www.trucknomads.com

Je knipt 3x met je vingers en er is weer een maand voorbij. Nog een paar uur en het is november. Dat we het einde van het jaar naderen is vooral goed te zien in de winkels. Sinterklaas kent men hier niet, dus geen pepernoten en chocoladeletters, maar dozen met bonbons en ander snoepgoed. Nu zijn de tuincentra hier sowieso wat kleiner als in Nederland, aan de overmatige kerstversieringen doet men hier niet. Nee op het moment staat alles vol chrysanten in verband met Allerheiligen. De begraafplaatsen zien er eerdaags weer prachtig gekleurd uit.

Oktober was een heerlijke maand. De eerste 2 weken hadden we stralend weer. We hebben ook de nodige regen gehad, maar gelukkig viel dat meestal in de avond en nacht. We kregen ook een tik mee van de herfststorm Benjamin. De kas heeft deze niet overleefd. Hebben we toch een hoop plezier van gehad. Volgend jaar een wat stabielere bouwen, die bestand is tegen sneeuw en storm.

Begin deze maand waren we beiden gevloerd door de griep. Ik heb 3 dagen op bed gelegen en het duurde een aantal weken voor ik weer meer energie had. Ondanks de nodige afstand en apart slapen, kreeg Ton het ook te pakken, dus ook hij even uit de roulatie. Mijn verjaardagscadeau zagen we bijna de mist ingaan; concert van Stomp in Clermont Ferrand. Gelukkig voelde Ton zich goed genoeg om toch mee te kunnen gaan, en daar had hij geen spijt van, het was een prachtig optreden.

Halverwege de maand werd onze houtvoorraad weer aangevuld door de buurman van 2 huizen verderop. Dat was weer een flinke workout. Omdat Ton nog weinig energie had, heb ik bijna de hele lading in mijn up in de hout hokken opgestapeld. We zitten er weer warmpjes bij deze winter…….alhoewel….De kachel in de woonkamer is nog steeds niet geïnstalleerd. Het wachten was op de schoorsteenveger (die 3x de afspraak verplaatste) want we wilden graag goed advies over de schoorsteen, omdat we wisten dat deze niet in beste staat verkeerd. Nu hadden de beide mannen niet echt veel verstand van zaken, veel meer als vegen konden ze niet, althans we kregen niet echt antwoord op onze vragen. We weten alleen dat we 11 meter flexibele pijp nodig hebben. Deze besteld online….daar was vertraging in de levering. Kreeg vandaag bericht dat hij verstuurd is……nu maar afwachten waar dat vandaan moet komen en hoelang het duurt voor hij hier is. Tot nu toe zit ik elke avond met een stuk of 15 à 20 kaarsen aan om op die manier de boel toch op temperatuur te kunnen brengen. Ik hoop dat er volgende maand een kachel brand!

Deze maand ook druk geweest met het winterklaar maken van de tuin. Omdat onze zitmaaier een week of 8 geleden stuk ging, stond het gras behoorlijk hoog. Want de reparatie laat nogal op zich wachten. Vermoedelijk een steen geraakt, waardoor er iets beschadigd is, en dat valt niet onder de garantie……..grrrrr, daar waren we niet blij mee. Enfin, ben nu dus alles met de bosmaaier aan het maaien, elke dag een paar uur, om zo toch het gras wat korter te krijgen.
De bomen verliezen flink blad nu, dus lekker aan het harken om de bladeren deken als mulch in de moestuin te gebruiken, en dit later nog te bedekken met het gemaaide gras.

Ook heb ik een pad aangelegd naar de vijver, vanaf het huis. Daarnaast de nodige aanplant geplaatst, deels bestaande uit stekkies van vlinderstruiken en lavendel. Zo krijgt de tuin steeds meer vorm.

En och wat is het toch mooi buiten. De prachtige herfstkleuren overal. Het is echt geen straf om rond te rijden of te wandelen op het moment. Ook zijn de luchten vaak prachtig, van pastel tinten tot diep oranje als de zon ‘s morgens opkomt. Maar natuurlijk hebben we ook dagen met dichte mist gehad, wat ook mooie plaatjes oplevert.

Deze maand werd de gite een weekje bewoond door Jan en Cecile met hun dochters. De laatste huurders dit jaar. Kreeg gisteren alweer de eerste boeking voor volgend jaar binnen! Maar nu even pauze. We hebben een prima verhuur seizoen gehad.

En verder…..ben ik druk met vilten. Via Vinted krijg ik ook opdrachten binnen, wat soms flinke uitdagingen zijn bijvoorbeeld om sloffen in een bepaald model te maken. Maar goed, ik heb er nog altijd veel plezier in. De komende maand geef ik 3 workshops waarin er windlichtjes kerstballen en/of engeltjes gemaakt kunnen worden, om alvast in de kerstsfeer te komen!
En natuurlijk mocht dit jaar het internationale wol weekend in Felletin niet overgeslagen worden. Samen met Lonneke onze ogen weer uit gekeken naar alle mooie gevilte spullen en prachtige creaties. Heel inspirerend!

Ton was druk met de bus inbouwen, hout zagen, brocante spullen verkopen, en alle vragen beantwoorden die mensen hebben naar aanleiding van de advertentie van de Hymer die te koop staat. We hebben een paar kijkers gehad, maar er zat nog geen koper tussen.

Vanmorgen is Ton naar Nederland vertrokken met een volgepakte auto. Hij zal alle spullen die uit de brocante verkocht waren op de post doen. Hij gaat bij zijn beide dochters wat klussen. Hier dus even een week alleen met de honden……die het nu wel tijd vinden worden dat ik met ze ga wandelen…..nou vooruit dan maar. Tot zover het nieuws van oktober. ( ik dacht dat ik niets te melden had!)

Maart roert zijn staart en april doet wat hij wil…..voor september is er niet zo een spreuk, maar als het om het weer gaat is deze maand even wispelturig. Echt herfst dus.

De maand begon met regen, wat zeer welkom was, gevolgd door wat laatste stuiptrekkingen van de zomer, met maar liefst temperaturen die opliepen tot bijna 30 graden. We hebben de bbq maar weer eens aangestoken. Een week later liep ik in mijn winterjas met regen laarzen aan de honden uit te laten, om weer een week later in mijn hemdje te genieten van de zon. Zo een maand was het dus!

Maar net als de zomermaanden, vloog deze maand ook voorbij.
Ik vierde mijn verjaardag met wat vrienden uit de omgeving, door te genieten van een gezamenlijke maaltijd. Ook Wil was hier enkele dagen met haar camper en trouwe 4 voeter. Helaas had zij (wederom) geen geluk met het weer.

