Het einde van onze reis komt in zicht. We hebben inmiddels 7300 km afgelegd, dus dat laatste stukje is een peulenschilletje. We zitten nu in de Pyreneeën. Maar ik zal even teruggaan naar waar ik was gebleven.
Tsjechië was echt prachtig. We zijn blij dat we dit land ook een stukje gezien hebben. Opvallend waren vele soorten fruitbomen overal langs de weg; appels, peren, pruimen. Uit eten gaan was er ook goedkoop.
Na Tsjechië ging de reis verder naar Thuringen in Duitsland waar we het “woodstock for ever” festival bezochten. De weersvoorspellingen waren alle dagen regen. Wat gelukkig uiteindelijk mee viel; 1 ochtendje nattigheid en de laatste middag een heuse onweersbui. Verder was het prima weer, maar het waaide wel flink op de heuvel waar we stonden. Onze luifel had het zwaar te verduren, zo zwaar, dat tijdens het wat vaster draaien de hele boel afbrak; einde luifel!
Heel veel bands hebben we niet gezien, want we konden moeilijk de honden steeds alleen laten. Ton heeft eindelijk 1 van zijn favoriete bands, “My Baby ” kunnen bewonderen. Voor mij kwam dat te laat om middernacht, ik lig dan echt al in dromenland. Al met al waren het fijne dagen en een heerlijk sfeer. Is echt een aanrader voor iedereen dit festival.
Na het festival besloten we om zo snel mogelijk naar Frankrijk te rijden. Zo snel ging dat echter niet, want we kregen op de snelweg een klapband. Gelukkig achter, waar we dubbel lucht hebben, zodat we over de vluchtstrook langzaam naar een in aanbouw zijnde parkeerplek konden doorrijden. Daar bleek dat we de juiste sleutel niet bij ons hadden. (strafpuntje voor Ton) Omdat het verkeer langzaam over de snelweg reed ivm file, besloot Ton een bordje te maken met de vraag naar de kruissleutel. Dit had echter geen resultaat, dus uiteindelijk de ADAC (Duitse wegenwacht) maar gebeld. Na een uurtje kwamen die ons helpen en konden we weer verder. Besloten om bij de dichtstbijzijnde camping te gaan staan en de volgende morgen op zoek te gaan naar een nieuwe reserve band, die snel gevonden was.
Door naar Frankrijk dus. En eerlijk is eerlijk, het is en blijft toch het mooiste land van Europa. Zo afwisselend, mooie gebouwen, lieflijke dorpjes, mooie rivieren en stroompjes, kastelen, heuvels en bergen en goedkope gemeente campings (camping municipal). De goedkoopste was nog geen 10-tje.
We wilden nog op bezoek gaan bij Nigel en Bee, goede vrienden van Ton uit zijn camping periode. Helaas hadden 1,5 week voor ons bezoek te horen gekregen dat Bee onverwachts was overleden. Erg triest. Maar het was fijn om een dag bij Nigel te zijn.
Vanaf daar, Cajarc, in 2 dagen naar de Pyreneeën gereden, waar we nu dus zijn. Morgen door naar de Spaanse kant van het gebergte. Om dan via kleine wegen huiswaarts te keren.
Wat ons het meest opgevallen is de afgelopen weken, is de extreme droogte. Ja, heel Europa lijdt daar onder. Ik heb op vele weilanden met de honden gelopen waar hele scheuren in de grond zaten. We hebben zowel in Polen, Tsjechië, Duitsland als Frankrijk verdroogde maisvelden gezien en zonnebloemen, zo klein en verdroogd. Ook verloren heel veel bomen al hun blad. In Frankrijk zagen alle bladeren van de eikenbomen al donker bruin. En in Thuringen waren complete naaldbossen dood. We kunnen ervan uit gaan dat de komende periode nog veel meer producten duurder gaan worden als gevolg hiervan. Natuurlijk hebben wij deze 2,5 maand heerlijk weer gehad en waren de dagen met regen bijna op 1 hand te tellen. Maar de gevolgen hiervan zijn erg duidelijk zichtbaar.
mais 
zonnebloemen
We willen nog een iedereen die olijfolie en andere producten bij ons heeft besteld, hartelijk danken voor het vertrouwen. En fijn dat jullie het op de diverse plekken in het land zijn komen ophalen. Hoe we het na de komende oogst gaan doen weten we nog niet precies. Wel weten we dat we niet in December weer naar Nederland gaan, dat is ons iets te snel……wordt vervolgt!!
