dagen, en we hebben een mooi stuk van noord Duitsland gezien.

Maar na die week waren we er echt aan toe om eindelijk samen en zonder afspraken verder te trekken. Omdat we zo dicht bij Polen zaten besloten we om langs de westkant van Polen af te zakken richting Tsjechië. Al is het alleen al omdat je zo’n lekker vakantie gevoel krijgt omdat ze in beide landen geen Euro”s hebben! Loop je in de winkel en koopt gewoon maar wat je wilt hebben, want geen idee van de prijs. En dan ook nog talen waar je geen snars van kent en onuitspreekbare plaatsnamen….heerlijk!! Zodra we over de Duits-Poolse grens kwamen, waren er vele winkeltjes met vooral; tabakswaren en sterke drank. En heel veel kapperszaken!

We stonden op mooie campings; klein, lieflijk, aan een meer in een bos of in een wijdse omgeving. We hadden een sup plank gekocht om uit te proberen. (en later nog 1, zodat we samen kunnen suppen!) Het water van het desbetreffende meer was echter zo vies, dat ik in elk geval niet voluit durfde te gaan, geen zin om in het water te vallen. Ton is echt een natuur talent, en peddelde er zo vandoor! We stonden tussen de vele tenten op basic plekken voor een habbekrats. In Polen en ook Tsjechië staan de campings voor het grootste deel vol tenten. Er wordt nog echt gekampeerd, met kampvuurtjes waar worst op gebakken wordt. De ene camping was nog mooier als de andere.

Van onze trip geen foto’s van mooie stadjes en huizen. we hebben er genoeg gezien, maar maken over het algemeen geen uitjes naar steden. Met 3 honden is dat niet echt een succes. Daar komt nog bij dat Lotte al de hele reis ziek is, en alleen voor het hoognodige de deur uit wil. Lotte haar leishmania is weer flink aan het opspelen, maw; de parasiet is weer actief. We hebben onze dierenarts in Portugal bereid gevonden om een kuur op te sturen naar Willi en Corinne, zodat we die kunnen geven. Nu na 2 weken, beginnen we lichte verbetering te zien (we zitten op de helft van de kuur).

Kuur voor Lotte

Haar oren bloeden niet meer constant, de korsten blijven langer zitten, waardoor het kan gaan helen. De korsten irriteerden haar steeds, waardoor ze dan flink met haar kop ging schudden, en vervolgens de boel weer open barste en de bloed spetters alle kanten op spatten. (ja, ik heb wat lopen boenen deze reis!) Maar goed, geen lange wandelingen dus en geen uitjes naar mooie plaatsen. We staan vooral op plekken in de natuur, meestal campings, waar ze niet zo moeilijk doen dat Gipsy niet aan een lijn zit, en regelmatig achter de bal aanrent. Boris laten we ook vaker los, hij begint beter te luisteren, maar we moeten hem wel in de gaten blijven houden, want hij vindt het nog altijd heel leuk om iedereen vrolijk te begroeten.

Onderweg

Gisteren zijn we van Polen naar Tsjechië gereden door prachtig bergachtig gebied. De wegen waren niet altijd even goed, en soms ook aan de smalle kant, maar de omgeving was prachtig. We kwamen uit in de midden Bohemen van Tsjechië, echt heel mooi daar. We stonden op een camping aan de voet van het Trosky kasteel. De camping liep in de loop van de dag aardig vol. Heel veel mensen met kinderen, maar geen geschreeuw te horen. Veel speelplekken waar ze met hun eigen fantasie zich konden uitleven. Heel veel vuurplaatsen en zoals eerder gezegd, heel veel tentjes. Echt genieten op zulke campings!

Vandaag weer verder westwaarts gereden. We proberen elke ochtend een paar uur te rijden, wat boodschappen te doen zodat we de middag en avond hebben om te wandelen, lezen, suppen of uit eten te gaan. Meestal lunchen we voor we naar de camping rijden. Heerlijk niets moet, echt vakantie vieren. Tja, en dan wordt het nu weer tijd voor een handwasje, want wasmachines zijn er niet op de basic campings!

Volgende week wacht ons het “Woodstock for ever” festival in Thuringen. Vakantie groet van ons XX

Rondje Nederland

Het zit erop, ons rondje Nederland. Het was een hele puzzel om er ook daadwerkelijk een rondje van te maken. Op veel plaatsten moesten we reserveren, en was het ook zoeken naar een plekje. Maar het is uiteindelijk gelukt; alle olie, zeep, honing en lavendelspray is afgeleverd en opgehaald.