Het was sowieso een maand met veel bezoek wat erg gezellig was. Ans en Herman kwamen langs met hun camper. We hebben ze jaren geleden leren kennen, toen ze ons opzochten in Portugal. Nu zijn ze onderweg naar Marokko. Het was een fijn weerzien, waarbij ze ons trakteerden op een heerlijk etentje. Heb ze blij kunnen maken met een muts en prachtige gevilte sjaal. Zo gaan mijn creaties de wereld over.

Mirande kwam met vriendin Ann een nachtje overnachten, op weg van Nederland naar Portugal. Heel fijn om haar weer te zien en spreken, na de hectische zomer die zij achter de rug had.

Ook kwamen Harm en Nicolien een paar nachten in de gite logeren. Helaas hadden ook zij geen geluk met het weer, maar dat mocht de pret niet drukken. Ook dit was een fijn weerzien, en boffers die we zijn, ook zij trakteerden ons op een lekkere lunch in het plaatselijke restaurant.

Een gezellige maand dus. En natuurlijk ook nog steeds oogst maand. Het regent walnoten, die, zodra de zon schijnt, buiten liggen te drogen. Het is een echte workout, om na mijn yoga oefeningen, waar ik weer dagelijks mee de dag begin, noten te rapen in de tuin. Ook hangt de appelboom vol, dus smullen van de appels, en natuurlijk lekkere appelmoes maken!

De tuin staat er nog steeds goed bij. We kunnen er nog volop van eten. De enorme hoeveelheid tomaten zijn verwerkt tot soep en pasta saus, de vriezer zit afgeladen vol. Nu groeien er nog pepers, paprika’s, boerenkool, witte kool, rode kool, spruiten, boontjes, andijvie, sla, broccoli, selderij en gele courgettes. Ook de eerste pompoen soep van het seizoen gemaakt, altijd heerlijk! En we hebben ook een heerlijke zoete sappige watermeloen geoogst!

Mijn wol creaties probeer ik nu te verkopen op Vinted. De eerste pakketjes zijn de deur al uit. Mijn vogelhuisjes zijn echt een hit. Als iedereen die ze bij hun favorieten zet, er ook 1 koopt, kan ik een productie lijn opzetten…haha. Maar het is leuk dat ik een plek heb gevonden waar ik ook spullen kan verkopen. Dit jaar zal ik waarschijnlijk nog op 2 kerstmarkten gaan staan.

Ton verkoopt ook wekelijks spullen uit zijn brocante paradijs. Dit met name via Facebook. We zijn bij de burgemeester geweest, om te informeren voor een pand in het dorp. Hij zou het leuk vinden als er weer een brocante winkel in het dorp komt. Het pand wat beschikbaar was, was echter niet echt wat we zochten. De ligging niet gunstig en het was erg vochtig. Dus voorlopig staan al zijn vondsten in de schuur. En ondanks dat deze erg groot is, raakt hij al aardig vol! Eind volgende maand gaat Ton naar Nederland, dus mocht je nog iets leuks zien, dan kan hij het vanuit Nederland opsturen, of het is op te halen in Ommen of Utrecht. Volg zijn ‘trouvailles du jour’ dagelijks op Facebook!

En dan hebben we nog het project nieuwe camper. De Hymer staat inmiddels te koop. We hebben al enkele kijkers gehad, maar de koper zat er nog niet tussen. De oude schoolbus hebben we helemaal gestript. Hij was heel stevig ingebouwd door een echte timmerman, die naast schroeven ook veel lijm gebruikte. Het was een hele klus om hem leeg te halen. Ton probeert hem opnieuw in te bouwen met zoveel mogelijk hergebruik van het materiaal wat eruit kwam. De indeling bleek een behoorlijke puzzel. Omdat er uiteraard weer een houtkachel in moet komen, was het flink zoeken naar de juiste plek, dit vooral ook doordat de zonnepanelen precies op de plek zitten, waar hij het beste zou kunnen staan. Na lang wikken en wegen en schuiven, heeft hij nu een plek gekregen.

En zo rollen we richting oktober, de maand van de mooie kleuren. Zo valt er telkens weer wat te genieten. Tot de volgende !!

En dan is opeens het hoogseizoen voorbij, tjonge wat is de zomer omgevlogen! Natuurlijk hebben we nog een nazomer voor de boeg, waarin we ongetwijfeld ook nog heerlijke dagen zullen krijgen, maar toch…..morgen alweer september!

31 augustus. Blijft voor mij een gedenkwaardige dag. De verjaardag van mijn moeder. Ze zou 97 geworden zijn als ze niet 4 jaar geleden op de 30 ste augustus was overleden, een paar uur voor haar verjaardag. Het gemis blijft, maar ze leeft voort in mijn gedachten, elke dag.

De maand augustus was weer vol activiteiten. Het begon al met het Comboros festival in het dorp. Het 3 daagse festival met traditionele muziek. De sfeer is zo geweldig. 1 avond hebben we alleen maar wat gegeten op het terrein, alleen dat al, is zo gezellig. De eerste avond hebben we ook concerten bezocht.

Ook was er in het naastgelegen dorp het ‘fete du bois’, oftewel het feest van het hout. We hebben het alleen een dag van tevoren bezocht toen er ook een rommelmarkt was, en een week later de gemaakte sculpturen bewonderd.

Ja, en de rommelmarkten blijven natuurlijk favoriet. Voor Ton is het bijna zijn werk geworden, haha, op zoek naar schatten voor zijn brocante. De schuur raakt steeds voller. We zijn bij de burgemeester geweest om te vragen of er geschikte panden in het dorp zijn om een brocante te beginnen. We hadden er zelf wel wat op het oog, maar die waren helaas niet te koop of beschikbaar. Maar hij wist wel een pandje, net buiten het kleine centrum van het dorp. We moeten alleen nog contact zien te krijgen met degene die het verkoopt. Duidelijk werd wel dat het dorp graag weer een brocante zou willen hebben, dus dat is gunstig.

Zelf hebben we dit jaar ook op de rommelmarkt van het dorp gestaan. Het was een zeer geslaagde dag, met een goede opbrengst. Leuk is ook dat we al een paar keer wat verkocht hebben aan gasten die de gite huurden.

De avondmarkten waren wisselend succesvol. Helaas waren er 2 avonden met minder goed weer, en dan komen er dus een stuk minder mensen. De laatste avond markt regende het, dus die hebben we overgeslagen. Ik moet nu op zoek naar andere mogelijkheden om mijn spullen te verkopen. Want ik blijf het zo leuk vinden om mooie spullen te maken, maar kan moeilijk alles zelf houden. De theemuts heb ik wel zelf in gebruik genomen! Heerlijk altijd warme thee!

