Nog 950 km te gaan

Het einde van onze reis komt in zicht. We hebben inmiddels 7300 km afgelegd, dus dat laatste stukje is een peulenschilletje. We zitten nu in de Pyreneeën. Maar ik zal even teruggaan naar waar ik was gebleven.

Tsjechië was echt prachtig. We zijn blij dat we dit land ook een stukje gezien hebben. Opvallend waren vele soorten fruitbomen overal langs de weg; appels, peren, pruimen. Uit eten gaan was er ook goedkoop.

Na Tsjechië ging de reis verder naar Thuringen in Duitsland waar we het “woodstock for ever” festival bezochten. De weersvoorspellingen waren alle dagen regen. Wat gelukkig uiteindelijk mee viel; 1 ochtendje nattigheid en de laatste middag een heuse onweersbui. Verder was het prima weer, maar het waaide wel flink op de heuvel waar we stonden. Onze luifel had het zwaar te verduren, zo zwaar, dat tijdens het wat vaster draaien de hele boel afbrak; einde luifel!

Heel veel bands hebben we niet gezien, want we konden moeilijk de honden steeds alleen laten. Ton heeft eindelijk 1 van zijn favoriete bands, “My Baby ” kunnen bewonderen. Voor mij kwam dat te laat om middernacht, ik lig dan echt al in dromenland. Al met al waren het fijne dagen en een heerlijk sfeer. Is echt een aanrader voor iedereen dit festival.

My Baby

Na het festival besloten we om zo snel mogelijk naar Frankrijk te rijden. Zo snel ging dat echter niet, want we kregen op de snelweg een klapband. Gelukkig achter, waar we dubbel lucht hebben, zodat we over de vluchtstrook langzaam naar een in aanbouw zijnde parkeerplek konden doorrijden. Daar bleek dat we de juiste sleutel niet bij ons hadden. (strafpuntje voor Ton) Omdat het verkeer langzaam over de snelweg reed ivm file, besloot Ton een bordje te maken met de vraag naar de kruissleutel. Dit had echter geen resultaat, dus uiteindelijk de ADAC (Duitse wegenwacht) maar gebeld. Na een uurtje kwamen die ons helpen en konden we weer verder. Besloten om bij de dichtstbijzijnde camping te gaan staan en de volgende morgen op zoek te gaan naar een nieuwe reserve band, die snel gevonden was.

Door naar Frankrijk dus. En eerlijk is eerlijk, het is en blijft toch het mooiste land van Europa. Zo afwisselend, mooie gebouwen, lieflijke dorpjes, mooie rivieren en stroompjes, kastelen, heuvels en bergen en goedkope gemeente campings (camping municipal). De goedkoopste was nog geen 10-tje.

We wilden nog op bezoek gaan bij Nigel en Bee, goede vrienden van Ton uit zijn camping periode. Helaas hadden 1,5 week voor ons bezoek te horen gekregen dat Bee onverwachts was overleden. Erg triest. Maar het was fijn om een dag bij Nigel te zijn.

Vanaf daar, Cajarc, in 2 dagen naar de Pyreneeën gereden, waar we nu dus zijn. Morgen door naar de Spaanse kant van het gebergte. Om dan via kleine wegen huiswaarts te keren.

Wat ons het meest opgevallen is de afgelopen weken, is de extreme droogte. Ja, heel Europa lijdt daar onder. Ik heb op vele weilanden met de honden gelopen waar hele scheuren in de grond zaten. We hebben zowel in Polen, Tsjechië, Duitsland als Frankrijk verdroogde maisvelden gezien en zonnebloemen, zo klein en verdroogd. Ook verloren heel veel bomen al hun blad. In Frankrijk zagen alle bladeren van de eikenbomen al donker bruin. En in Thuringen waren complete naaldbossen dood. We kunnen ervan uit gaan dat de komende periode nog veel meer producten duurder gaan worden als gevolg hiervan. Natuurlijk hebben wij deze 2,5 maand heerlijk weer gehad en waren de dagen met regen bijna op 1 hand te tellen. Maar de gevolgen hiervan zijn erg duidelijk zichtbaar.

We willen nog een iedereen die olijfolie en andere producten bij ons heeft besteld, hartelijk danken voor het vertrouwen. En fijn dat jullie het op de diverse plekken in het land zijn komen ophalen. Hoe we het na de komende oogst gaan doen weten we nog niet precies. Wel weten we dat we niet in December weer naar Nederland gaan, dat is ons iets te snel……wordt vervolgt!!

Duitsland, Polen en Tsjechië

Na ons rondje Nederland ging de reis verder naar Noord-Duitsland. We stonden langs de waddenzee, aten veel te vette vis. We ontmoetten Rolf, Maria en de kinderen op een mooie natuurcamping tussen Bremen en Hamburg. Zij op de terugweg vanuit Noorwegen, wij onderweg naar Willi en Corinne, die ten oosten van Hamburg wonen.