We begonnen in Venray, waar we een nacht bij Bauke en Hanke in de tuin konden staan, vervolgens via Den Bosch naar Ommen. Daar vierden we Maria (Ton zijn dochter) haar verjaardag. Om 2 dagen later Misja af te zetten bij zijn nieuwe onderkomen. Hij doet vrijwilligerswerk in voormalig klooster Sion. Volgens de eerste berichten heeft hij het er naar zijn zin.

Redmar, Ragna en Misja

In Deventer hebben we op de camping gestaan om na een paar dagen olie af te leveren op een camping in Lelystad. Via Alkmaar, Haastrecht uiteindelijk in Noordwijk aangekomen, waar we ook velen hebben ontmoet. De grafsteen op het graf van mijn ouders geplaatst, zodat ze niet langer anoniem zijn. Ben blij met hun mooie plekje.

Via noord Holland en de afsluitdijk olie in Friesland afgeleverd en op het terrein van de suikerunie in de stad Groningen gestaan naast de pipo wagen van Guydo en Mayra (olijfplukkers van 2 jaar terug!) Mooie plek daar, we waren gewoon blij dat de stads camping al vol zat! De laatste etappe was de camping in Nieuweschans, op de grens met Duitsland. De camping daar was zo vol, dat we besloten op de camperplek ervoor te gaan staan, wat eigenlijk veel relaxter was.

Laten ze mij alleen achter,,,,,,

Het was fijn om velen van jullie weer te zien en spreken, al was het soms maar voor even. En dan denk je alle tijd te hebben…. zijn er toch nog mensen bij in geschoten. Tja, volgende x beter. Dit deel van onze trip was onze “werkvakantie”. Ons werk is klaar! Nu in Duitsland om verder vakantie te vieren. Nog een week of 5! Heerlijk. We staan veel op campings, en dat is best leuk. Altijd genieten om te kijken naar mensen die hun tent opzetten, alhoewel het met pop-up tentjes het leuker is om te kijken als ze hem weer in elkaar willen vouwen! Onze camper doet het goed. Onderweg zijn er nog wat kleine reparaties uitgevoerd en ook krijgt hij steeds meer kleur. We krijgen heel wat duimpjes en lachende gezichten te zien onderweg. Altijd fijn om een glimlach op iemands gezicht te toveren.

Het was ook fijn om weer eens in de zomer in Nederland te zijn en te genieten van de mooie plekjes. Al het groen, de mooie bloemen in de tuinen en parken. Tijdens de hittegolf van 1 dag (normale temperatuur voor ons in de zomer) heerlijk tot ’s avonds laat op het strand zitten kletsen met Mayon en de zon in de zee zien zakken. Maar ohhh wat was het ook druk in de steden, dat zijn we toch echt niet meer gewend. Het was echt goed uitkijken op de fiets, want 80% vliegt je voorbij op een elektrische fiets! Verbazing wekkend ook het aantel (elektrische) fietskoeriers die eten rond brengen. We zaten op een terras in Groningen te eten en ik denk dat 1 op de 5 fietsers een koerier was! Kookt men nog wel eens zelf?? Ja ons rondje Nederland zit erop….Ton zal er nog wat meer over schrijven…..

Ja, Ton hier, da’s lang geleden, zo’n digitale krabbel. Allereerst sorry voor alle “niet bezoekjes”, you know who you are. Het zat er gewoon niet in echt iedereen te zien, ondanks dat we voor het eerst in jaren eens in Nederland waren zonder haast. Maar ook 3 weken blijkt te kort, de dagen waren stamp-en stampvol. En ja, Nederland. Al 16 jaar ben ik er weg, en altijd is er die rare haat-liefde verhouding gebleven. Vanaf de zijlijn (buitenland) altijd met fronsende wenkbrauwen en verbazing het nieuws volgend. Een hopeloos streng en niet werkend asielbeleid, klimaatmaatregelen (not…), biodiversiteitsverlies, corona jojobeleid, alternatieven voor fossiele brandstoffen, gezondheidszorg, kwaliteit onderwijs, de verharding, boeren die dom door willen gaan en de slappe overheidsreactie (zachte heelmeesters maken…), de vrouwonvriendelijke studentencorpsleiding (wat mij betreft levenslang straatverbod voor die walgelijke knullen, castreren mag ook) ; in alles bungelt Nederland werkelijk helemaal onderaan. Dat is denk ik iets makkelijker te zien als je er niet zelf middenin zit en kan vergelijken hoe een en ander in andere landen (in ons geval Portugal nu) verloopt. De enige oorzaak van die ik kan verzinnen van dit alles is geld. Economische groei als toverwoord, nog steeds anno 2022. En dat is denk ik de reden waarom Nederland op alle fronten in de loop der jaren links en rechts is ingehaald door het gros van vrijwel alle andere EU landen. De rekening daarvan begint nu langzaam te dagen. Hoe dan ook, de liefde is er ook zeker. Helemaal nu we voor het eerst -zoals Annemieke al schreef- eens in de zomer in Nederland waren. Enorm genoten van hoe groen het er was, van oost Nederland met zijn pittoreske boerderijtjes en mooie natuur (dank Rolf, voor de mini excursie), van wandelingen door de Krimpenerwaard, de stranden langs de kust, de bossen op de veluwe, de polders in Groningen.