In huis hebben we dan ook eindelijk de boel intern verhuisd. Het bakkershuisje is slaapkamer geworden, en onze slaapkamer is weer woonkamer. Een hele verbetering! Nu moeten de vervolgstappen nog gemaakt worden. Dat houdt in dat de kachel uit de keuken naar de woonkamer verhuisd gaat worden. Helaas past deze niet, dus zal er het één en ander aangepast moeten worden. In de keuken komt dan een houtfornuis te staan. Ook hiervoor zal de schouw aangepast moeten worden. Maar zien of het op tijd lukt voor het stook seizoen weer begint.

Afgelopen week zijn we naar de hoge Alpen gereden om onze nieuwe (oude) camper bus op te halen. In 1 dag heen, met volgepakte auto, om in 2 dagen terug te rijden en onderweg in de camper te slapen. Nu had de vorige eigenaresse alles wat los zat uit de camper gehaald, dus geen matras, geen wc emmer, geen gasflessen….. tja. Het eerste ritje was dus naar de IKEA in Grenoble om een matras te kopen. We konden daar net voor sluitingstijd ook nog een kleine snack kopen, want eten opwarmen konden we ook niet. Achter de parkeerplaats van de IKEA was een groot terrein, waar we de nacht doorbrachten. En op zulke avonden in een stad, weet ik de stilte van onze woonplek weer enorm te waarderen.
Geen gas geen koffie, nu drink ik dat niet, maar voor Ton kan de dag niet beginnen zonder zijn bakkie! Dus als een echte padvinder heeft hij houtjes gesprokkeld (nat hout, want het had flink geregend ‘s nachts), om een vuurtje te stoken waarop hij zijn koffie kon zetten. Toen het uiteindelijk gelukt was, was het zijn lekkerst bakkie ooit! Zijn 2de kopje koffie kon hij zetten op een gasbrander die ik gekocht had in de buurt. Onze 2de overnachting was op een camping ergens tussen Lyon en Clermont Ferrand. Vrijdagmiddag waren we weer thuis. De volgende dag zijn we meteen begonnen met het slopen van de bus. We gaan hem opnieuw inrichten naar onze smaak. Hopelijk kunnen we wel veel materiaal hergebruiken……..wordt vervolgt….

En dan is het vanaf half augustus ook de tijd om de oogsten te verwerken. Onze tomaten oogst is overweldigend. We hebben ze in alle soorten en maten. De vriezer zit inmiddels vol met soep en saus, en ook zijn er al vele potten saus ingemaakt. Nu eten we wekelijks pasta, dus dat komt wel op. Ook zijn de eerste potten bramen jam gemaakt, maar omdat we weinig jam eten, besloten om de andere bramen in kleine porties in te vriezen, zodat we dat regelmatig in de yoghurt kunnen doen bij t ontbijt.

We hadden deze maand ook de eerste bezoeker die via ‘vrienden op de fiets’ kwam overnachten. Hier hadden we ons voor aangemeld, omdat de bovenverdieping daar prima geschikt voor is. Ook kwam Edwin een nacht logeren en hij had allerlei planten een stekken voor ons meegenomen: soorten bessen en vijgen, echt super! Ook kwam Sem met zijn vriendin, die een motor voor zijn buurman Ruben ophaalde een nacht logeren. Zo komt onze vernieuwde bovenverdieping goed van pas, want de gite is de hele zomer vrijwel onafgebroken verhuurd geweest. De laatste week van augustus en de eerste week van september hebben we hem bewust niet verhuurd, om even vrij te zijn en eventueel op pad te kunnen. Naast ons tochtje naar de Alpen, zullen we verder niet op pad gaan, want we hebben nog zoveel te doen…….. onder andere de Hymer klaarmaken voor de verkoop!!

O ja, ik durf het bijna niet te zeggen, maar met Lotte gaat het nog steeds goed ! We happy !!

En dan nu op naar een kleurrijke herfst !!!

Had ik me nog zo voorgenomen om voor t eind van de maand juli een blog te schrijven….. niet gelukt dus, het is gewoon alweer augustus. Midden in de heerlijke zomer. Want heerlijk is hij. We hebben een paar warme weken gehad, afgewisseld met soms wat mindere dagen waar dan ook wat regen viel. Vergeleken met vorig jaar, is het nu een stuk droger. Maar och wat zijn we blij dat we geen 30+ graden continu hebben. Af en toe een uitschieter die kant op is prima, en dan verder gewoon rond de 25 graden. Tot zover ‘praatje weer’.

Het feit dat ik nog niet aan een blog ben toegekomen, komt gewoon doordat we t druk hebben met van alles en nog wat. De donderdagavonden staan we weer op de markt in het dorp. Altijd gezellig, en ook leuk om wat te kunnen verkopen. En natuurlijk probeer ik elke week wat nieuws aan te kunnen bieden. Dus wordt er druk gevilt; sjaals, theemuts, omslagdoeken, sleutelhangers, de mogelijkheden zijn eindeloos, en de ideeën blijven komen. Heerlijk om te doen. Ik bied dit jaar ook workshops aan, via een bord op de markt, maar daar is nog geen animo voor.

Ton heeft zich helemaal gestort op de brocante, wat ook inhoud dat hij wekelijks naar verschillende kringloopwinkels rijdt en natuurlijk de nodige rommelmarkten afstruint in de weekenden, met wisselend succes. Maar onze schuur is inmiddels behoorlijk gevuld, al is er nog zeer weinig klandizie. De verkoop via het internet gaat beter. Ook heeft hij een visje opgegooid bij het nieuwe makelaarskantoor in het dorp, op zoek naar een schuur/ ruimte in het dorp om als brocante in te richten. Mochten we dat vinden, dan wordt het allemaal officieel. Nu is het nog hobby matig.

De tuin blijft t ook goed doen, en het overvloedig oogsten is begonnen; courgettes in verschillende kleuren en vormen, sperziebonen, rode bieten, uien, spitskool, knoflook, aardappels, sla, tomaten, pompoenen…..ja, het is een rijk leven. De appelbomen hangen ook goed vol, en onze gecultiveerde braam geeft elke ochtend bramen voor in de yoghurt. Ook de bramen langs de wandelpaden kleuren nu paars. Dit jaar maak ik alleen bramen jam, want we hebben nog zoveel andere jam over van vorig jaar, dat moet eerst maar eens op. En bramen jam is toch wel onze favoriet.

