Als het goed is wordt vandaag het voorlopig koopcontract in Frankrijk ondertekend!! Vorige week hebben we daarvoor de machtiging bij onze notaris in Castelo Branco getekend. Zij moest getuigen zijn, hoe wij op 25 pagina ´s een paraaf gingen zetten en diverse handtekeningen. Ja, het blijft Frankrijk, met zijn ladingen aan documentaties. Het voorlopig koopcontract telde maar liefst 43 bladzijden…..alles en dan ook werkelijk alles is ingedekt!! Maar goed, dit betekend dat we vermoedelijk over een maand of 2 afreizen naar Frankrijk om het definitieve contract te tekenen. En dat betekend dat de vele “laatste keren” zijn aangebroken.
Zo hebben we de afgelopen weken voor het laatst de olijven geoogst. 3 weken lang hebben we tussen de buien door onze olijven geoogst. Alleen de laatste dag was het stralend weer. En we moesten dan ook de laatste keer in een lange rij staan om onze olijven te lozen bij de pers. De meeste Portugezen beginnen pas in november met de pluk, dus de 2x daarvoor konden we zo doorrijden, was er helemaal niemand! Maar goed, de opbrengst is bijna 250 liter heerlijke olijfolie. We zouden nog een week door kunnen gaan, maar onze energie was op en we hebben genoeg olie. Nooit eerder hebben we olijven laten hangen, deed ons wel een beetje zeer, maar het is goed zoals het nu is. Al ruim 100 liter is besteld, dus wil je nog bestellen….er is genoeg!! Ergens in het voorjaar gaan we het naar NL brengen, dat horen jullie tzt. We verhuizen het in elk geval mee naar Frankrijk.
Natuurlijk wil ik bij deze nogmaals onze geweldige plukkers bedanken voor hun inzet; Margriet, Gert Jan, Gerda, Jan, Chris, Yvonne en de kinderen en Janine en Hans die toevallig tijdens de pluk op bezoek kwamen en meteen een handje mee hielpen. We hebben genoten van jullie verhalen en de gezellige tijd samen. Chris en Yvonne nemen het stokje van ons over, dus wil je volgend jaar graag helpen plukken, of toch je jaarlijkse olijfolie bestellen, dan kan dat via ons. Wij brengen je dan in contact met hen.
Ja, en zo zullen er meer laatste keren volgen, en zijn er ook al laatste keren geweest, zonder dat we dat wisten. Ons hele Frankrijk avontuur is immers pas in juli begonnen.
Voor de oogst waren we al flink aan het ruimen en spullen aan het verkopen. Die draad pakken we nu weer op. De kas is inmiddels opgeruimd, er zijn nog schuren in Lourical die opgeruimd moeten worden, en zo komen we nog steeds spullen tegen die eigenlijk wel weg kunnen.
Ton is deze dagen weer flink aan het sleutelen. De Magirus wil niet starten, en dat is wel nodig om hem te verplaatsen. De Hymer willen we proberen te verkopen, en daar moet ook nog het 1 en ander aan gebeuren. Gelukkig heeft Ton ontdekt wat het probleem in september was, waardoor hij steeds zo een raar geluid maakte…….achteraf kunnen we blij zijn dat we er mee thuis gekomen zijn!! De reis had niet veel langer moeten duren!! Dit euvel moet dus gerepareerd worden. Als het niet lukt om hem te verkopen gaat hij mee naar Frankrijk en gaan we hem daar proberen in te voeren. Gelukkig heeft hij goed weer om te sleutelen, het is maar liefst 21 graden. De flip flops zijn weer aan!!
Ook is Ton al weken aan het hoornaars meppen. Onze bijen kasten worden namelijk aangevallen door de Aziatische hoornaars. Dit is al maanden aan de gang, en dagelijks mept Ton bij de kasten die rond het huis staan de hoornaars dood, in de hoop dat het bijenvolk de winter zal overleven. De kasten die lager staan zijn al overgenomen door de hoornaars.
We hoeven ons dus niet te vervelen de komende tijd. Natuurlijk gaan we nog een kerstboom opzetten en de lampjes laten branden de donkere dagen voor kerst. Ook al voelt het aan als voorjaar op het moment.