Een traan heb ik ook gelaten. Er was veel, maar er was ook veel niet (meer). De ooit heldere polderkanalen vol vis zijn verworden tot een groene algenbrij, dood water. Ook, ondanks goed speuren, de kieviten, de wulpen en grutto’s gemist. Echt waar, niet 1 gezien!! En natuurlijk het bekende autovoorruit-verhaal; 4000 km gereden, niet 1 x voorruit hoeven wassen ivm insecten. Ik geef toe , dat is niet zozeer een Nederlands probleem, dat speelt wereldwijd. Dubbel dus, dat weerzien met mijn vaderland. Ik troost mezelf met de gedachte dat de boosheid en het verdriet dat Nederland soms bij me oproept voortkomt uit juist die ongrijpbare liefde voor dat mooie land. Maar wonen zou ik er niet meer kunnen, daarvoor ben ik teveel ontheemd, heb teveel mooiere en prettiger landen gezien. Gelukkig heeft een mens geen wortels als een boom en kan vrij gaan en staan waar ie maar wil. Dat is fijn en mij wel toevertrouwd. Kannonnuh, wat word ik toch een ouwe mopperkont, niet te serieus nemen hoor, in het echt ben ik best aardig.

Nu inmiddels in Duitsland, waar we nog Maria en Rolf en de kleinkinderen ontmoeten morgen, die op de terugreis van Noorwegen zijn. Daarna oude vrienden bij Hamburg opzoeken en dan langzaam zuidwaarts afzakken richting ons eigen paradijsje, met een fijn festival (woodstock forever, aanrader) tussendoor. De vakantie is begonnen!!


Op de valreep

Er gebeurde nog veel op de valreep, voor ons vertrek. Inmiddels al 2,5 week onderweg, en overmorgen zullen we in Nederland aankomen. Maar goed voor vertrek gebeurde er ook nog het 1 en ander.

Zo konden we op 9 juni tekenen voor ons huis en stukje grond in Lourical do Campo. Raar zo vlak voor vertrek, maar het is een mooie plek om in de toekomst te verhuren, en wie weet te gaan wonen als onze 7 hectares voor ons te groot worden. Je kan maar vast voorbereid zijn op de toekomst! Een week daarvoor hadden we er nog een heerlijke lunch gekregen van de verkoopster, samen met Misja en Michel en Mirande, want die mochten ook mee.

En ohhh, een paar dagen voor vertrek, valt de elektra uit…..vonken uit de omvormer! Gelukkig bestaat het bedrijf Enat, waar we de installatie door hebben laten plaatsen, in tegenstelling tot eerdere berichten, nog altijd! Er zit 5 jaar garantie op de omvormer. Deze zal terug gestuurd worden naar de fabriek, om uit te zoeken wat er mee aan de hand is. Doordat er wat feestdagen in Portugal waren, werd de dag voor vertrek een vervangende omvormer geplaatst. Tot die tijd hebben we ons gered met de generator die uit het huis in Lourical kwam. Onze eigen generator kregen we niet aan de praat. (fijn zo’n aankoop waar alles in achter blijft!) Gelukkig hebben Michel en Mirande weer gewoon stroom, stromend water en een warme douche!!