Naast de groente tuin hebben we nu ook een vijver in de tuin, en nog vele plannen om de hele voortuin verder in te richten. Zo zijn we oude ramen aan het verzamelen om daarmee een kas/ tuinhuisje van te maken. Ook ben ik begonnen met het verzamelen van veel verschillende soorten bloempotten; emaille en oude aardewerken -en zinken potten. Hopelijk volgend jaar nog veel meer bloemen in de tuin, al geniet ik nu al enorm van de planten die ik in het voorjaar naar de voortuin heb verhuisd.

En dan kregen we de afgelopen maand ook weer regelmatig gezellig bezoek. Zo kwam Jan Havik een weekend op bezoek met zijn DS, wat naast het feit dat het gezellig was, ook voor Ton een inspiratie bleek om weer wat aan zijn eigen DS te gaan doen.

Djoeke kwam een paar dagen bij ons op bezoek met haar camper. Dat was heel fijn.

Frank en Fransien bezochten ons op een middag en ook Maria (Ton’s dochter) kwam met haar gezin een paar dagen vakantie vieren, wat natuurlijk super leuk was. Zo fijn dat mensen nu makkelijker even langs kunnen komen!

En ook heb ik weer een middag met Mayon doorgebracht in Montlucon, waar we onder andere het pop muziek museum bezochten, een echte aanrader

Ach, en het is zomer, dus we genieten van alle activiteiten in en rond het dorp, muziek en theater, markten en wat al net meer. Kortom; we genieten van het Franse leven!

Na een heerlijke lente, hebben we nu inmiddels de langste dag achter ons liggen en is het zomer. Net als in vrijwel heel Europa is het warm, maar voor ons gelukkig niet zo heet als in Portugal. 32 graden is tot nu toe het maximale. Onder onze grote bomen is het een stuk koeler, zo fijn om die joekels in de tuin te hebben. En ons huis blijft gelukkig ook heerlijk koel. We genieten van de zwoele zomeravonden. De bank van de tuinset is perfect om ‘s avonds lekker op ‘bank te hangen’.

3 Weken geleden spontaan besloten om de week daarop naar NL te gaan. We moesten immers het 4de kleinkind Lente nog verwelkomen. Als we hiermee langer zouden wachten, was de kans klein dat het nog binnen korte termijn zou lukken ivm de gite verhuur en de zomermarkten die binnenkort weer beginnen. Dinsdagochtend na Pinksteren vertrokken met de auto. Een huisje voor 3 nachten gehuurd in Beekbergen. Woensdag brachten we een bezoek aan Maria en Rolf en de kinderen. We bezochten de gemeenschappelijke moestuin van Ommen op een prachtige plek in het bos. Een heel mooi initiatief. Maria brengt hier veel tijd door.

Donderdag gingen we naar Lexmond, na eerst naar een airco speciaalzaak in Apeldoorn te zijn geweest om de airco van de auto bij te laten vullen, want deze deed het niet meer. Gelukkig lukte dit en konden we gekoeld onze weg vervolgen, want ook in Nederland steeg het kwik boven de 30 graden uit. In Lexmond hebben we bij Ernst en Sanne hun dochter Lente bewonderd. Ook Ronja was reuze trots op haar zusje. Vrijdag reden we terug naar huis. Een heus bliksem bezoek wat erg fijn was.

En thuis zitten we uiteraard ook niet stil. Ton is druk bezig met het inrichten van zijn brocante in de schuur. De wekelijkse rommelmarkten worden hiervoor afgespeurd en ook gaat Ton wekelijks naar diverse kringloopwinkels om leuke spulletjes te scoren. Natuurlijk is de schuur erg groot om 123 vol te krijgen, maar het neemt al leuke vormen aan. Voorlopig is dit geheel hobby matig, beetje extra inkomsten genereren naast zijn pensioen van €8 in de maand.

In de minder warme ochtend- en avonduren werkt Ton nog verder aan de vijver. In Nederland hebben we vijverfolie gekocht, dus als het graven klaar is kunnen we dat erin leggen. Er staan inmiddels ook zakken grind en kiezels te wachten. Het is nog een hele uitdaging om er een mooie vijver van te maken. Er komen geen vissen in. We zullen zien welke bewoners de vijver ter zijner tijd krijgt.

Ik hou me meer bezig met de moestuin. Net als vorig jaar groeit alles enorm goed, al moeten we nu vaker water geven. Onze aardbeien oogst is enorm, en ook peultjes in overvloed. Sla geven we regelmatig aan de buurman, die ons dan weer verwend met kippen- en ganzen eieren. We hebben ook al gesmuld van de romanesco bloemkool. Het wordt een zomer van overvloed. Toch maar eens gaan denken om een weckketel aan te schaffen. Heb onlangs heel veel weck potten bij de glasbak gevonden, dus potten genoeg.

Natuurlijk ben ik ook weer druk aan het vilten want over 2,5 week is de eerste zomermarkt al een feit. Ik probeer weer nieuwe dingen te maken, al gaat dat soms met vallen en opstaan. Op de pagina ‘tout en Laine’ op deze website staan de nieuwste creaties.

En dan onze honden.
Ee paar dagen voor we naar Nederland vertrokken begon Lotte mank te lopen. We konden niets bijzonders aan haar poot ontdekken. Na ruim een week ging het gelukkig over. Ze was weer in goede doen. In maart/ april hadden we haar weer een kuur glucantime gegeven (dagelijks 2 injecties) in verband met het terugkeren van de leishmaniose verschijnselen. Deze verdwenen gelukkig weer, maar de kuur hakte er wel in. Het ging een beetje op en af met Lotte, goede en slechte dagen wisselde elkaar af. Tot een paar dagen geleden dat ze opeens niet meer wilde eten. Ze zag er beroerd uit. Ze moest bij de dierenarts blijven aan het infuus. Ergens in haar lijf zat een forse ontsteking. Nu blijkt de leishmaniose (de parasiet) ook het immuunsysteem aan te kunnen tasten. We zijn bang dat dat nu aan de hand is, en daar is niet zoveel meer tegen te doen. We zijn ons bewust dat ze in de laatste fase van haar leven is aangekomen.

Boris wordt ook een echte oude hond, maar zijn boevenstreken heeft hij nog altijd. Ondanks de toch grondig omheinde tuin, wist hij toch nog regelmatig te ontsnappen naar de koeien wei achter het huis. En niets is leuker als rollen door de stront!! Ook kan hij de bbq geuren van de huurders van de gite niet weerstaan, en gaat er dan gezellig bij liggen. Honden weten inmiddels dat de tuin achter het huis verboden terrein is als we gasten in de gite hebben. Maar hij blijft een lieve boef en grote knuffelbeer.

