Maand: april 2017

De koelkast is leeg, de keuken is leeg, de badkamer is leeg. Nee, het huis is niet helemaal leeg, want we verhuren het grotendeels gemeubileerd, maar het voelt leeg.

De laatste keer onder de douche, de laatste was draait, hierna wordt het weer met de hand wassen en af en toe in een machine, dat wordt weer luxe! Ook het douchen wordt weer kort, want de 6 liter boiler in de Magirus is niet bedoelt om lang onder de douche te staan, ook dat wordt weer luxe! Dus als we onverwachts bij jullie voor de deur staan, wat willen we dan??? Juist ja, een wasje draaien en uitgebreid douchen!!

We zijn er klaar voor! Poets moe. Kan geen sopemmer meer zien. Alles gepoetst tot in de kleinste hoekjes. Ton heeft de garage uitgemest en al zijn gereedschap gesorteerd. Tjonge wat zijn we goed geworden in dingen weggooien, het ging de afgelopen week steeds makkelijker.

De Magirus is vol, bomvol! Ik weet zeker dat we onderweg nog heel wat spullen zullen achterlaten, die we toch niet blijken te gebruiken. Minimaliseren ten top, leven in 18 M2. De hele week ruzie gehad met een hoornaar, die een nest wilde gaan bouwen in onze bedstee. Angstvallig steeds de deuren dichtgehouden (niet handig als je steeds in en uit loopt!), maar het beest kwam telkens weer te voorschijn. Hopelijk weten we hem/haar straks van ons af te schudden!

Ondanks het wegdoen van heel veel spullen, ben ik van de week even een middagje wezen shoppen in Rocamadour. Even onderdompelen in het toerisme, weg van de regelzaken in huis. Maar natuurlijk ook met een missie….schoenen en een tasje voor bij mijn jurk die ik zal dragen tijdens ons trouwen. Goed geslaagd. Ja die datum komt ook steeds dichterbij !! Je zou het haast vergeten. Afgelopen week via skype, een gesprek gehad met de buitengewoon ambtenaar die het huwelijk zal voltrekken.

Ons busje is verkocht en kunnen we gelukkig tot ons vertrek blijven gebruiken, dat is ideaal. We vertrekken vanavond naar de camperplaats in Gluges, een mooie plek langs de Dordogne hier niet ver vandaan. Donderdag worden de laatst verkochte auto’s opgehaald bij de garage, daarna zijn we er echt klaar voor. We hopen vrijdag richting de kust te vertrekken, om dan langzaam noordwaarts te gaan. En route !!

Als ik midden in de tuin zit, kijk ik weemoedig rond naar al het groen. De afgelopen weken is de natuur in sneltreinvaart veranderd. Alles is weer tot leven gekomen, de vogels zingen het hoogste lied, bijen en hommels zoemen in het rond. Deze heerlijke plek, de boompjes die we hebben geplant de afgelopen jaren, hoe groot zullen ze ooit gaan worden, zien we ze weer terug?

De moestuin, uren geploeterd om er iets van te maken, is nu overwoekerd met onkruid, tja het najaar al niets meer aan gedaan en nu ook niet, aardbeien zitten ergens verstopt tussen al het groen. De wandelingen met Lotte, elke dag weer het zelfde pad en elke dag opnieuw genietend van hetzelfde uitzicht. Lotte huppelend en snuffelend haar weg vervolgend, niet wetend dat de laatste week van deze vertrouwde wandeling is aangebroken. Ik ga het missen al het moois van deze plek en omgeving. Weet ook dat de wereld heel veel mooie plekken heeft, waar ik ook weer volop van zal genieten. Ben dankbaar dat ik hier heb mogen wonen, en wens de toekomstige bewoners hier net zo’n fijne tijd toe als dat wij hier hebben gehad.

Ondanks het weemoedige gevoel, is er natuurlijk ook weer het nodige werk verricht de afgelopen week. Ton heeft zijn laatste klussen in de garage gedaan. Hij had er 3 dagen voor uitgetrokken, maar helaas duurde het 5 dagen, maar hij is dan nu ook echt klaar met het gesleutel.

Ik heb een heuse voorjaarsschoonmaak achter de rug. Geen spinrag meer te vinden in huis (voor zolang het duurt), alles van de muur gehaald, en schoon gemaakt. Ik snap opeens ook waarom huizen met een houtkachel of schouw vaak bruine plafonds hebben…..het wordt namelijk vies van de rook! Hier is alles wit, en als je 1 plekje gaat soppen, dan moet je alles doen! Uren doorgebracht op de keukentrap!

Het zijn de laatste loodjes, en ze wegen ook dit keer zwaar. Nog 1 week te gaan voor de huurders komen en voordat we dit hoofdstuk in Saint Denis af kunnen sluiten, met weemoed, maar zin in het nieuwe avontuur wat voor ons ligt.

In de huiskamer liggen 2 halfvolle vuilniszakken, 1 voor plastic, papier en blik (wat hier bij elkaar in kan) en 1 voor restafval. Lades en kastjes worden leeggeruimd. De slaapkamer beneden in een sorteerruimte geworden. Zakje voor hem, kratje voor haar, bak voor de kringloop, krat voor spullen waar we geen afscheid van kunnen nemen en een kratje voor spullen die meegaan.

De grote kast is al leeg, die verhuist maandag naar een vriendin. Ook de spullen die daar uitkwamen zijn in het “sorteercentrum” beland. De keuken staat nu een beetje vol, want er moet ook nog geleefd worden, en ook nog genoeg borden en bestek zijn voor alle gasten die nog langskomen, want er zijn nog heel veel last minute bezoekers. Ook de afgelopen week viste gehad, wat overigens erg gezellig is, en een leuke afwisseling tussen al het ruimen door.

        Dan is er ook nog gewerkt aan de Magirus natuurlijk. De reserve band ligt op de imperiaal op de cabine.

En ook de fietsen hebben hun plekje gekregen. De luchtdruktanks voor de remmen, die lekten, worden gerepareerd. Het lijstje met “to-do” dingen wordt steeds kleiner.

Zo langzamerhand wordt het huis steeds leger en de Magirus steeds voller. Komende week gaan we een testrit maken naar de Aveyron. Daar staan in een schuur nog spullen die er uit moeten. Tijdens deze rit kunnen we kijken of alle gerepareerde technische mankementen nu voldoen. We blijven daar dan een nachtje slapen.