En dan is het eindelijk zover; we gaan op vakantie!! De hele ruimte onder het bed is volgepakt met olijfolie, honing, zeepjes en lavendel water!! Er kon echt geen liter meer bij! Gelukkig hebben we een kist achterop de Hymer, waar de stoeltjes ed in passen. We vertrekken naar de kust, waar het een stuk koeler is; heerlijk!! We zullen veelal op campings staan, zodat Misja een tentje op kan zetten en we zo allemaal onze privacy hebben.

We hebben op een camping gestaan ten zuiden van Alveiro, en de volgende dag het stadje met zijn gondels bezocht, en prachtige blikjes sardines gekocht (stond geen prijs bij…….$$$$!!!)

Doorgereden langs de kust noordwaarts. Deze regio kenden we nog niet, en we waren onder de indruk van zijn schoonheid. We slaan de noordwest hoek van Spanje over en gaan bij nationaal park Peneda Geres, de grens over om door een prachtig natuur gebied te rijden en te overnachten. Aan de overzijde van het meer waar we aan staan, zijn heet water bronnen. De volgende dag gaan we hier een warm bad nemen, alvorens verder noordwaarts naar de kust te rijden.

Aan de kust is het bewolkt en er staat een flinke wind. We overnachten op een camping vlak aan het strand. Er wordt veel regen voorspelt, maar gelukkig valt het nog mee en kunnen we bij de mooie kustlijn lunchen en met de honden over het strand lopen. Bij de volgende camping die we uitgezocht hadden, waren honden niet welkom, dus we kiezen voor een camperplek langs de kust. We staan tegenover een prachtige begraafplaats! En gelukkig stopte het ook met regenen, zodat we nog een mooie wandeling langs de kliffen kunnen maken, en Misja bezoek een oude Romeinse brug en kasteel.

De volgende dag rijden we Frankrijk binnen en vinden een hele goedkope camping langs de kust, ten noorden van Bayonne. Ook hier was regen voorspelt, maar bleef het droog…..tot die nacht! Knetterend onweer brak er los, met enorm harde windstoten! Voor we het wisten hingen we samen aan de luifel om te voorkomen dat deze de lucht in zou vliegen! In no time waren we helemaal doorweekt, het kwam met bakken uit de lucht! Toen het ergste over was, doorweekt ons bed weer in gedoken, om de volgende morgen de schade te bekijken. Overal lagen afgebroken takken, en er was zelfs een boom doormidden gebroken en op een camper beland!! Wij hadden nog geluk gehad! Die ochtend toen we weer verder reden zagen we overal omgewaaide bomen, ja het was echt noodweer geweest. Maar gelukkig scheen de zon weer, alsof er niets gebeurt was.

We hadden die dag met vriendin Wil, die uit Nederland zuidwaarts was gereden, afgesproken op een camper plek bij een meer. Hier een nacht gestaan en ’s avonds gezellig uit eten geweest. De dag erna naar een camping aan de kust gereden, die aan de voet van Dune du Pilat lag ( het hoogste duin van Europa). En natuurlijk hebben we het duin beklommen……pffff dat viel echt niet mee, maar was de moeite waard.

Het plan om verder langs de kust noordwaarts te gaan, laten we varen, we rijden richting de Dordogne om uiteindelijk in de door ons zo bekende regio de Lot terecht te komen. We staan op verschillende plekken langs de rivier. En rijden langs vele voor ons bekende plekjes. Het blijft toch echt 1 van de mooiste regio’s van Frankrijk!! We leveren onze eerste olie af bij Gudi en Henry en genieten daar van een heerlijke lunch. Daarna gaan we noordwaarts, omdat het regent rijden we flink door.

Na 2 dagen rijden komen we aan in België, net over de Franse grens. Daar gaan we een paar dagen staan op de camping waar Sanne (onze trouwe vrijwilligster!) werkt. We staan gezellig naast haar en onze honden zijn verrast Sepp daar weer te zien. Gipsy heeft weer een speel maatje! En voor het eerst deze vakantie staan we een aantal dagen op 1 plek; heerlijk!! Maar ook daar vertrekken we weer en staan nu op de laatste plek, alvorens we overmorgen naar Nederland gaan. Dit is camping Arkeo, net onder Luik, van Arthur en Tycha. Zij hebben afgelopen seizoen bij ons geholpen met de olijf oogst.

Overmorgen dus naar Nederland met onze nog steeds volgeladen camper. We zullen via Limburg en Brabant (waar we bestellingen afleveren), naar Ommen gaan, daar waar Ton zijn dochter woont en jarig is. Vervolgens brengen we Misja naar zijn woon/werk plek in de buurt van Deventer en gaan we zelf daar een aantal dagen op de camping staan. waar mensen in de buurt hun bestellingen op kunnen komen halen. (zij zijn ingelicht!)