Gisterenavond kwam Lotte dus weer thuis, en die at gelukkig ook weer, maar nu wilde Gipsy niets eten! Dat wordt morgen weer een ritje naar de dierenarts. Vermoedelijk heeft ze een blaasontsteking, want vond ook 2 plasjes in huis. Ze zit duidelijk niet lekker in haar vel.

Tot zover ons wel en we van de afgelopen weken. We hopen op een mooie gezellige zomer en hopen dat de geflipte wereldleiders daar ook zo over denken. Liefs xxx

Zo, na lange blogschrijfpauze maar weer eens een krabbel van mijn (Tons) hand. En die titel? Die verwijst simpelweg naar het mooie Frankrijk. Oh wat hou ik toch van dit land; de lieve mensen, het prachtige landschap (als we hier door de heuvelachtige groene heuvels rijden is het een en al “oh wat is het hier mooi”, na iedere bocht een nieuwe ansichtkaart !), de mooie taal, de betrokkenheid bij cultuur, het klimaat, de liefde voor smaak, goed eten en de verbinding met het land. Sorry voor de kleine lofzang maar superlatieven (inclusief mijn woorden) schieten eigenlijk te kort. En nee, ik wil het eigenlijk niet op de weegschaal leggen naast Portugal- waar we ook 6 jaar lang intens genoten hebben- maar ik betrap mezelf erop dat ik het af en toe toch doe. Zaten we in Portugal figuurlijk op ons paradijselijke eilandje, hier in Frankrijk voelen we ons meer “deel van”. Hier doen we mee met de Fransen; festivals, muziek, vide greniers (rommelmarkten), ecologische initiatieven en een onnoemelijk aantal andere activiteiten. En niet -zoals vaak in Portugal- georganiseerd door een alternatieve importscene, maar gewoon door de Fransen. Meedoen mag, hoeft niet, even goede vrienden. En als extra bonus; hier kunnen we ons weer intens verheugen op de zomer!
En een emigratie gaat doorgaans gepaard met nieuwe ideeën en initiatieven. Zo ook hier, nooit saai. Nou heb ik altijd al gefantaseerd over iets van een brocante/ curiosa handel, gewoon omdat ik van ouwe mooie spullen hou. Maar het kwam er nooit van, andere prioriteiten , realistischere (is dat een woord?) activiteiten kregen voorrang. Maar ach, nu met pensioen (shockhorror; mijn Franse pensioen is een heuse 8 euro per maand), wat meer tijd en oneindige ruimte in onze boerderij hier: waarom niet? Het idee geboren en Ton zou Ton niet zijn als het niet stante pede ook maar gelijk uitgevoerd moest worden. Brocante “LeukMeuk” is een feit. Heerlijk struinen op rommelmarkten, in oude schuren , kringloopwinkels : het is ons op het lijf geschreven (ja ons, want ook Annemieke heeft er lol in). Ruimte is er zat, wat tegelijkertijd ook een minpunt is, want er moet héél veel in, wil je het een beetje een cosy “Malle Pietje”-sfeertje geven. Nou ja, geen haast. (nooit meer haast, wat een zegen).

Naast het brocante gebeuren zijn er uiteraard nog plenty andere (nieuwe) activiteiten. Ik heb altijd al een passie gehad voor oude gereedschappen. In Portugal maakte ik af en toe haalmessen (trekmes, drawknife, plane à tirer) omdat die daar niet bestonden cq verkrijgbaar waren. Een haalmes wordt oa gebruikt om hout te ontschorsen maar ook om hout te bewerken. Ik gebruik het bijvoorbeeld om mijn Viking bijlstelen te maken. Hier in Frankrijk vind ik ze echter nog regelmatig op rommelmarkten. Oud kwaliteitsgereedschap, vaak wel toe aan een restauratie beurt (bv nieuwe handvaten draaien). Hint: te koop dus hier, gebruiksklaar en gerestaureerd. 30€ per stuk. Verzenden geen probleem.

In the meantime werd er en passant van een oude gekregen trapnaaimachine nog een lunch tafel gebouwd en genieten we volop van het inmiddels bijna volgeboekte bijenhotel, gekregen van dochter Maria en schoonzoon Rolf, die samen het project “Streektuinen” hebben opgezet en onder andere deze professionele bijenhotels leveren, te koop via hun website http://www.streektuinen.nl( klik daar op “wat kan ik doen?).

O ja, en dan die art-deco houtkachel verkoop . Dat loopt natuurlijk al een tijdje en gaat gestaag door. Over een paar dagen worden er een stel opgehaald door de broers van “de blauwe kachel” uit Breda. Kijk even op hun website www.deblauwekachel. , aanrader, worden gerestaureerd en stookklaar aangeboden.

Verder natuurlijk druk in onze mooie ronde moestuin (okay, eerlijk is eerlijk, voor het grootste deel credits voor Annemieke). Wat een genot hier te tuinieren, je stopt wat in de grond en het groeit als een tierelier. Hadden we in Portugal nog moeite rabarber, lavas (maggiplant), uien en aardbeien te telen, hier groeit het uitbundig als vanzelf.

De Hymer camper is inmiddels voorzien van een nieuwe dynamo. Op de terugweg van onze winter escape naar Spanje en Portugal begon de laatste dag het laad waarschuwings lampje te branden en een nieuwe dynamo was onoverkomelijk. Was nog een flinke klus moet ik zeggen maar is gelukt en hij staat weer startklaar voor nieuwe reisavonturen.

Een aardige ontmoeting wil ik jullie ook niet onthouden. ( voor wie Facebook heeft vast al een bekend verhaaltje, voor wie niet copy/ paste ik hier even:

“Soms heb je van die bijzondere korte ontmoetingen die je-hoe kort ze ook zijn- nooit vergeet.
Vandaag was ik in Montlucon, bij de “Troc”, een soort kringloopwinkel. Bij de rommelhoek (daar kom ik graag) stonden twee nonnen in vol ornaat, met habijt, hoodddoek en kap. Graaiend en zoekend in een bak met oud gereedschap. Een hand al vol met sleutels, tangen en schroevendraaiers. Ik vond het zo’n onthutsend mooi beeld dat ik vroeg of ik een foto mocht maken. Dat had ze liever niet. Alle begrip daarvoor. Maar ze zei ook; ” tiens, mais j’ai quelque chose pour toi si tu veux. En ze diepte een heiligen hangertje uit haar handtas. Met Maria-afbeelding. Een hele uiteenzetting volgde over Maria en waarom ze op de afbeelding haar armen spreidde met geopende handen. afsluitend met “Elle va te protéger”. (ze zal je beschermen).
Bijzondere ontmoetingen uit het niets. Zij blij, ik blij.
O ja, leuk détail ; op het zakje waar de hanger inzat stond; “medaille déjà bénite” (deze hanger is al gezegend). Daar moest ik toch wel om grinniken. 😀”.

