Noord,zuid, oost, west…..

Thuis best!!

Ja, we zijn nog altijd erg blij met ons rollend huis, ons thuis. Waar we ook staan, thuis is de beste plek!!

Na het vertrek van de camping zijn we in 2 dagen naar Castelo Branco gereden. We zijn op de camping gaan staan ten noorden van de stad. Voor €7 per nacht hoef je dat niet te laten. De volgende dag hadden we een afspraak met een makelaar die ons behalve het door ons uitgezochte stuk land nog 3 andere plekken liet zien die te koop waren. Tevens veel van de regio gezien. Alle indrukken laten bezinken en besloten dat we echt nog meer willen bekijken. Het “ja, dit is het gevoel” hadden we nog niet.

Vriendje van Lotte op de camping

Toen we nog in noord Spanje waren had ik een keer gereageerd op een verzoek op een boerderij te passen ivm afwezigheid van de eigenaar. Daar toen geen reactie op ontvangen. Nu kreeg ik echter van diezelfde boerderij een verzoek of we alsnog een weekje konden komen, met name om de tuin water te geven. Het was wel weer 130 km naar het noorden, maar ach, waarom niet. We hebben alle tijd, en als we er iemand een plezier mee kunnen doen…. Voor ons is het ook leuk om te zien hoe anderen een stuk land hebben omgetoverd tot een paradijselijke plek.

We zijn er de volgende dag heengereden. De toegangsweg naar de boerderij was erg smal, maar met wat passen en meten lukte het ons om er heen te rijden. Er was echter niemand thuis. De eigenaresse zat in de Algarve, een vriend van haar zou ons opvangen. Zij had zijn telefoon nummer gegeven, maar deze werd niet opgenomen. Via messenger had ik contact met de eigenaresse. Zij vermoedde dat hij yoga aan het doen was bij de rivier, en zo wel zou komen. Na ongeveer 1,5 uur wachten kregen we de schrik van ons leven; we zagen de Magirus op het pad naar beneden rollen….Ton als een speer er naar toe, en ik stond te trillen op mijn benen. Achter het stuur zat degene die ons op zou vangen. Wat een idioot om achter het stuur van ons huis te gaan zitten. Niet geheel ongevaarlijk ook om het ding van de handrem te halen als de motor niet draait! Gelukkig geen brokken veroorzaakt. Meneer bleek vervolgens ook nog eens stomdronken te zijn! Kon geen fatsoenlijk woord uitbrengen, laat staan behoorlijk op zijn benen staan…..niks yoga bij de rivier!

Bij de boerderij

Wij hadden begrepen dat hij de volgende dag zou vertrekken, want er was ons gevraagd een dag eerder te komen. Nu bleek hij pas een dag later te vertrekken. Om half 8 ’s morgens kwam meneer vragen of ik wilde helpen met het sproeien van de tuin. Ik zat nog in mijn ochtendjas, met een nog onaangebroken volle pot thee, maar vooruit, in de kleren en de tuin in. Daarna vertelde hij ons dus dat hij die dag nog niet zou vertrekken. We hebben hem verder niet meer gezien. Omdat het ging regenen zijn we de hele dag lekker in ons huisje gebleven en hebben allerlei kleine klusjes gedaan. Er liepen ook 2 jonge honden rond, Lena en Rupert. Erg speels maar Lotte vond dat af en toe teveel van het goede.

De volgende dag hebben we de man in kwestie niet meer gezien. Zijn volgepakte auto stond achter ons huis geparkeerd. Aan de eigenaresse gevraagd of hij nog van plan was te vertrekken. Zij was er vanuit gegaan dat hij ’s morgens vroeg zou vertrekken naar haar toe in de Algarve. Het was inmiddels 10.30u, dus vroeg vertrekken zat er niet in. In huis had ik een paar keer geroepen, maar geen antwoord gekregen. De eigenaresse kreeg ook telefonisch geen contact. Omdat wij boodschappen moesten doen, moest zijn auto verplaatst worden, wat geen probleem was, want de sleutel zat erin. De honden moesten we maar in de keuken doen als we weg gingen. Dat gedaan, maar tot onze verbazing liepen ze binnen 5 minuten weer rond ons huis. In de keuken van het woonhuis zag ik iemand bewegen. Toen ik echter later weer zijn naam riep, werd er wederom niet gereageerd. We hadden al aangegeven aan de eigenaresse dat we voor het water geven van de tuin niet hoefde te blijven, want de komende 5 dagen was er regen voorspeld. En gisteren had het ook enorm hard geregend. Ons was niet duidelijk of hij de honden mee zou nemen, maar daar moest dan maar een oplossing voor gezocht worden.

We zijn toen boodschappen gaan doen. Beiden voelden we het als een enorme opluchting om daar weg te zijn! Zo sterk zelfs dat we besloten niet meer terug te gaan. Geheel niet onze manier van doen, maar de plek voelde zo fout, dat we dit toch hebben doen besluiten.

verbrande berghellingen

We zijn doorgereden naar Coimbra, een mooie oude stad in het midden van het land. Even wat cultuur snuiven.  Onderweg kwamen we door hele grote delen met compleet verbrande berghellingen. Zo’n triest gezicht. Bijzonder was wel dat er hele dorpen gespaard zijn gebleven. deze hebben werkelijk in een hellevuur gestaan, heel bizar!

Coimbra

klooster

Botanische tuin

 

Volgende week staan er weer een aantal afspraken gepland met verschillende makelaars rond Castelo Branco.