En verder……verder hebben we nog geen planning. Het festival de Hongerige wolf, waar we eigenlijk heen wilden, laten we schieten. Vermoedelijk zullen we vanuit Deventer richting het westen gaan. We sturen een ieder bericht als we bij jullie in de buurt komen. maar data kan ik nu nog niet geven. Lukt het niet om zelf je olie op te komen halen, dan kunnen we het allicht meegeven aan iemand die bij je in de buurt woont, waar je het dan op een gepaster tijdstip op kunt halen. Betalen met tikkie gaat helaas niet, omdat ik geen Nederlands telefoonnummer heb. Dus in mail/messenger of app stuur ik bankgegevens door, en contant betalen kan ook.

Nog een paar weken

Alweer eind mei, de de hoogste tijd om weer even bij te kletsen, want het is alweer even geleden dat we van ons lieten horen. Zoals gebruikelijk hebben we niet stil gezeten de afgelopen weken! Waar zal ik eens beginnen…….?

Het voorjaar veranderde al snel in de zomer. In mei al regelmatig temperaturen van over de 30 graden gehad, maar gelukkig ook nog afgewisseld met frissere dagen. Maar op de hete dagen weten we weer waarom we onder andere deze zomer noordwaarts gaan! De voorbereidingen hiervoor zijn inmiddels in volle gang, maar daarover later meer.

Het plantjes seizoen is weer ten einde. De kas de afgelopen weken beetje bij beetje opgeruimd. We hebben wederom een goed seizoen gedraaid! Er staan nu nog vaste planten in, en de groentes in de bakken. We eten al wekelijks courgettes uit de kas en ook de eerste tomaten zijn geoogst. Veel restanten zijn in de moestuin geplaatst. “Maar jullie gaan toch weg?’ hoor ik jullie denken….ja, inderdaad, maar we hebben oppas voor het huis die de tuinen en kas water zullen geven en lekker van de opbrengst kunnen genieten.

De afgelopen periode is het maaiseizoen weer begonnen, om het huis is de boel kort gemaaid, en in het dal heeft de tractor regelmatig zijn rondjes gereden. Ook zijn we druk bezig met de aanleg van onze houtvoorraad voor de komende winter.

We hebben de afgelopen weken hulp gekregen van Michel en Mirande. Ze zijn in afwachting om te kunnen gaan tekenen voor een paradijselijk stuk grond in Lourical do Campo, hier 12 km vandaan. Zij zullen tevens op ons huis passen tijdens onze afwezigheid. Erg gezellig dat ze hier weer zijn, samen met hun hondjes Frans en Freek en de nieuwe pup Floris. Die laatste is een heerlijk speelmaatje voor Gipsy. En natuurlijk is Misja hier ook nog altijd en ook hij helpt regelmatig een handje mee.

Het huis is helemaal in de beits gezet, dus kan er weer een paar jaar tegenaan. Ook heeft Misja een mooi hok gebouwd om de water druk pomp installatie. De schuur is ook zo goed als klaar en al volop in gebruik. Een heerlijke schaduw plek om in te werken. Zo heb ik er al menige vacht gevilt. Er zijn er een aantal verkocht, dus weer nieuwe gemaakt. Ook een mooie partij wol op de kop getikt, wat heel fijn is om mee te vilten.

19 mei was Misja jarig en zijn we naar Monsanto geweest. Altijd een mooi uitje. Het dorp is bijzonder en de uitzichten vanaf het hoogste punt indrukwekkend! Ook heerlijk geluncht na afloop van het bezoek aan Monsanto.

We zijn een weekend met de Hymer wezen proef kamperen om te kijken hoe het gaat met 3 personen en 3 honden. We gingen naar een markt in Oleiros, waar ’s avonds ook bandjes optraden. Helaas stonden we erg scheef en de muziek was keihard en duurde tot in de vroege uurtjes. Er kwam dus niet zoveel van slapen.

Maar goed, inmiddels waren de belangrijkste dingen weer functioneel, nadat de wc en douche, wastafel en kledingkast eruit gesloopt waren. Er zit nu een compost wc in, douchen doen we buiten of op een camping. Er zit een nieuwe waterpomp in, en alleen in de keuken hebben we nog water, wat meer als genoeg is. Daar waar de kledingkast stond is nu de houtkachel geïnstalleerd. En natuurlijk wordt de buitenkant met de dag vrolijker!! Ja, we zijn onze reis dagelijks aan het voorbereiden.