Ook gelijk maar even mijn FB bijdrage van vandaag onder de aloude noemer “kutnatuur”:

“Gegijzeld door natuur….
Een aardig werklijstje ligt voor mijn neus vanochtend. In de schuur boven,de brocante verder gestalte geven en beneden in de werkplaats hout zagen, wat aan m’n DS werken en een trekmes restaureren. Maar ik moet helaas mijn plannen bijstellen…
De brocante ruimte wordt al een tijdje bewoond door een broedend roodborstjes echtpaar en ook zwaluwen hebben hun nesteldrang gestalte gegeven aldaar. Gezellig, vind ik. Maarrr, vanochtend bleken de roodborstjes jongelingen bezig het ouderlijk nest te verlaten en-toen ik binnenkwam- paniekerig wat onbeholpen door de schuur vlogen, stuntelig een veilig heenkomen zoekend. Ook pa en ma in paniek, chaos alom. (God wat ben ik blij dat we geen katten hebben!). Okay, not the place to be for me today. Ik zal ze even een dagje rust gunnen om goed te leren vliegen en kennis te maken met deze grote boze maar vooral mooie buitenwereld.
Dan maar naar de werkplaats. Maar ook daar protesteren de gevederde vrienden. Een mussenpaartje nestelt al een tijdje in een pracht holletje in de natuurstenen muur. Binnen, net boven de ingang. Mijn aanwezigheid tijdens de broedperiode werd niet op prijs gesteld maar een soort van getolereerd. Echter, de inmiddels uit het ei gekropen jongen zijn zo te horen nu van het formaat dat ze minimaal iedere 5 minuten voorzien willen worden van een hapje. En daar gaat het nu mis met mijn aanwezigheid. Pa en ma mus zitten beide paniekerig en luid roepend op de openstaande staldeuren , de snavel vol met insecten. Het kroost krijst hongerig, maar pa en ma durven niet naar binnen zolang ik daar ben. Ik ben duidelijk niet meer welkom in mijn werkplaats. De hongerdood van dat mussen-kroost wil ik uiteraard niet op mijn geweten hebben, dus moet de focus vandaag elders liggen. Verder met vijver graven dan maar, daar heb ik slechts met wormen te maken.

Al die activiteiten hebben wel wat weerslag op andere “ik vind het zo leuk om te doen”-dingen…. Zo kom ik zo goed als niet toe aan het verder restaureren van mijn Citroën DS en het eropuit gaan met mijn metaaldetector, maar wat in het vat zit…..

Ondertussen wordt de gîte regelmatig verhuurd, er zijn nog wat periodes vrij deze zomer, dus mocht je er ook gebruik van willen maken, wacht niet te lang met reserveren.
O ja, we hadden onlangs een fijn bezoek van zus Liesbeth en zwager Peter. Enorm van genoten , ondanks een onfortuinlijke val van Liesbeth met gebroken pols als gevolg. Een nachtelijke “longwait” in het ziekenhuis in Clermont Ferrand was ons deel. (half 5 in de ochtend weer thuis) maar ze is goed geholpen en de vervolg behandeling in Nederland verloopt gelukkig voorspoedig.

Fantaseren over “wat is er nog meer voor leuks” blijven we als vanouds natuurlijk ook doen. Zo staat het oude stationnetje hier in het dorp al decennia leeg, dichtgetimmerd en wel. Die Gedanken sind frei, dus we dromen er lekker op los. Brocante daar? Met koffie en gebak- hoek?
Of of of vul zelf maar in….

Een vijver voor wat extra biodiversiteit wordt ook aan gewerkt. We zijn al een aardig eindje op weg, maar het gaat langzaam. Op 50 cm diepte blijkt een haast ondoordringbare laag stenen te zitten. Beetje bij beetje komt er met behulp van houweel , beitel en drilboor een beetje diepte in. Gelukkig helpt ook hier de mantra “nooit meer haast” om de oude botten wat te ontzien.

Pffff wat een lange tekst alweer’ niks meer gewend wat typen betreft. Al met al voelt het wonen hier als een feest, iedere dag een cadeau. Vive la république.

(en als hoofdcadeau deze maand: op 17 mei is er een kleindochter geboren. Ze heet Lente. ❤️)

April is alweer voorbij, en tjonge wat was het een heerlijke maand, af en toe zelfs zomers. Wat een verschil met vorig voorjaar, toen het zoveel regende. De tuin en de natuur is de afgelopen weken geëxplodeerd, alles is groen en de berm staat weer vol kleurige bloemen. Ik word daar altijd erg blij van. Natuurlijk hebben we ook nog wel wat regen gehad, en dat was alleen maar welkom, en leverde mooie plaatjes op.

Ton kwam na 12 dagen weer terug uit Nederland, na daar dochter Sanne te hebben geholpen in en om haar nieuwe huis. Ook heeft hij wat bezoekjes afgelegd, altijd waardevol, maar hij was blij weer thuis te zijn. Het busje was afgeladen vol! Hij had voor ons een heerlijke tuin set gekocht. Kunnen we eindelijk lekker zitten buiten. Echt een aanwinst.

Toen Ton weer thuis was moest hij meteen aan het werk om de bovenverdieping af te maken, want in de mei vakantie zouden dochter Maria met haar gezin en een bevriend gezin hier komen vakantie vieren. We zijn erg tevreden over het resultaat van de bovenverdieping. Een douche met droog toilet en een eenvoudig keukentje, een leuke tafel en een gezellige bank, maken het tot een mooi geheel. Het was een beetje een ‘ik vertrek’ scenario, maar alles was op tijd klaar.

Voordat de familie op bezoek kwam, was eerst Willemien onze gast in de Gite. Dat was erg gezellig.
Met al onze logees hebben we een heerlijke tijd gehad. Ton is met ze mee geweest naar een klim en klauter park, hoog in de bomen, abseilen en over enge hoogtes balanceren……ik bleef veilig thuis bij de honden ( haha, is aan mij niet besteed). We zijn begonnen met de aanleg van een vijver. Rolf en Maria hadden er hun dagelijkse workout…..voor ons rest de rest, maar het begin is er. We hebben meerdere keren met zijn tienen gegeten, wat in de 2de helft van de week, heerlijk buiten kon. De kinderen gaven een paar leuke voorstellingen in de schuur, waarvoor druk geoefend was. De schuur was een heerlijk speelparadijs. Van de grote doos die we hadden bewaard van de tuin set, werd een hut gebouwd, waar zelfs een nacht in werd geslapen. Al met al kijken we terug op een heerlijke tijd met kinderen en kleinkinderen.

