Het is winter, ook hier in Portugal. De eerste weken na onze terugkomst was het heerlijk weer. Maar afgelopen week maakten we dan toch ook kennis met de Portugese winter. Er viel aardig wat regen en sinds gisteren waait het flink, zeg maar gerust stormachtige wind, met vooral veel windstoten, waardoor we staan te schudden op onze wielen. Het is een ijzig koude wind uit het noorden. Het deed ons denken aan 5 jaar geleden toen we in februari uit Marokko terug kwamen en op een camping bij Guarda stonden. Toen waaide er net zo’n ijzige wind.
Vanmorgen, na een nacht met beide honden in bed want Lotte is bang voor de windstoten, konden we de schade opnemen. Gisterenavond al gezien dat er wat dakpannen van het schuurtje afgewaaid waren. Nu is dat niet zo’n probleem, want die liggen er meer op voor t mooie, en niet zozeer functioneel. De kas om de tropische tuin had wel wat schade opgelopen, een flinke scheur naast de deur en hij was ook van de muur losgekomen. De tunnelkas, wat lager op een terras, was op zijn kop gewaaid. We kunnen nog niet zien wat de schade hieraan is, omdat het nog steeds te hard waait. Het was een ravage; motor fietsen en versnipperaar lagen over elkaar heen, planken op de grond…. als de wind gaat liggen gaan we het eens goed bekijken of er schade is.
Tot zover het meest recente nieuws.
We hebben de draad weer lekker opgepakt. Ton richt zich vooral op de voorbereidingen voor de bouw van het huis, wat nu nog bestaat uit veel graafwerk voor de fundering. De nodige materialen zijn inmiddels gekocht, en de beton molen van de buren staat klaar.
Ik ben weer begonnen met maaien. Een stuk land in het dal, wat we vorig jaar wild lieten, gaat nu toch onder het mes, dus weer lekker met de bosmaaier in de weer. Verder zijn de olijfbomen gesnoeid en dit jaar worden ook de kurkeiken onder handen genomen. Dit zijn prachtige bomen en we hebben er best veel staan op het terrein. De meeste kleinere bomen waren helemaal verwilderd. Nu staan ze er weer prachtig bij. Ook hebben we nog wat nieuwe plantjes in de moestuin gezet; spruiten, Chinese kool, prei en aardbeien.
Tja, en wat doen we verder zoal. De dagen vullen zich razend snel. Als je “off-grid” woont, kosten veel dingen veel tijd. Voordat er water uit de kraan komt, is er al heel wat werk verricht. Naar het dorp hier ruim 10 minuten vandaan om zo’n 20 flessen a 5 of 6 liter te vullen. Nu gaat dat weer redelijk snel, doordat het waterpeil is gestegen. Afgelopen zomer was de waterdruk erg laag en duurde het bijna 3 kwartier voor alle flessen gevuld waren. Weer thuis, met een auto vol gevulde flessen, gaan deze in de gieter om vervolgens in de watertank (200 liter) van de Magirus te gieten. Pas dan komt er water uit de kraan. We vullen onze tank uitsluitend met schoon water of regenwater. Als het regent proberen we zoveel mogelijk op te vangen. Ook hebben we aparte flessen die we alleen voor drinkwater gebruiken. Ook gebruiken we het schone water en regenwater voor de was. Een kleine camping wasmachine doet nog altijd onze was. Weliswaar met koud water, maar de centrifuge werkt prima. 100% schoon wordt het lang niet altijd, maar wel lekker fris! Met 2 wasjes van 3,5 kilo ben je een hele ochtend zoet en per was gebruik je ongeveer 36 liter water. Het afvalwater wordt over het land gegooid. En natuurlijk gebruiken we alleen biologisch afbreekbare zeep en wasmiddelen.
Afgelopen week kreeg ik van Corinna uit Duitsland een pakket toegestuurd. Dit zat vol wol!! Geweldig. Op de regenachtige dagen hoef ik me niet te vervelen!! Nogmaals dank Corinna!!