De komende dagen wordt er nog wat regen voorspelt, dus dat is mooi weer om binnen alle olijfolie in de flesjes te doen en te voorzien van etiketten. We zullen de komende week nog wat honing slingeren, want we hebben de afgelopen maand aardig wat verkocht, zodat we niet meer genoeg hadden voor de bestellingen. Ook gaan we de zeepjes inpakken. Zoals al eerder vermeld, zullen we geen sambal meer leveren, omdat dat al bijna over de uiterste houdbaarheidsdatum datum heen is, en we zelf bijna alles al opgesmuld hebben!

We hebben nog steeds geen vastomlijnd plan met betrekking tot de levering. We weten alleen dat we 7 juli in Ommen zijn op de verjaardag van Ton zijn dochter en een paar dagen later zullen we in Groningen zijn op het festival van de “hongerige wolf”. Voor de 7de juli zullen we vermoedelijk in België en Limburg zijn, maar nogmaals, niets staat nog vast. Ik houd jullie op de hoogte!!

Ja en dan nog meer nieuwtjes.. We zijn dan eindelijk eigenaar geworden van het stuk grond, met kas en schuur, wat hier 1 km vandaan ligt. We weten echter nog niet wat we ermee gaan doen en wel om de volgende reden. We zijn namelijk ook bezig met de aankoop van een huis met klein stuk grond (7000m2) waarop volwassen fruitbomen en olijfbomen staan. Het huis is volledig gemeubileerd, er zijn 3 schuren bij, tractor en een complete werkplaats. Dit huis ligt in Lourical do Campo, een prachtig plaatsje aan de voet van het Garduna gebergte. Omdat dit huisje eigenlijk meteen geschikt is voor de verhuur, weten we nog niet wat we zullen doen met et andere stuk grond. Het is in elk geval een goede investering. We hopen voor het stuk grond in Lourical begin volgende maand te tekenen.

Ach en dan vonden we gisteren een schattige kleine pup bj ons in de buurt op de weg. Ja, die laat je niet lopen natuurlijk! Maar ja, we wilden hem ook niet houden. Gelukkig werd er vandaag, na wat berichten geplaatst te hebben op verschillende social media sites, de eigenaar gevonden. Hij bleek van onze buren Quinta da Alma Cheia te zijn. Hem daar dus weer afgeleverd en iedereen weer happy!!

Tot zover de nieuwtjes van de afgelopen weken…..op naar de zomer en naar Nederland! Tot gauw.

Voorjaar

Vandaag is een dag met veel regenval. Een dag die mooie luchten oplevert; donkere wolken en fris groene bomen afgewisseld met blauwe luchten. De regent klettert gezellig op het dak. Vanaf morgen schieten de temperaturen omhoog naar de +20, en doet het voorjaar definitief zijn intrede.

Het gras en de vele kleurige bloemen staat op sommige plekken al op knie hoogte. We maaien het pas al de bloemen uitgebloeid zijn, zodat de bijen heerlijk kunnen smullen van de bloemetjes. We hebben de afgelopen weken al 2 nieuwe zwermen kunnen scheppen. Rob had er al 1 geschept en ook Ton heeft zijn eerste zwerm geschept. We hebben voor de zekerheid nog maar een nieuwe kast erbij gekocht, mocht zich nog een zwerm aandienen.

Nieuwe zwerm bijen geschept.

De vogels zijn ook weer druk bezig om nesten te bouwen. Net als vorig jaar nestelt de spreeuw aan de voorkant van het huis in de nok; onze dagelijkse wekker! Ook de hop maakt net als de voorgaande jaren haar nest weer in het gat in de muur van de stenen schuur. Ook heeft een pimpelmees echtpaar een gaatje gevonden in de muur waar een nestje wordt gebouwd. Nu maar hopen dat de slang die zich had verstopt onder het laatste brandhout in de schuur, de nesten met rust laat dit jaar. Echtpaar merel zingt regelmatig het hoogste lied en zoeken wormen in het gras. Ook de kwikstaartjes zijn druk met het bouwen van hun nest, al weet ik niet waar ze dit doen dit jaar. Het is een genot om al die activiteiten te observeren.