En dan is het nu alweer mei. De moestuin staat steeds voller, en alles groeit hard. Jaja, ook al de eerste rabarber taart gegeten…..smullen! De planten die verhuisd zijn naar de nieuwe borders zijn goed aangeslagen. Blij met het resultaat. De tuin is sowieso weer een waar paradijs. Het gonst er van de bijen in alle soorten en maten. Van Rolf en Maria een bijen hotel gekregen, en daar wordt al gretig gebruik van gemaakt. Ook hebben verschillende vogels weer nesten gebouwd in diverse schuren. De zwaluwen vliegen dagelijks vrolijk rond. In de nachtelijke uren hebben we een vos gespot. Rolf ontdekte hem als eerste. We hebben hem nu ook op de wild camera gezien, die we in een boom hadden gehangen.

We kijken uit naar de heerlijke zomer die nog voor ons ligt, het rommelmarkten seizoen wat er weer aankomt, en de vele festivals in de omgeving.
De boekingen voor de gite stromen ook weer binnen. Mocht je nog interesse hebben om die te huren, wacht dan niet te lang!!

Wat is de lente toch een geweldige tijd van het jaar! De natuur ontluikt langzaam, er huppelen lammetjes en kalfjes in de wei, het is alsof het jaar begint in maart/april.
Maar natuurlijk roert maart zijn staart en doet april wat hij wil. Zo hebben we in maart nog een weekend, een flink pak sneeuw moeten incasseren, wat overigens prachtig was!

De net opgebouwde kleine kas, begaf het onder de 20 cm sneeuw, maar gelukkig hadden we nog tentstokken, die er precies in pasten, dus hij staat er nu weer fier bij, en inmiddels vol met bakken met zaai goed voor de tuin.

Ook is er alweer flink gewerkt in de moestuin. Aardappels, sla, bieten, peultjes staan alweer in de tuin. We hebben nog wat nieuwe bessenstruiken rond de tuin geplant, en de rabarber steekt ook zijn kop weer boven de grond. Hopelijk kunnen we die dit jaar weer oogsten en lekkere toetjes en taart ervan maken. Kan me er nu al op verheugen.

En het is ook dit jaar weer een feestje om te zien wat er allemaal groeit en bloeit in de tuin. Vele soorten narcissen, hellébores , petunia’s, blauwe druifjes en nog veel meer. Het is alweer zo kleurrijk.

Nu staan er achter in de tuin heel veel planten, maar daar zien we niet zoveel van, dus hebben we besloten om deze beetje bij beetje naar de voorkant van het huis te verhuizen. Een beste klus, maar het is mooi om in de voortuin ook van al dat moois te genieten. Het is een heuse planten verhuizing.

Ton heeft zich de laatste tijd vooral bezig gehouden met het maken van een kleine badkamer boven. De werkzaamheden zijn even onderbroken omdat hij voor een kleine 2 weken naar Nederland is om dochter Sanne, die inmiddels hoogzwanger is, te helpen met klussen in haar nieuwe huis.

De afgelopen weken hebben we ook nog bezoek mogen ontvangen. Geert, een oude vriend van Ton, kwam met zijn zoon in de gite logeren en Jan en Gerda kwamen ook nog gezellig langs.

En natuurlijk ben ik naast het werken in de tuin, ook weer langzaam maar zeker begonnen met vilten. Naast veel nieuwe bloemen, ben ik begonnen met het maken van vogelhuisjes. Het is weer heerlijk om te creëren.

En zo rollen we het voorjaar in. Veel slechter als vorig jaar zal het vast niet worden. De voorspellingen zien er in elk geval goed uit……maar je weet t maar nooit, want april doet wat hij wil!

Na 7 weken te hebben rondgereisd zijn we nu weer een weekje thuis.
We kijken terug op een heerlijke tijd.

We waren in de laatste blog gebleven bij de nacht op een camping in de buurt van Sevilla. We hadden een pracht plek, een heel veld voor ons zelf, terwijl op een ander deel de camping propvol was. Snap het nog steeds niet waarom mensen allemaal bij elkaar kruipen. We stonden niet ver van een groot winkelcentrum, waar ik de action ontdekte. Daar voor Gipsy een nieuwe knuffel gekocht, en op een terras een ijsje gegeten, de eerste van deze vakantie!

De volgende dag zijn we doorgereden richting Isla Christina. De weg daarnaartoe was bar slecht. Volgende x de snelweg nemen, want de hele tijd door kuilen rijden, in een camper waar dan alles rammelt, is geen pretje. Isla Christina is bijna de grens met Portugal. We stonden dicht aan het strand, waar ook een speciaal honden strand was; perfect!

We zijn er 2 nachten gebleven om daarna richting Portugal te rijden, waar we op een camping belandden in de buurt van Altura, waar we hadden afgesproken met vrienden, Jan Peter en Bonny. Het weer was minder, de voorspelde regen kwam er, dus zijn we 2 nachten op de camping gebleven, die voor €11 per nacht de goedkoopste was van onze reis.

We hebben lang zitten wikken en wegen welke kant we verder op zouden gaan, langs de zuid kust, wetende dat het beleid om wild te staan in Portugal vrij streng is, of via Spanje verder noordwaarts, om wat noordelijker weer de grens met Portugal over te steken. Het werd het laatste, maar niet zonder eerst afgesproken te hebben met Jan en Gerda, onze trouwe camper vrienden die bij ons in de buurt waren. Een gezellige avond met ze doorgebracht bij het plaatsje Castro Marim.

Dus terug naar Spanje om ter hoogte van Paymogo precies op de grens te overnachten. Een prachtige plek aan de rivier, bij de brug, die de 2 landen met elkaar verbind. Helaas was er geen wifi, anders waren we er zeker langer gebleven. De route ernaar toe was ook nieuw voor ons, een stukje Spanje wat we nog niet kenden. Mooie witte dorpen en glooiend landschap.

Hier nog een foto van Ton zijn detector vondsten uit Spanje.

De dagen daarop volgend, reden we langzaam noordwaarts. 2 nachten op verschillende plakken langs het enorme meer gestaan in de Alentejo. Het meer is op veel plekken de grens tussen Spanje en Portugal.

Ook brachten we een bezoek bij Les. Hij woont in de buurt van het meer. Hij heeft ons 2 dagen rond gereden langs prachtige plekken. Hoogtepunt was wel het plaatsje Monsaraz. Een oud vestingstadje, mooi ommuurd, op de top van een heuvel met oude ruïne. Smalle straatjes en kleine huisjes. Het uitzicht daar was geweldig! Het was fijn om Les weer te zien.

