Lago di Trasimeno en verder

Na Assisi zijn we naar Lago di Trasimeno gegaan. We hebben daar 4 dagen op een camping gestaan, direct aan het water. Een heerlijke plek, een heerlijk meer en elke avond een fantastische zonsondergang!

 In 1999 ben ik daar ook al eens geweest (evenals in Assisi), in de zomer dat ik wandelreizen begeleidde voor Sindbad, een reisorganisatie die overigens niet meer bestaat. De camping was echter een hele andere.

We hebben mooie kano tochtjes gemaakt, oa naar het eiland in het meer waar we op uit keken. Het meer is het op 3 na grootste van Italië, en er liggen 3 eilanden in. Ook heeft Ton een deel van de bus beschilderd en er zijn favoriete lied opgeschreven; Onderweg ben ik zigeuner, onderweg ben ik een kind……enz. Dagelijks even op de fiets naar de kleine supermarkt in het dorp, de nodige wasjes gedraaid, en uiteraard heerlijk genoten van de zon en het leven op en rond het meer. Zo kwamen elke dag op dezelfde tijdstippen vissers hun netten uit hangen en weer binnen halen. Overal heeft het leven zijn ritmes, net als wij dat ook hebben, alleen staan wij regelmatig op een andere plek.

Uiteindelijk weer verder zuidwaarts gereden. Als je aan de staat van de wegen kunt zien hoe het gesteld is met de staatskas, dan is die kas van Italië leeg. De wegen zijn echt vreselijk slecht. Vol gaten en kuilen, soms gerepareerd zodat het een grote lapjes deken is geworden, maar regelmatig zo erg dat het meer een patchwork lap lijkt. En al die vol gestopte gaten zorgen weer voor hobbels. Wij rijden op de provinciale wegen, waarop je vaak niet harder als 50 km/uur mag rijden. Nu trekken de Italianen zich daar niets van aan, die halen je met enorme snelheden in, ook daar waar doorgetrokken strepen staan. Het blijft dus uitkijken op de weg. Niet alleen aan de staat van wegen is te zien dat de kas niet echt vol is, er staan ook ontzettend veel panden leeg, zowel fabriekshallen als huizen en winkels. En als je dan ook nog eens door een gebied rijd waar (bos)branden gewoed hebben, dan lijkt het al met al wel een oorlogsgebied.

Na een nacht in de Apenijnen en een nacht aan de kust zijn we vandaag beland bij Castel del Monte, een apart bouwwerk uit de 13de eeuw. Het is een octagoon (8-hoekig gebouwd) in opdracht van keizer Frederic de 2de. Mogelijk was het ooit bedoelt als jachtslot. Het uitzicht bij het kasteel was fantastisch, want natuurlijk is het op een heuvel gebouwd.

De weg hier naar toe was echt desolaat. Langs de weg zaten veel jonge dames die lijf en leden aan lustige mannen probeerden te verkopen, overal lag vuilnis, en dan met name plastic, en naast olijfbomen en wijngaarden waren er veel autosloperijen die het desolate beeld compleet maakten. Ja, naast de vele oudheden die Italië koestert, is er ook een heel ander Italië te zien. Het heeft echt zijn beste tijd wel gehad.

Lotte maakt overal vrienden. Gisteren met het buurhondje en hier lopen allemaal “wilde” honden rond, een hele roedel. Ze past er zo tussen, en ze hoopt natuurlijk dat ze lekker met haar gaan rennen, wat soms ook lukt!

Morgen trekken we verder richting Brindisi, waar we overmorgen de boot zullen nemen naar Griekenland (Igoumenitsa)