De regen van de laatste tijd, heeft er voor gezorgd dat het waterbassin vol is, en zelfs overstroomt. De natuur is blij met de regen van de afgelopen dagen, en ik weet zeker dat de komende dagen de natuur verder zal exploderen als de temperaturen gaan stijgen.

Het is een voorrecht om zo midden in de natuur te leven. En natuurlijk is het voorjaar elk jaar weer de mooiste periode, ook hier in Portugal.

Het werk hier gaat ook lekker door. De nieuwe schuur heeft een dak gekregen, en ook binnen worden de laatste afwerk klusjes gerealiseerd. Stromend warm en koud water is een feit, zowel in de keuken als in de douche!! En eindelijk kan er weer in huis een was gedraaid worden!! Zo blij met al deze luxe. Al met al; we vermaken ons wel !! Ook verloopt de verkoop van plantjes prima dit jaar!

Heel langzaam maar zeker beginnen wij te denken aan de periode die voor ons ligt; de zomer naar Nederland. (vanaf half juni tot eind augustus, de maand juli zijn we in Nederland) De Hymer is goed door de jaarlijkse apk keuring heen gekomen, dus we kunnen zonder reparaties op pad. Natuurlijk moet er nog van alles opgepimpt worden aan de binnen en buitenkant. Al kan dat laatste ook onderweg!

We zijn nog niet actief op zoek geweest naar liefhebbers die 2,5 maand in ons huis willen wonen tegen een kleine vergoeding, maar we weten zeker dat die zich wel aan zal dienen. Mochten er nog liefhebbers zijn voor olijfolie, laat het ons weten, we hebben nog meer als genoeg!! Ons plan is om dit jaar op verschillende plekken in het land te gaan staan, zodat mensen hun olie bij ons op kunnen komen halen. Maar over dat logistieke deel zal ik tegen die tijd meer vertellen, voorlopig nog geen uitgewerkt plan, en eigenlijk voelt dat wel lekker.

Nog heel veel olijfolie te koop!!

Voor nu; eerst lekker genieten van het voorjaar!!

Zand en regen

Eindelijk kwam de regen. We kunnen wel zeggen dat de maand maart nat was, en de dagen dat het niet regende werden we getrakteerd op zand uit de sahara. Gelukkig leveren onze zonnepanelen toch genoeg stroom, ondanks deze bewolkte periode. Het voelt als winter in de lente, na 2 maanden op flipflops lopen, nu opeens weer sokken en schoenen aan mijn voeten.

We hebben eindelijk stromend water in huis!! Ook is de afgelopen week de boiler aangesloten en kunnen we het tijdperk ‘met gieters sjouwen in huis’ afsluiten. Weer een grote luxe voor ons!! Komende week wordt ook de afvoer van de wasmachine gemaakt, zodat ik eindelijk in huis de was kan doen. Nog meer luxe!! Voor 99% van de mensen is dit de gewoonste zaak van de wereld, maar voor ons was dit niet zo en we waarderen het enorm!

Ook deze maand hebben we veel in de kas gewerkt, de kleine stekkies moesten over in grotere potjes, het winkeltje werd verder aangekleed en er werd nog een bak gemaakt voor onze eigen plantjes. We zijn gisteren begonnen met de verkoop van de plantjes. Meteen succesvol!

We kregen ook deze maand hulp. Vriend Jan Peter is hier en ook Misja, een neef van Ton, is hier om een handje te helpen. Hij zal de kneepjes van het off-grid leven leren en bewoont de Magirus. Tevens is er bezoek van Rob en Agnes met hun 3 kinderen Amber, Floor en Bo in hun 12 meter lange bus. Erg gezellig!

Rob, zelf imker, ontdekte een nieuwe zwerm bijen in de olijfboom boven de bijenkast! Hij heeft ze geschept en verplaatst naar 1 van onze lege kasten. We zijn dus weer een nieuw volk rijker! Dank je Rob!!

Bijen nest in de boom

Door de vele natte dagen is de bouw van de schuur nog niet erg opgeschoten, maar kleine vooruitgang is wel te zien. Komende week hopen we alle zijkanten dicht te hebben. In huis zijn wel wat ‘finishing touch’ klusjes gerealiseerd. Zo is de keuken betegeld en zijn de afwerk latjes geplaatst. En het al eerder genoemde stromende water is een feit.