Vanaf Les doorgereden richting Castelo Branco, waar we nog wat zaken moesten regelen. De bankrekening moest afgesloten worden, we moesten onze bestelde olijfolie nog ophalen op onze oude woonplek en natuurlijk een bezoek brengen aan Michel en Mirande. In de stad zijn we lekker 2x uit eten geweest, bij favoriete plekken.

Toen moesten we beslissen hoe we verder zouden rijden. De eerste optie was om via Madrid weer richting Valencia te rijden, maar de slechte weersvoorspelling veegde dat plan van tafel. Besloten om via Noord Portugal richting Noord Spanje te rijden en dan via de kust verder richting Frankrijk. Echter bij onze eerste overnachtingsplek, in noord Portugal, hadden we beiden het gevoel wel naar huis te willen. Het was niet meer zo warm, en eigenlijk hadden we het wel gezien. Dus volgden 3 dagen van rijden. Het weer was gelukkig goed, ook in Frankrijk. En achteraf bleek het de juiste keuze te zijn geweest, want in zowel Spanje als Portugal heeft het de afgelopen week enorm geregend, terwijl wij thuis heerlijk lente weer hebben gehad deze week.

Na weken vrij passief te zijn geweest, stonden we hier meteen weer in de startblokken om van alles te gaan doen. Er is een kleine kas gekocht, om voor te zaaien, het eerste zaai goed zit al in de tuin. We zijn begonnen met het maken van de badkamer boven. Ton heeft alweer aan zijn DS gewerkt. Dus meteen weer lekker bezig. Hoef dan ook niet te zeggen dat het heerlijk is om weer thuis te zijn! Lente, kom maar door!!

We zijn vandaag precies een maand op vakantie. Tegen onze buurmannen hadden we gezegd dat we tussen de 2 en 10 weken op vakantie zouden gaan, we hadden geen idee bij vertrek. Maar nu lijkt het erop dat we al gauw richting de 10 weken gaan. We zijn nog steeds in Spanje, mede doordat de weersvoorspellingen van Portugal niet al te best zijn.

In de vorige blog waren we gebleven in Palomares, de plek met de enorme hoeveelheid campers. Na een uitstapje naar de camping en het mooie plaatsje Mojacar zijn we teruggegaan naar Palomares, omdat het zo’n fijne plek was.

3 februari zijn we dan toch verder richting het westen gereden. Er was die dag regen voorspeld, en die regen kregen we ook. We reden langs prachtige bergen, bijzondere rotspartijen, kortom een geweldig landschap. We hadden voor de nacht een camping uitgezocht bij de plaats Almócita. Het was een hele toer om bij de camping te komen, want de navigatie stuurde ons het dorp in met hele nauwe straatjes. Gelukkig wist Ton ons er in zijn achteruit er weer uit te manoeuvreren. ‘Klotsende oksels’

De volgende dag konden we pas goed zien waar we beland waren, want door de regen zat de dag ervoor alles dicht. We waren in een prachtig berglandschap, waar het op de hoogste toppen gesneeuwd had. Die dag reden we door dit mooie berggebied richting Granada. Kwamen zelf langs een knipperend waarschuwingsbord dat er sneeuwkettingen nodig waren. Nou hadden we die wel bij ons (wij wonen immers in een gebied waar je ze verplicht bij je moet hebben als je geen winterbanden gebruikt!), maar gelukkig hadden we ze niet nodig, al lag er hier en daar een beetje sneeuw langs de weg.

Onze missie was om in Granada een nieuwe acculader te kopen. Want onze accu problemen waren nog niet voorbij. We hadden bij Palomares een nieuwe accu gekocht, omdat hij op de camping helemaal niet bijgeladen was…….. op de volgende camping kwamen we er dus achter dat de lader kapot was. Enfin, die gevonden en later geïnstalleerd en uitgeprobeerd. Hij werkt perfect. Ook verbinden we nu beide accu’s als we rijden, wat ook goed werkt. De rest doet de zon. We zijn niet in Granada gebleven, want steden met onze honden is gewoon geen succes. We overnachtten ergens aan een rand van een dorp, met veel groen om ons heen.

De volgende dag reden we door naar Malaga, waar we op een vrije plek stonden. Bij het strand en naast een natuurgebied. Het was even wennen aan de stadse geluiden. We hadden een mooi plekje, alleen lag het vol met troep. We hebben er 1 1/2 grote vuilniszak met rotzooi opgeruimd. Die troep is toch echt wel een minpunt van Spanje. Vrijwel overal ligt plastic langs de kant van de weg. Maar bij deze plek was het nog erger, zelfs menselijke uitwerpselen. Nee, niet erg fijn. Toch een paar dagen gebleven in verband met minder goede weersvoorspellingen verder westwaarts.

Uiteindelijk zijn we naar Ronda gereden, wederom een mooie route door berglandschap. Daar weer een nacht op een camping gestaan om alles op te laden, aan te vullen en vuil water te lozen, de was te doen en zelf weer lekker te douchen. De volgende morgen hebben we de stad bezocht. De camper ergens in de schaduw geparkeerd, honden erin gelaten en wij de stad in. Waren er beiden al eens geweest, maar blijft een bezoek absoluut waard.

Na dit bezoek aan de stad zijn we doorgereden richting Cadiz. Maar het was te ver om in 1x daarheen te rijden dus we overnachtten bij een meer aan de rand van een woonwijk bij de plaats Arcos de la Frontera. De volgende dag dus verder naar de omgeving van Cadiz. Na even zoeken uiteindelijk een mooie plek gevonden aan de uitmonding van een rivier. Deze heeft brak water en is onderhevig aan eb en vloed. Wederom een prachtig natuurgebied aan de rand van de stad. De honden vinden het hier geweldig. En Ton kan naar harte lust met zijn metaaldetector op pad. (En vandaag zijn eerste gouden ring gevonden!) We vertrekken vrijdag verder, om weer een nachtje op een camping te gaan staan in de buurt van Sevilla……..

wordt vervolgt

En als we voor elke foto die gemaakt wordt van onze camper een euro zouden vragen dan….. hadden we een leuk spaarpotje !!

En ondertussen wonen we ook alweer 1 jaar in Frankrijk. Deze vakantie was precies zoals we voor ogen hadden. In de koude wintermaanden, lekker naar de zon. Tegen de tijd dat het lente gaat worden weer terug naar onze heerlijke plek in Frankrijk. We zijn boffers dat we dit zo kunnen doen!