De afgelopen tijd weer veel nieuwe mensen leren kennen. Zo kwam Frank ons paardenmest brengen, een weldaad voor de jonge fruitbomen en voor de moestuin, want de grond is hier vrij arm. Frank, een Nederlander die hier niet zo ver vandaan woont.
We hadden al gehoord dat hier Nederlanders in de buurt zouden wonen, en die hebben we nu daadwerkelijk ontmoet. Heel leuk; een jong stel met 2 kleine kinderen. Ze wonen hier al 4 jaar en zijn reuze blij eindelijk een soort van buren te hebben. (1 km afstand) En wij vinden dat ook erg fijn! De dag na de eerste ontmoeting nodigden ze ons al uit om bij een vriend pizza te gaan eten. Die vriend was een Engelsman die hier ook niet zover vandaan woont.
Ook kwam Safina, een Duitse jonge meid, hier als eerste workawayer werken. Erg fijn om hulp te hebben bij het snoeien van nog altijd veel bramen en het verbranden van heel veel snoei afval.
Safina is ook heel creatief en heeft voor ons een naambord gemaakt en ons geholpen bij het ontwerpen van een label voor de flessen olijfolie. Na ruim een week is ze weer vertrokken, maar voor die tijd waren Karen en Richard al gearriveerd. Een Engels stel die in Frankrijk wonen. Ze komen ons helpen bij de olijfpluk. En natuurlijk voor die tijd met andere klussen. Helaas werkt het weer niet erg mee. Het regent veel en we hebben de start van de oogst ook wat dagen uitgesteld ivm de regen. We hopen nu dinsdag de 13de te beginnen met de pluk.
https://www.workaway.info/122438623796-en.html
Bovenstaand is de link naar onze workaway site.
Vandaag komt Eugène aan, hij komt speciaal voor de olijfoogst. Voor hem wel jammer dat het slecht weer is en we dus later starten met de oogst. Maar desalniettemin zijn we blij met zijn komst.
Door al het natte weer zijn ook de paddenstoelen de grond uitgeschoten. Er blijken hier eetbare te staan; de grote parasolzwam. We hebben er best veel. Ton durft het echter niet aan om ze te eten zonder ze door een expert te hebben laten onderzoeken. Hij wilde ook niet dat ik het risico nam, dus helaas, nog niet van deze lekkernij gegeten. Hopelijk zijn we volgend jaar 100% overtuigd dat dit een eetbare soort is. Naast de parasolzwam ook nog ander paddenstoelen ontdekt in vele kleuren en maten. En ook heide groeit en bloeit op ons terrein.
En onze laatste ontmoeting is die van een klein puppy die gisteren opeens onder de vrachtwagen zat. Een verdwaald jong hondje, bang en vermagerd. Tja, wat doe je dan…..eten geven dus! Nadat Ton dat had gedaan liep hij overal achter Ton aan, wat het wel lastig maakte om nog wat buiten te klussen. Hij wilde namelijk bomen zagen in de vijver. Door de regen loopt deze langzaam weer vol, dus moet dat nu wel gebeuren. Omdat ik in Castelo Branco was, liet Ton de pup alleen achter in de vrachtwagen. Na een halfuur had de kleine man er één grote puinhoop van gemaakt!! Overal lagen spullen en een aantal stropdassen van het vliegengordijn waren verscheurd. Tja, een pup in huis, hoe was dat ook alweer? Toch is het een pienter hondje. Hij had al snel zijn plekje op de bank gevonden, en het opvoeden is begonnen.
Betekend ook weer onderbroken nachten, want deze kleine man kan het nog niet een nacht volhouden zonder zijn behoeftes te doen. Helaas was deze eerste nacht ondanks het nachtelijke plassen en poepen te lang, want vanmorgen lag er een fraaie boles op de tafel en achter de kachel.De darmen van het beestje, die we overigens Paco hebben gedoopt, moeten weer wennen aan eten. Hij is erg mager en we weten natuurlijk niet hoelang hij heeft rondgezworven en wat hij in die dagen gegeten heeft. Vanmorgen samen met hem en Lotte de dagelijkse ochtendwandeling gemaakt. Hij huppelde vrolijk mee. Lotte moet nog wel wennen aan zo’n kleine dreumes in huis en laat dan ook regelmatig een corrigerende blaf of grom horen. Ze wil wel graag met hem spelen, maar hij is nog wat te klein en als Lotte te wild doet vind Paco dat eng.
Morgen gaan we met Paco naar de dierenarts (vandaag gesloten) om hem te laten onderzoeken en om te zien of hij gechipt is en er misschien een eigenaar achterhaald kan worden. Als die er niet is, zullen we opzoek gaan naar een nieuw baasje, want een 2de hond komt ons gewoon niet zo goed uit in onze kleine huis op wielen, en zeker niet met onze reisplannen die we nog hebben. Maar goed, zolang er geen nieuw huis voor hem is gevonden zullen we hem natuurlijk liefdevol verzorgen en ’s nachts uit bed gaan om hem uit te laten, al dan niet in de regen!
Leuk verhaal.,leuk hondje,hij groeit nog wel een eind als je zijn pootjes ziet..maar hij kan nog niet goed luisteren,heeft toch geen Nederlands geleerd. De weersverwachting is ook niet geweldig,,maar ja,het land heeft een heleboel regen nodig en…het is herfst.Lukt het een beetje met die boomwortel in de put?? Wat zal jouw mannetje sterk worden door al dat tuinwerk… Werk ze prettig met zijn allen.liefs…