Opa Ton
Leerzame boeken

We hebben een paar dagen bij Willi en Corinne gestaan. Ton heeft deze dagen met Corinne de stad Lubeck bezocht. Daarna zijn we samen met hun naar de Oostzee gegaan, en vervolgens verder getoerd in de richting van Berlijn, waar we nog een oude vriend van Ton, van 40 jaar geleden, bezochten. Het waren gezellige dagen, en we hebben een mooi stuk van noord Duitsland gezien.

Maar na die week waren we er echt aan toe om eindelijk samen en zonder afspraken verder te trekken. Omdat we zo dicht bij Polen zaten besloten we om langs de westkant van Polen af te zakken richting Tsjechië. Al is het alleen al omdat je zo’n lekker vakantie gevoel krijgt omdat ze in beide landen geen Euro”s hebben! Loop je in de winkel en koopt gewoon maar wat je wilt hebben, want geen idee van de prijs. En dan ook nog talen waar je geen snars van kent en onuitspreekbare plaatsnamen….heerlijk!! Zodra we over de Duits-Poolse grens kwamen, waren er vele winkeltjes met vooral; tabakswaren en sterke drank. En heel veel kapperszaken!

We stonden op mooie campings; klein, lieflijk, aan een meer in een bos of in een wijdse omgeving. We hadden een sup plank gekocht om uit te proberen. (en later nog 1, zodat we samen kunnen suppen!) Het water van het desbetreffende meer was echter zo vies, dat ik in elk geval niet voluit durfde te gaan, geen zin om in het water te vallen. Ton is echt een natuur talent, en peddelde er zo vandoor! We stonden tussen de vele tenten op basic plekken voor een habbekrats. In Polen en ook Tsjechië staan de campings voor het grootste deel vol tenten. Er wordt nog echt gekampeerd, met kampvuurtjes waar worst op gebakken wordt. De ene camping was nog mooier als de andere.

Van onze trip geen foto’s van mooie stadjes en huizen. we hebben er genoeg gezien, maar maken over het algemeen geen uitjes naar steden. Met 3 honden is dat niet echt een succes. Daar komt nog bij dat Lotte al de hele reis ziek is, en alleen voor het hoognodige de deur uit wil. Lotte haar leishmania is weer flink aan het opspelen, maw; de parasiet is weer actief. We hebben onze dierenarts in Portugal bereid gevonden om een kuur op te sturen naar Willi en Corinne, zodat we die kunnen geven. Nu na 2 weken, beginnen we lichte verbetering te zien (we zitten op de helft van de kuur).

Kuur voor Lotte

Haar oren bloeden niet meer constant, de korsten blijven langer zitten, waardoor het kan gaan helen. De korsten irriteerden haar steeds, waardoor ze dan flink met haar kop ging schudden, en vervolgens de boel weer open barste en de bloed spetters alle kanten op spatten. (ja, ik heb wat lopen boenen deze reis!) Maar goed, geen lange wandelingen dus en geen uitjes naar mooie plaatsen. We staan vooral op plekken in de natuur, meestal campings, waar ze niet zo moeilijk doen dat Gipsy niet aan een lijn zit, en regelmatig achter de bal aanrent. Boris laten we ook vaker los, hij begint beter te luisteren, maar we moeten hem wel in de gaten blijven houden, want hij vindt het nog altijd heel leuk om iedereen vrolijk te begroeten.

Onderweg

Gisteren zijn we van Polen naar Tsjechië gereden door prachtig bergachtig gebied. De wegen waren niet altijd even goed, en soms ook aan de smalle kant, maar de omgeving was prachtig. We kwamen uit in de midden Bohemen van Tsjechië, echt heel mooi daar. We stonden op een camping aan de voet van het Trosky kasteel. De camping liep in de loop van de dag aardig vol. Heel veel mensen met kinderen, maar geen geschreeuw te horen. Veel speelplekken waar ze met hun eigen fantasie zich konden uitleven. Heel veel vuurplaatsen en zoals eerder gezegd, heel veel tentjes. Echt genieten op zulke campings!

Vandaag weer verder westwaarts gereden. We proberen elke ochtend een paar uur te rijden, wat boodschappen te doen zodat we de middag en avond hebben om te wandelen, lezen, suppen of uit eten te gaan. Meestal lunchen we voor we naar de camping rijden. Heerlijk niets moet, echt vakantie vieren. Tja, en dan wordt het nu weer tijd voor een handwasje, want wasmachines zijn er niet op de basic campings!

Volgende week wacht ons het “Woodstock for ever” festival in Thuringen. Vakantie groet van ons XX