Het is lente, de zomertijd heeft zijn intrede gedaan. Het wordt buiten steeds groener en kleurrijker door alle bloemen. De natuur had de regen ontzettend hard nodig, en trakteert ons nu op al het moois. Het is dagelijks Genieten (met hoofdletter!.

We wensen iedereen een mooie lente toe!!

Bedrijvigheid

Alweer eind februari. De tijd vliegt. Van winter is hier geen sprake, het weer is droog, kurkdroog en de temperaturen zijn vrijwel dagelijks lenteachtig te noemen. We zijn dan ook hele dagen buiten, of in de kas aan het werk, met de deuren open, want anders is het daar veel te warm.

Het halve jaar Portugal voor Sanne (Ton zijn dochter) en haar gezin liep ten einde. Ze zijn hier, samen met een stel vrienden, die hier ook tijdens de olijfoogst waren, nog een week geweest. Jantijn en Marc hebben een begin gemaakt met de bouw van de schuur. Geweldig opgeschoten, het was jammer dat ze na een week echt weg moesten! Dank jullie wel mannen! Naast het werk was het natuurlijk ook erg gezellig om ze hier weer een week te hebben.

Ook kwamen Marianne en Jaap een paar dagen met hun mooie camper hier staan. Familie van een oud collega. We kenden ze dus niet. Jaap heeft zich heerlijk uitgeleefd op de tractor en van Marianne kregen we vele bijzondere tomaten zaadjes! Super blij mee! Was ook erg gezellig.

Camper van Jaap en Marianne

En dan zijn nu Gerda en Jan met hun camper hier aangekomen. Onze trouwe vrienden die we al 2,5 jaar niet hadden gezien. Ondanks hun hoge leeftijd (dikke 80+ ers) willen ze maar wat graag meehelpen op het land en in de kas. Dus samen aan het zaaien geslagen. Gelukkig arriveerden net de zaden die we in Nederland hadden besteld, dus er was genoeg te doen.

Jan en Gerda

In de tussentijd hebben we natuurlijk ook niet stil gezeten. De kas staat inmiddels vol zaaigoed. Ook hebben we dit jaar een klein “winkeltje” gemaakt in de hoek van de kas, waar we onze vogelhuisjes, zeepjes, olijfolie, honing en binnenkort gevilte vachtjes zullen verkopen. Over een paar weken begint de verkoop van de stekjes en hopelijk ook wat spulletjes uit ons mini winkeltje.

We hebben etiketten voor de zeep en honing gemaakt, dus het nodige knip en plakwerk staat ons te wachten.

Reinoud, de bomen specialist heeft de grote dennenboom bij de kas omgezaagd. Deze hing wat scheef richting de kas, dus durfden we het niet aan om hem zelf om te zagen. Hij zat ook vol nesten van de dennen processie rups, deze hebben we meteen verbrand.

Ook hebben we een borehole!! Het was even spannend, want het eerste gat van 120 meter diep, leverde alleen heel veel granietstof op, en geen water. Wat een bende, alles was wit.

granietstof

Uiteindelijk was de beste man overtuigd dat er water was op het begin van ons terrein. Oef wel een eind van het huis (zo’n 150 meter), maar ja, we hadden weinig keus. Op 130 meter diepte hebben ze dan uiteindelijk water gevonden, wat voldoende is voor in het huis, maar niet genoeg voor een irrigatie systeem. Voor dat laatste wilden we het toch niet gebruiken, dus akkoord gegaan met dit gat. Een paar dagen later kwamen ze een geul graven voor de waterleiding en electra. Nu is het wachten nog op een drukvat en dan hebben we de komende week stromend water in huis!! Jehhhh!!

We zijn ook op stap geweest met een makelaar, op zoek naar een huisje in een dorp in de buurt, om ter zijne tijd te verhuren en voor vrienden, familie die in de buurt willen logeren. Veel gezien en we kregen hierdoor een aardig beeld van wat we uiteindelijk zochten. En….. dat hebben we vandaag gevonden; beetje meer land als de bedoeling was, maar een stuk land (kleine 3 hectare!) met een huisje op loopafstand van onze plek. Natuurlijk wel een project, want het huisje moet nog wel bewoonbaar gemaakt worden. We bezitten straks nog meer olijfbomen, een wijngaard en 1 grote sinaasappelboom en nog veel meer fruitbomen. Tevens staat er een kas op, die nog groter is als degene die we al hebben. En overal is irrigatie. Ach ja, zo blijven we lekker bezig (smile).