Werk op de camping

De afgelopen 2 weken zijn we aan het werk geweest op de camping van Natascha en Timo. Hoog op een berg met prachtig mooi uitzicht op onder andere het plaatsje Cabeceiras de Basto in het dal en de vele mooie bergtoppen. We hebben meegeholpen met de bouw van 2 grote blokhutten/huisjes, die voor het komend seizoen af moeten zijn. Schuren en verven, balanceren op steigers. Het worden mooie huisjes en hopelijk zijn ze pico bello in orde voor het seizoen begint.

We hebben stukken land waar verbrandde brem opstond, schoongemaakt; zagen, breken sorteren en stapelen.

Ook hebben we voor het nieuwe paard wat vandaag is gearriveerd een stal afgebouwd en het terrein klaar gemaakt. Een mooi paard wat hier vast een prima tijd krijgt. Samen met de ezels, andere paarden en honden.

Nieuwe stal

In het weekend waren we vrij en hebben op zondag samen met Laura en Peter een prachtige wandeling gemaakt door het ruige berggebied. Het weer was wisselvallig, van snikheet tot bibberen in de koude wind en mist. Weer zoals dat past in de bergen, zeer veranderlijk!

We hadden een leuk team met leeftijdsgenoten. Elke middag of avond samen eten, en ’s avonds regelmatig even napraten bij het kampvuur.

Op onze trouwdag werd onze Magirus versiert en kregen we een mooi boeket bloemen. ’s Avonds gingen we uit eten met zijn allen in Moscoso. Een klein dorpje met 3 restaurants, een paar huizen/boerderijen. Elk weekend zitten de restaurants afgeladen vol. Er komen zelfs mensen uit Porto eten, en dat is toch gauw 2 uur rijden hier vandaan. Alles wat in het restaurant klaargemaakt wordt komt uit het dorp. Rundvlees en geiten stoofpot. De koeien hebben hier gigantisch grote hoorns.

 

Vandaag ruimen we de boel weer in. De laatste wasjes worden gedaan en de boel weer schoongemaakt.

De was in de nieuwe machine

We hebben een fijne tijd gehad, ook Lotte had et erg naar haar zin, en was weer helemaal deel van de roedel.

Morgen trekken we verder naar het zuiden. We hebben in de buurt van Castelo Branco een mooi stuk grond te koop gezien, wat we met eigen ogen willen bekijken. Hopelijk lukt dat de komende week…..wordt vervolgt.

In Portugal

Eergisteren (inmiddels 3 dagen geleden) zijn we de Spaanse grens overgestoken naar Portugal. Dit na een ongelofelijke mooie reis door het noord westen van Spanje. Wat is dat een prachtig gebied, ruig en lieflijk gelijktijdig. De ruige en tevens mooi gevormde bergen, imponerende kusten, de mooie flora en fauna.

Naast de boter-, paardebloem, madeliefje en klaver waren er ook vele andere bloemetjes in de bermen te bewonderen. Ook in de winter zal het er niet troosteloos uitzien omdat veel bomen groenblijvers zijn, zoals de eucalyptus en diverse naaldbomen. We waren echt onder de indruk van dit prachtige deel van Spanje. Voor een ieder die er nog niet is geweest….een aanrader!!

We stonden veelal langs fraaie kusten en bij adembenemende baaien. We hebben veel gewandeld. `En ook al was het weer niet altijd even mooi, het landschap bleef imponeren.

Ook hebben jullie nog wat fotootjes tegoed van het Guggenheim museum in Bilbao welke Ton bezocht heeft.

 

Als laatste brachten we een bezoek aan de stad Santiago de Compostela. Het eindpunt van de bekende Santiago de Compostela route. Een mooie stad met een aparte sfeer. De vele wandelaars die daar het eindpunt van hun veelal wekenlange pelgrimstocht bereikten; uitgelaten, euforisch of in stilte. Velen verzamelden zich op het plein voor de kathedraal en woonden de dienst bij speciaal voor de pelgrims. Ik bezocht de kathedraal net voor aanvang voor de speciale dienst, de kerk was afgeladen vol! Ben niet gebleven, want ben immers geen pelgrim. Wie weet gaan we ooit nog eens 1 van de vele routes bewandelen die richting deze stad lopen, een hele uitdaging. Lotte die het nooit zo heeft op steden, vond het in Santiago echt niet fijn. Gevoelig als ze is waren er daar waarschijnlijk teveel emoties die ze niet kon plaatsen, echt heel opvallend. Ze was maar wat blij toen we weer terug gingen naar ons huis op wielen.

Na ons bezoek aan Santiago zijn we door gereden naar Portugal, waar we net over de grens een fijne plek aan de rivier vonden. De volgende dag reden we schuin landinwaarts. We hadden via een oproepje op facebook contact gekregen met een Nederlander op wiens land we wel een tijdje mochten staan, dus we koersden die kant op. We waren toe aan een plek voor een wat langere periode. Toen we echter die dag na de lunch een plek gingen uitzoeken om de nacht door te brengen had Ton een oproepje zien staan van Nederlanders die hulp zochten bij de opbouw van hun camping voor het komend seizoen. We bleken daar niet ver van af te zijn. Gebeld en voor we het wisten belanden we op een 800 meter hoge berg met fantastisch uitzicht. Hier gaan we de komende tijd aan het werk! En Lotte heeft weer fijne vrienden hier, al zijn ze wel een beetje groot!